Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδὲ ἵππων οὐδὲ καμήλων τε καὶ οἰκημάτων, ὑγιὴσ μὲν ἐν λόγοισ, ὑγιὴσ δὲ ἐν ἔργοισ, ἀβλαβὴσ μὲν συνοδοιπόροσ ὅτῳ γένοιτο ἢ σύμπλουσ, ἀγαθὸσ δὲ σύμβολοσ θύουσι φανείσ, οὐ στάσιν ἐγείρων οὐδὲ πλεονεξίαν οὐδὲ ἐριδασ καὶ φθόνουσ καὶ αἰσχρὰ κέρδη, σωφροσύνησ δὲ ὑπομιμνήσκων καὶ δικαιοσύνησ καὶ ὁμόνοιαν αὔξων, ἀπληστίαν δὲ καὶ ἀναίδειαν καὶ μαλακίαν ἐξελαύνων ὅσον δυνατόν, πολὺ τῶν σπονδοφόρων καὶ τῶν κηρύκων τῶν ἐν τοῖσ πολέμοισ ἐκεχειρίασ κομιζόντων ἱερώτεροσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 69:1)
καταλύσασθαι τὴν διχοστασίαν, ἂν ᾖ μέτριόν τι τῶν αἰτημάτων καὶ μήτε τῷ ἀδυνάτῳ μήτε ὑπ’ ἄλλησ αἰσχύνησ ἀνηκέστου κωλύηται, συγχωρῶμεν ὑμῖν μηκέτι τὴν τοῦ συνεδρίου γνώμην ἐκδεχόμενοι, μηδ’ εἰσ χρόνουσ μακροὺσ καὶ φθόνουσ ἀντιπάλων ἀναβάλλοντεσ τὰ πράγματα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 71 3:1)
ἐπειδὴ δ’ οὐχ, ὡσ ἐβουλόμην τε καὶ τοῖσ θεοῖσ ηὐχόμην, τὰ πράγματα ὑμῖν κεχώρηκεν, ἀλλ’ ὡσ ᾤμην, καὶ περιεστήκασιν αἱ χάριτεσ ὑμῖν εἰσ φθόνουσ καὶ μίση, τὸ μὲν ἐπιτιμᾶν τοῖσ ἡμαρτημένοισ ὑμῖν καὶ λυπεῖν ὑμᾶσ διὰ κενῆσ, ὃ ῥᾷστόν ἐστι καὶ πᾶσιν ὡσ τὰ πολλὰ ποιεῖν σύνηθεσ, οὐκ ἐν καιρῷ νυνὶ γενησόμενον ὁρῶν ἐάσω.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 48 3:1)
ἐῶ γὰρ λέγειν τοὺσ φθόνουσ, τὰσ διαβολάσ, τὸ μηδένα χρόνον ἄνευ κινδύνου καὶ φόβου ζῆν, τἆλλα πολλά, ὅσα φέρει χαλεπὰ καὶ οὐκ ἄξια γενναίου φρονήματοσ ὁ παρὰ τοῖσ βασιλεῦσι βίοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 18 8:3)
οὗτόσ ἐστιν ὁ ταραχάσ, θορύβουσ, ἀτυχίασ, ὁ δυστυχίασ ἐπιφέρων, ὁ πένθη, οἰμωγάσ, φθόνουσ, ὁ φθονερούσ, ὁ ζηλοτύπουσ ποιῶν, δι’ ὧν οὐδ’ ἀκοῦσαι λόγου δυνάμεθα.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τίνα ἀσκεῖσθαι δεῖ τὸν προκόψοντα καὶ ὅτι τῶν κυριωτάτων ἀμελοῦμεν. 3:3)
εὑρ́οισ δ’ ἂν οὐ μόνον ταῦτα περὶ τούτουσ, ἀλλὰ καὶ ἄλλα πάθη, οἱο͂ν λύπασ καὶ ὀργὰσ καὶ φθόνουσ καὶ παντοίασ ἐπιθυμίασ.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 53:1)
δεύτερον δὲ φιλοτίμου ψυχῆσ ἕξισ, φθόνουσ ἐντίκτουσα, χαλεποὺσ συνοίκουσ μάλιστα μὲν αὐτῷ τῷ κεκτημένῳ τὸν φθόνον, δευτέροισ δὲ τοῖσ ἀρίστοισ τῶν ἐν τῇ πόλει.
(플라톤, Laws, book 9 108:3)
παρέλαβε μὲν οὖν ἔτη γεγονὼσ εἴκοσι τὴν βασιλείαν, φθόνουσ μεγάλουσ καὶ δεινὰ μίση καὶ κινδύνουσ πανταχόθεν ἔχουσαν.
(플루타르코스, Alexander, chapter 11 1:1)
καὶ σὺ ἴθι τῇ κακίᾳ νόσον ἀνήκεστον νοσῶν καὶ ὀλέθριον, ἀποκρύπτων τοὺσ φθόνουσ, τὰσ δεισιδαιμονίασ, ὥσπερ τινὰσ σφυγμούσ, δεδιὼσ παρασχεῖν τοῖσ νουθετεῖν καὶ ἰᾶσθαι δυναμένοισ.
(플루타르코스, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 2 4:2)
οἱ δ’ οὐ μόνον τὰσ ἀρετὰσ καὶ τὰσ κακίασ ζῷα εἶναι λέγουσιν οὐδὲ τὰ πάθη μόνον ὀργὰσ καὶ φθόνουσ καὶ λύπασ καὶ ἐπιχαιρεκακίασ, οὐδὲ καταλήψεισ καὶ φαντασίασ καὶ ἀγνοίασ οὐδὲ τὰσ τέχνασ ζῷα, τὴν σκυτοτομικὴν τὴν χαλκοτυπικήν·
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 45 5:2)
ἀλλὰ Νομᾶσ ἐοίκε τὴν ἀγαθὴν Τύχην ἔχειν ὡσ ἀληθῶσ σύνοικον καὶ σύνεδρον καὶ συνάρχουσαν, ἣ, καθάπερ ἐν κλύδωνι θολερῷ καὶ τεταραγμένῳ πελάγει, τῇ τῶν προσοίκων καὶ γειτόνων ἔχθρᾳ καὶ χαλεπότητι τὴν πόλιν φερομένην καὶ φλεγμαίνουσαν ὑπὸ μυρίων πόνων καὶ διχοστασιῶν παραλαβοῦσα τοὺσ μὲν ἀντιτεταγμένουσ θυμοὺσ καὶ φθόνουσ ὥσπερ πνεύματα κατέσβεσεν·
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 9 1:2)
καὶ φλεγμαίνουσαν ὑπὸ μυρίων πόνων καὶ διχοστασιῶν παραλαβοῦσα τοὺσ μὲν ἀντιτεταγμένουσ θυμοὺσ καὶ φθόνουσ;
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 9 4:1)
ἐπεὶ δ’ οὐ μόνον ἐν χρημάτων κτήσει καὶ μειώσει τῷ πλείονι πολέμιον καθίσταται τοὔλασσον, ἀλλ’ ἁπλῶσ, ᾗ φησιν ὁ Πλάτων, ἐν μὲν ἀνωμαλίᾳ κίνησιν ἐν δ’ ὁμαλότητι στάσιν ἐγγίνεσθαι καὶ μονήν, οὕτω πᾶσα μὲν ἀνισότησ ἐπισφαλήσ ἐστι πρὸσ διαφορὰν ἀδελφῶν, ἐν πᾶσι δ’ ἴσουσ γενέσθαι καὶ ὁμαλοὺσ ἀδύνατον τὰ μὲν γὰρ αἱ φύσεισ εὐθὺσ ἀνίσωσ νέμουσι, τὰ δ’ ὕστερον αἱ τύχαι φθόνουσ ἐμποιοῦσαι καὶ ζηλοτυπίασ, αἴσχιστα νοσήματα καὶ κῆρασ οὐκ οἰκίαισ μόνον ἀλλὰ καὶ πόλεσιν ὀλεθρίουσ, δεῖ καὶ ταῦτα φυλάττεσθαι καὶ θεραπεύειν, ἂν ἐγγένηται.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 12 1:2)
φθόνουσ ἐμποιοῦσαι καὶ ζηλοτυπίασ, αἴσχιστα νοσήματα καὶ κῆρασ οὐκ οἰκίαισ μόνον ἀλλὰ καὶ πόλεσιν ὀλεθρίουσ δεῖ καὶ ταῦτα φυλάττεσθαι καὶ θεραπεύειν, ἂν ἐγγένηται.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 12 6:1)
τοὺσ δὲ προσιόντασ αὐτῷ καὶ συνδιατρίβοντασ νεανίσκουσ ἀπέτρέπε τῆσ πολιτείασ λέγων ὡσ εἰ, δυεῖν προκειμένων ὁδῶν ἀπ’ ἀρχῆσ, τῆσ μὲν ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ τὴν ἐκκλησίαν, τῆσ δ’ ἄντικρυσ εἰσ τὸν ὄλεθρον, ἐτύγχανε προειδὼσ τὰ κατὰ τὴν πολιτείαν κακά, φόβουσ καὶ φθόνουσ καὶ διαβολὰσ καὶ ἀγῶνασ, ἐπὶ ταύτην ἂν ὁρμήσαι τὴν εὐθὺ τοῦ θανάτου τείνουσαν.
(플루타르코스, Demosthenes, chapter 26 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION