Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

θαυμάζω δ’ εἴ τισ τὸ μὲν φίλουσ καὶ συμμάχουσ ἡμῖν εἶναι Θηβαίουσ φοβεῖται νομίζων ἰσχυροὺσ εἶναι, τὸ δ’ ἐχθροὺσ καὶ πολεμίουσ καταστῆναι συμφέρον κρίνει, καὶ Λακεδαιμονίοισ μὲν πολεμοῦντασ δέδοικεν αὐτοὺσ, ἐφ’ ὑμᾶσ δ’ ὅπωσ ἥξουσι διαπράττεται, καὶ φυλάττεσθαι μὲν κελεύει μή ποθ’ ὕστερον ὑμῖν πολεμήσωσιν, ἤδη δὲ εἰσ τοῦτο καταστῆναι προτρέπει, καὶ Λακεδαιμονίοισ μὲν κελεύει θαρρεῖν κοινωνοῖσ ἐπὶ Θηβαίουσ, ὧν ἐλάττουσ αὐτούσ φησιν εἶναι, Θηβαίοισ δ’ ἐπὶ τούτουσ οὐκ ἐᾷ θαρρεῖν, ὥσπερ τὰσ τῶν ἀσθενεστάτων συμμαχίασ μάλιστ’ ὠφελούσασ, ἀλλ’ οὐ τὰσ τῶν οἱούσ εἶναι Θηβαίουσ φασὶν οὗτοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 1:8)
ἃ μὲν δὴ δειλὸσ φοβεῖται ᾗ δειλόσ, τὰ μὲν οὐδενί ἐστι φοβερά, τὰ δ’ ἠρέμα·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 13:5)
ὁ μὲν οὖν δειλὸσ καὶ ἃ μὴ δεῖ φοβεῖται, ὁ δὲ θρασὺσ καὶ ἃ μὴ δεῖ θαρρεῖ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 20:5)
ἃ γὰρ ἂν ὁ λόγοσ κελεύῃ, ταῦτα καὶ θαρρεῖ καὶ φοβεῖται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 21:2)
οὐδὲ δὴ εἴ τισ ὕβριν περὶ παῖδασ καὶ γυναῖκα φοβεῖται ἢ φθόνον ἤ τι τῶν τοιούτων, δειλόσ ἐστιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 89:2)
πάντα γὰρ φοβεῖται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 103:4)
οὐδεὶσ γὰρ ὃν φοβεῖται φιλεῖ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 4 27:6)
εἰ δή ἐστιν ὁ φόβοσ μετὰ προσδοκίασ τινὸσ τοῦ πείσεσθαί τι φθαρτικὸν πάθοσ, φανερὸν ὅτι οὐδεὶσ φοβεῖται τῶν οἰομένων μηδὲν ἂν παθεῖν, οὐδὲ ταῦτα ἃ μὴ οἰόνται <ἂν> παθεῖν οὐδὲ τούτουσ ὑφ’ ὧν μὴ οἰόνται, οὐδὲ τότε ὅτε μὴ οἰόνται.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 5 13:1)
τὰ μὲν οὖν πόρρω διὰ τὸ πολὺ ἀφεστάναι φοβεῖται, τὰ δὲ ἐγγύσ, ὅτι πλησίον ἐστὶν αὐτῷ, καὶ παρὰ μὲν τῶν μακρόθεν ὑφορᾶται πόλεμον, παρὰ δὲ τῶν ἐγγὺσ δόλον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 60:7)
οὐ γὰρ δὴ ἔτι φοβεῖται ὁ Τάνταλοσ μὴ ἀποθάνῃ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 66:2)
καίτοι ταῦτα τὰ θηρία πάντων ἐστὶ δειλότατα, καὶ τοὺσ ἀνθρώπουσ καὶ τοὺσ κύνασ καὶ τοὺσ ἀετοὺσ φοβεῖται, καὶ ζῇ βίον ἄθλιον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 19:3)
οὐ φοβεῖται γὰρ ἡ ἀρετὴ χρυσόν, ὃν ὁ σίδηροσ εἰώθεν ἄγειν αἰχμάλωτον, ἀλλὰ τὴν στρατηγίαν τῶν ἡγουμένων.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 34 24:2)
ὁ δὲ σοφὸσ οὔτε παραιτεῖται τὸ ζῆν> οὔτε φοβεῖται τὸ μὴ ζῆν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 126:1)
τοῦ δὲ εἰπόντοσ, "ἀγαθόν," "τίσ οὖν," εἶπε, "τὸ ἀγαθὸν φοβεῖται;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 49:5)
εἴ τέ τισ φθονεῖ μὲν ἢ καὶ φοβεῖται ἀμφότερα γὰρ τάδε πάσχει τὰ μείζω, διὰ δ’ αὐτὰ τὰσ Συρακόσσασ κακωθῆναι μέν, ἵνα σωφρονισθῶμεν, βούλεται, περιγενέσθαι δὲ ἕνεκα τῆσ ἑαυτοῦ ἀσφαλείασ, οὐκ ἀνθρωπείασ δυνάμεωσ βούλησιν ἐλπίζει.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 48 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION