Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστε δῆλον ὅτι ἅμα φρόνιμοι καὶ ἀγαθαὶ ἐκεῖναι αἱ ἄλλου ἕξεισ, καὶ ὀρθῶσ τὸ Σωκρατικόν, ὅτι οὐδὲν ἰσχυρότερον φρονήσεωσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 13:2)
διὸ καὶ δοκοῦσιν ἐνίοτε φρόνιμοι μὲν εἶναί τινεσ ἀκρατεῖσ δέ, διὰ τὸ τὴν δεινότητα διαφέρειν τῆσ φρονήσεωσ τὸν εἰρημένον τρόπον ἐν τοῖσ πρώτοισ λόγοισ, καὶ κατὰ μὲν τὸν λόγον ἐγγὺσ εἶναι, διαφέρειν δὲ κατὰ τὴν προαίρεσιν ‐ οὐδὲ δὴ ὡσ ὁ εἰδὼσ καὶ θεωρῶν, ἀλλ’ ὡσ ὁ καθεύδων ἢ οἰνωμένοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 124:1)
εὐδοξία δ’ ἐστὶν τὸ ὑπὸ πάντων σπουδαῖον ὑπολαμβάνεσθαι ἢ τοιοῦτόν τι ἔχειν οὗ πάντεσ ἐφίενται ἢ οἱ πολλοὶ ἢ οἱ ἀγαθοὶ ἢ οἱ φρόνιμοι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 5 8:1)
καὶ ὃ κρίνειαν ἂν ἢ κεκρίκασιν οἱ φρόνιμοι ἢ πάντεσ ἢ οἱ πολλοὶ ἢ οἱ πλείουσ ἢ οἱ κράτιστοι ἀγαθὸν μεῖζον, ἀνάγκη οὕτωσ ἔχειν, ἢ ἁπλῶσ ἢ ᾗ κατὰ τὴν φρόνησιν ἔκριναν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 21:1)
τοιοῦτοι δ’ οἱ ἐγγὺσ μᾶλλον τῶν πόρρω, καὶ οἱ συνήθεισ καὶ οἱ πολῖται τῶν ἄπωθεν, καὶ οἱ ὄντεσ τῶν μελλόντων, καὶ οἱ φρόνιμοι ἀφρόνων, καὶ πολλοὶ ὀλίγων·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 16:2)
ἢ γὰρ δι’ ἀφροσύνην οὐκ ὀρθῶσ δοξάζουσιν, ἢ δοξάζοντεσ ὀρθῶσ διὰ μοχθηρίαν οὐ τὰ δοκοῦντα λέγουσιν, ἢ φρόνιμοι μὲν καὶ ἐπιεικεῖσ εἰσιν ἀλλ’ οὐκ εὖνοι, διόπερ ἐνδέχεται μὴ τὰ βέλτιστα συμβουλεύειν γιγνώσκοντασ, καὶ παρὰ ταῦτα οὐδέν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 1 6:1)
ὅθεν μὲν οὖν φρόνιμοι καὶ σπουδαῖοι φανεῖεν ἄν, ἐκ τῶν περὶ τὰσ ἀρετὰσ διῃρημένων ληπτέον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 1 7:1)
ποῦ γὰρ εἶπον ὥσ ἐστε φρόνιμοι καὶ σώφρονεσ καὶ δίκαιοι;
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 49:3)
ἴσωσ οὖν ζητήσαι ἄν τισ, εἰ ἐπειδὰν οἱ ἄρχοντεσ καὶ προεστῶτεσ ὦσι φρόνιμοι καὶ σοφοί, τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθοσ διοικῆται κατὰ τὴν τούτων γνώμην νομίμωσ καὶ σωφρόνωσ, τὴν τοιαύτην χρὴ καλεῖν σώφρονα καὶ νόμιμον καὶ τῷ ὄντι πόλιν ἀπὸ τῶν διοικούντων·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 37:1)
περὶ ἀρετῆσ ἀνθρώπων καὶ κακίασ καὶ περὶ ἁμαρτημάτων καὶ κατορθωμάτων καὶ περὶ ἀληθείασ καὶ ἀπάτησ καὶ ὅπωσ δοξάζουσιν οἱ πολλοὶ καὶ ὅπωσ ἐπίστανται οἱ φρόνιμοι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 14:1)
Οὐκοῦν οἱ φρόνιμοι ὅσα βούλονται πράττειν, ἔξεστιν αὐτοῖσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Α. 28:2)
κινδυνεύουσι γὰρ κατὰ τὸν λόγον τοῦτον μόνοι φρόνιμοι γενέσθαι οἱ γενόμενοι ἐν Κόλχοισ ἐκ τῶν τοῦ δράκοντοσ ὀδόντων, οὓσ ἔσπειρεν Ιἄσων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 6:1)
οἱο͂́ν τι ποιοῦσιν οἱ φρόνιμοι στρατηλάται κατὰ τὰσ συντάξεισ τῶν στρατευμάτων·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1216)
γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡσ οἱ ὄφεισ καὶ ἀκέραιοι ὡσ αἱ περιστεραί.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 1 372:2)
πέντε δὲ ἐξ αὐτῶν ἦσαν μωραὶ καὶ πέντε φρόνιμοι·
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 24 55:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION