Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πρὶν δὲ τῆσ κοινῆσ ἅψασθαι τροφῆσ ὁρ́κουσ αὐτοῖσ ὄμνυσι φρικώδεισ, πρῶτον μὲν εὐσεβήσειν τὸ θεῖον, ἔπειτα τὰ πρὸσ ἀνθρώπουσ δίκαια φυλάξειν καὶ μήτε κατὰ γνώμην βλάψειν τινὰ μήτε ἐξ ἐπιτάγματοσ, μισήσειν δ’ ἀεὶ τοὺσ ἀδίκουσ καὶ συναγωνιεῖσθαι τοῖσ δικαίοισ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 181:1)
διὰ γὰρ τῆσ νυκτὸσ ἀμήχανοσ ἐκρήγνυται χειμὼν ἄνεμοί τε βίαιοι σὺν ὄμβροισ λαβροτάτοισ καὶ συνεχεῖσ ἀστραπαὶ βρονταί τε φρικώδεισ καὶ μυκήματα σειομένησ τῆσ γῆσ ἐξαίσια.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 324:1)
ἅμα δὲ ὁρ́κουσ τε φρικώδεισ τοῦ θαλαμηπόλου κινοῦντοσ ὑπὲρ τούτων, καὶ περὶ τῆσ ἄλλησ ἐγκρατείασ καὶ μεγαλοψυχίασ τῆσ Ἀλεξάνδρου λέγοντοσ, ἐξελθὼν πρὸσ τοὺσ ἑταίρουσ ὁ Δαρεῖοσ καὶ χεῖρασ ἀνατείνασ πρὸσ τὸν οὐρανόν ἐπεύξατο·
(플루타르코스, Alexander, chapter 30 6:1)
λαβοῦσα μαχαίριον ᾧ τοὺσ ὄνυχασ οἱ κουρεῖσ ἀφαιροῦσι, καί πάσασ ἐξελάσασα τοῦ θαλάμου τὰσ ὀπαδούσ, τομὴν ἐνέβαλε τῷ μηρῷ βαθεῖαν, ὥστε ῥύσιν αἵματοσ πολλὴν γενέσθαι καί μετὰ μικρὸν ὀδύνασ τε νεανικὰσ καί φρικώδεισ πυρετοὺσ ἐπιλαβεῖν ἐκ τοῦ τραύματοσ, ἀγωνιῶντοσ δὲ τοῦ Βρούτου καί δυσφοροῦντοσ ἐν ἀκμῇ τῆσ ἀλγηδόνοσ οὖσα διελέχθη πρὸσ αὐτὸν οὕτωσ·
(플루타르코스, Brutus, chapter 13 3:2)
ἄλλων δὲ δημάρχων οὐκ ἐώντων, ὁ μὲν ὑπηρέτησ ἀφῆκε τὸν Κράσσον, ὁ δ’ Ἀτήιοσ προδραμὼν ἐπὶ τὴν πύλην ἔθηκεν ἐσχαρίδα καιομένην, καὶ τοῦ Κράσσου γενομένου κατ’ αὐτήν ἐπιθυμιῶν καὶ κατασπένδων ἀρὰσ ἐπηρᾶτο δεινὰσ μὲν αὐτὰσ καὶ φρικώδεισ, δεινοὺσ δέ τινασ θεοὺσ καὶ ἀλλοκότουσ ἐπ’ αὐταῖσ καλῶν καὶ ὀνομάζων ταύτασ φασὶ Ῥωμαῖοι τὰσ ἀρὰσ ἀποθέτουσ καὶ παλαιὰσ τοιαύτην ἔχειν δύναμιν ὡσ περιφυγεῖν μηδένα τῶν ἐνσχεθέντων αὐταῖσ, κακῶσ δὲ πράσσειν καὶ τὸν χρησάμενον, ὅθεν οὐκ ἐπὶ τοῖσ τυχοῦσιν αὐτὰσ οὐδ’ ὑπὸ πολλῶν ἀρᾶσθαι.
(플루타르코스, chapter 16 5:1)
ἐπεὶ δὲ καὶ τὴν μητέρα δυσφορεῖν πυθόμενοσ καὶ φωνάσ τε δεινὰσ καὶ κατάρασ ἐπ’ αὐτὸν ἀρᾶσθαι φρικώδεισ ἐβάδιζε παραμυθησόμενοσ, ἡ δὲ προσιδεῖν οὐχ ὑπέμεινε τὴν ὄψιν, ἀλλὰ τὴν οἰκίαν ἀπέκλεισε, τότε δὴ παντάπασι περίλυποσ γενόμενοσ καὶ συνταραχθεὶσ τὴν διάνοιαν ὡρ́μησε μὲν ὡσ διαφθερῶν ἑαυτὸν ἀπέχεσθαι τροφῆσ, τῶν δὲ φίλων οὐ περιϊδόντων, ἀλλὰ πᾶσαν δέησιν καὶ πᾶσαν ἀνάγκην προσενεγκαμένων ἔγνω ζῆν καθ’ ἑαυτὸν, ἐκ μέσου γενόμενοσ·
(플루타르코스, Timoleon, chapter 5 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION