헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα γὰρ οὔτε εἴδη οἱο͂́ν τε εἶναι οὐ γάρ εἰσιν ἀριθμοί οὔτε τὰ μεταξύ μαθηματικὰ γὰρ ἐκεῖνα οὔτε τὰ φθαρτά, ἀλλὰ πάλιν τέταρτον ἄλλο φαίνεται τοῦτό τι γένοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 234:1)
πολλαχῇ δὲ ἐχόντων δυσκολίαν, οὐθενὸσ ἧττον ἄτοπον τὸ φάναι μὲν εἶναί τινασ φύσεισ παρὰ τὰσ ἐν τῷ οὐρανῷ, ταύτασ δὲ τὰσ αὐτὰσ φάναι τοῖσ αἰσθητοῖσ πλὴν ὅτι τὰ μὲν ἀί̈δια τὰ δὲ φθαρτά.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 53:1)
εἰ μὲν γὰρ αἱ αὐταί, πῶσ τὰ μὲν φθαρτὰ τὰ δὲ ἄφθαρτα, καὶ διὰ τίν’ αἰτίαν;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 108:2)
οὐ γὰρ τὰ μὲν φθαρτὰ τὰ δὲ ἄφθαρτα ποιεῖ τῶν ὄντων ἀλλὰ πάντα φθαρτὰ πλὴν τῶν στοιχείων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 120:4)
ἔτι δὲ πῶσ ἔσται τὰ φθαρτά, εἰ αἱ ἀρχαὶ ἀναιρεθήσονται;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 123:1)
εἰ δὲ ἄφθαρτοι, διὰ τί ἐκ μὲν τούτων ἀφθάρτων οὐσῶν φθαρτὰ ἔσται, ἐκ δὲ τῶν ἑτέρων ἄφθαρτα;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 123:2)
ὅτι δ’ εἰσὶν ἀρχαὶ καὶ αἴτια γενητὰ καὶ φθαρτὰ ἄνευ τοῦ γίγνεσθαι καὶ φθείρεσθαι, φανερόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 40:1)
διὸ φθαρτὰ πάντα τὰ καθ’ ἕκαστα αὐτῶν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 234:1)
εἰ μὲν γὰρ μή, τά γε ἐν ὕλῃ φθαρτὰ πάντα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 33:1)
αἵ τε γὰρ οὐσίαι πρῶται τῶν ὄντων, καὶ εἰ πᾶσαι φθαρταί, πάντα φθαρτά·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 55:1)
καὶ διὰ τί τὰ μὲν φθαρτὰ τὰ δ’ ἄφθαρτα, οὐδεὶσ λέγει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 138:4)
ἀρέσκει δ’ αὐτοῖσ καὶ φθαρτὸν εἶναι τὸν κόσμον, ἅτε γενητὸν τῷ λόγῳ τῶν δι’ αἰσθήσεωσ νοουμένων, οὗ τε τὰ μέρη φθαρτά ἐστι, καὶ τὸ ὅλον·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 141:3)
τὰ δὲ μέρη τοῦ κόσμου φθαρτά·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 141:4)
τίσ δ’ οἶδεν ταῦτα ἐπιλελησμένοσ, ὅτι φθαρτὰ τὰ γενόμενα καὶ ἄνθρωπον ἀνθρώπῳ συνεῖναι οὐ δυνατὸν ἀεί;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 20:1)
Καὶ γὰρ ἔρρωται παρ’ αὐτοῖσ ἥδε ἡ δόξα, φθαρτὰ μὲν εἶναι τὰ σώματα καὶ τὴν ὕλην οὐ μόνιμον αὐτῶν, τὰσ δὲ ψυχὰσ ἀθανάτουσ ἀεὶ διαμένειν, καὶ συμπλέκεσθαι μὲν ἐκ τοῦ λεπτοτάτου φοιτώσασ αἰθέροσ ὥσπερ εἱρκταῖσ τοῖσ σώμασιν ἰύγγί τινι φυσικῇ κατασπωμένασ, ἐπειδὰν δὲ ἀνεθῶσι τῶν κατὰ σάρκα δεσμῶν, οἱᾶ δὴ μακρᾶσ δουλείασ ἀπηλλαγμένασ τότε χαίρειν καὶ μετεώρουσ φέρεσθαι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 200:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION