Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐνιαυτοῦ δὲ αὐτοῖσ ἐν τῇ καθόδῳ διαγενομένου φθορὰ πᾶσαν Πελοπόννησον κατέσχε, καὶ ταύτην γενέσθαι χρησμὸσ διὰ τοὺσ Ἡρακλείδασ ἐδήλου·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 8 2:2)
Λοκροὶ δὲ μόλισ τὴν ἑαυτῶν καταλαβόντεσ, ἐπεὶ μετὰ τρίτον ἔτοσ τὴν Λοκρίδα κατέσχε φθορά, δέχονται χρησμὸν ἐξιλάσασθαι τὴν ἐν Ἰλίῳ Ἀθηνᾶν καὶ δύο παρθένουσ πέμπειν ἱκέτιδασ ἐπὶ ἔτη χίλια.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 33:1)
πρόσ τε τούτοισ ἔστιν ἃ καὶ διεφορήθη ἐν τῇ παντοδαπῇ φθορᾷ καὶ ἀκρασίᾳ τῶν κατ’ οἶκον περὶ τοὺσ χρόνουσ τούτουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 1:16)
τὸ δὲ πλείστην ἅπασιν ἁπάντων ὀλιγωρίαν ἐμπεποιηκὸσ ἡ ἀδιήγητόσ ἐστιν αὕτη φθορά.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 8:5)
ἀλλὰ μὴν ἑκάστου γε φθορὰ καὶ διαστροφὴ οὐκ εἰσ τὸ τυχόν, ἀλλ’ εἰσ τὰ ἐναντία καὶ τὰ μεταξύ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 196:1)
εἰ γὰρ ὅτι μάλιστα πᾶσα γένεσισ καὶ φθορὰ ἔκ τινοσ ἑνὸσ ἢ καὶ πλειόνων ἐστίν, διὰ τί τοῦτο συμβαίνει καὶ τί τὸ αἴτιον;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 69:3)
ἡ γὰρ θατέρου φθορὰ θατέρου ἐστὶ γένεσισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 2 24:1)
ἔτι δ’ ἀξιώσομεν αὐτοὺσ ὑπολαμβάνειν καὶ ἄλλην τινὰ οὐσίαν εἶναι τῶν ὄντων ᾗ οὔτε κίνησισ ὑπάρχει οὔτε φθορὰ οὔτε γένεσισ τὸ παράπαν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 133:2)
ὁ γὰρ περὶ ἡμᾶσ τοῦ αἰσθητοῦ τόποσ ἐν φθορᾷ καὶ γενέσει διατελεῖ μόνοσ ὤν, ἀλλ’ οὗτοσ οὐθὲν ὡσ εἰπεῖν μόριον τοῦ παντόσ ἐστιν, ὥστε δικαιότερον ἂν δι’ ἐκεῖνα τούτων ἀπεψηφίσαντο ἢ διὰ ταῦτα ἐκείνων κατεψηφίσαντο.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 149:2)
τῶν μὲν γὰρ ἄλλον τρόπον ὄντων ἔστι γένεσισ καὶ φθορά, τῶν δὲ κατὰ συμβεβηκὸσ οὐκ ἔστιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 27:3)
ἐπεὶ δ’ ἡ οὐσία ἑτέρα, τό τε σύνολον καὶ ὁ λόγοσ λέγω δ’ ὅτι ἡ μὲν οὕτωσ ἐστὶν οὐσία, σὺν τῇ ὕλῃ συνειλημμένοσ ὁ λόγοσ, ἡ δ’ ὁ λόγοσ ὅλωσ, ὅσαι μὲν οὖν οὕτω λέγονται, τούτων μὲν ἔστι φθορά καὶ γὰρ γένεσισ, τοῦ δὲ λόγου οὐκ ἔστιν οὕτωσ ὥστε φθείρεσθαι οὐδὲ γὰρ γένεσισ, οὐ γὰρ γίγνεται τὸ οἰκίᾳ εἶναι ἀλλὰ τὸ τῇδε τῇ οἰκίᾳ, ἀλλ’ ἄνευ γενέσεωσ καὶ φθορᾶσ εἰσὶ καὶ οὐκ εἰσίν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 232:1)
τρίτον δὲ τὸ ἐκ τούτων, οὗ γένεσισ μόνου καὶ φθορά ἐστι, καὶ χωριστὸν ἁπλῶσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 10:4)
ὁμοίωσ δὲ καὶ κατ’ οὐσίαν ὃ νῦν μὲν ἐν γενέσει πάλιν δ’ ἐν φθορᾷ, καὶ νῦν μὲν ὑποκείμενον ὡσ τόδε τι πάλιν δ’ ὑποκείμενον ὡσ κατὰ στέρησιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 14:1)
φθορὰ δὲ τὸ τοιοῦτον τοῖσ ἐναντίοισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 168:1)
ἡ δ’ ἐξ ὑποκειμένου εἰσ μὴ ὑποκείμενον φθορά, ἡ μὲν ἁπλῶσ ἁπλῆ, ἡ δὲ τινὸσ τίσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 179:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION