Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁρ́α νυν, ὡσ ἐν Αἰσώπου λόγοισ ἐστὶν λεγόμενον δή τι, τὴν ἀλώπεχ’, ὡσ φλαύρωσ ἐκοινώνησεν αἰετῷ ποτέ.
(아리스토파네스, Birds, Episode14)
τῇ δὲ δὴ ὀγδόῃ ἡμέρῃ ἔχοντί οἱ φλαύρωσ, παρακούσασ τισ πρότερον ἔτι ἐν Σάρδισι τοῦ Κροτωνιήτεω Δημοκήδεοσ τὴν τέχνην ἀγγέλλει τῷ Δαρείῳ·
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 129 4:2)
ὁ δὲ ἐνθαῦτα δὴ ὦν ἐκφαίνει, φὰσ ἀτρεκέωσ μὲν οὐκ ἐπίστασθαι, ὁμιλήσασ δὲ ἰητρῷ φλαύρωσ ἔχειν τὴν τέχνην.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 130 3:2)
Μαρδόνιον μὲν δὴ φλαύρωσ πρήξαντα τῷ στόλῳ παραλύει τῆσ στρατηγίησ, ἄλλουσ δὲ στρατηγοὺσ ἀποδέξασ ἀπέστειλε ἐπὶ τε Ἐρέτριαν καὶ Ἀθήνασ, Δᾶτίν τε ἐόντα Μῆδον γένοσ καὶ Ἀρταφρένεα τὸν Ἀρταφρένεοσ παῖδα, ἀδελφιδέον ἑωυτοῦ·
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 94 3:1)
Μιλτιάδησ μέν νυν φλαύρωσ ἔχων ἀπέπλεε ὀπίσω, οὔτε χρήματα Ἀθηναίοισι ἄγων οὔτε Πάρον προσκτησάμενοσ, ἀλλὰ πολιορκήσασ τε ἓξ καὶ εἴκοσι ἡμέρασ καὶ δηιώσασ τὴν νῆσον.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 135 2:1)
σὺ δέ, ὦ παῖ Γοβρύεω Μαρδόνιε, παῦσαι λέγων λόγουσ ματαίουσ περὶ Ἑλλήνων οὐκ ἐόντων ἀξίων φλαύρωσ ἀκούειν.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 10G 2:2)
τῶν δὲ ἐν Ἀχαιίῃ ποταμῶν ῥεόντων οὐδὲ ὅστισ μέγιστοσ αὐτῶν ἐστι Ἠπιδανόσ, οὐδὲ οὗτοσ ἀντέσχε εἰ μὴ φλαύρωσ.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 196 2:5)
Οἷσιν ἐν πυρετοῖσιν ὀξέσι, μᾶλλον δὲ καυσώδεσιν, ἀέκουσιν δάκρυα παραρρεῖ, τούτοισιν ἀπὸ Ῥινῶν αἱμορραγίην προσδέχεσθαι, ἢν καὶ τἄλλα ὀλεθρίωσ μὴ ἔχωσιν, ἐπεὶ τοῖσί γε φλαύρωσ ἔχουσιν οὐχ αἱμορραγίην, ἀλλὰ θάνατον σημαίνει.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα166)
Καὶ ἔγωγέ ποτε τὸ τοιοῦτον οὐ φὰσ ἐκπεπτωκέναι, ἤκουσα φλαύρωσ ὑπό τε τῶν ἰητρῶν, ὑπό τε τῶν δημοτέων, διὰ τοῦτο τὸ πρῆγμα‧ ἐδόκεον γὰρ αὐτοῖσιν ἠγνοηκέναι μοῦνοσ, οἱ δὲ ἄλλοι ἐγνωκέναι, καὶ οὐκ ἠδυνάμην αὐτοὺσ ἀναγνῶσαι, εἰ μὴ μόλισ, ὅτι τόδ’ ἐστὶ τοιόνδε‧ εἴ τισ τοῦ βραχίονοσ ψιλώσειε μὲν τῶν σαρκέων τὴν ἐπωμίδα, ψιλώσειε δὲ ᾗ ὁ μῦσ ἀνατείνει, ψιλώσειε δὲ τὸν τένοντα τὸν κατὰ τὴν μασχάλην καὶ τὴν κληῗδα πρὸσ τὸ στῆθοσ ἔχοντα, φαίνοιτο ἂν ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ ἐσ τοὔμπροσθεν ἐξέχουσα ἰσχυρῶσ, καίπερ οὐκ ἐκπεπτωκυῖα‧ πέφυκε γὰρ ἐσ τοὔμπροσθεν προπετὴσ ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ‧ τὸ δ’ ἄλλο ὀστέον τοῦ βραχίονοσ ἐσ τὸ ἔξω καμπύλον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 1.4)
Ὁκόταν οὖν μήπω ὑγιέεσ ἐόντεσ ὁδοιπορέωσι, φλαύρωσ ξυναλθάσσεται τὰ ἄρθρα τὰ κινηθέντα‧ διὰ τοῦτο ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε ὁδοιπορέοντεσ ὀδυνῶνται τὰ πρὸσ τῇ κνήμῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 9.8)
ἐν ψυχῇ δόξασ ἐπιθυμίαισ καὶ θυμὸν ἡδοναῖσ καὶ λόγον λύπαισ καὶ πάντα ἀλλήλοισ ταῦτα τῶν φλαύρωσ ἐχόντων οὐκ ᾐσθήμεθα διαφερόμενα;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 73:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION