Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔτε γάρ με δεῖ τοὺσ ἐμαυτοῦ φίλουσ μάρτυρασ παρασχέσθαι, οὔτε τοὺσ τούτων ἐχθρούσ, οὔτε τοὺσ μηδετέρουσ ἡμῶν γιγνώσκοντασ, ἀλλὰ τοὺσ τούτων φίλουσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 473)
ἐγράφοντο γὰρ ἀλλήλουσ παρανόμων οὐ μόνον οἱ διαπολιτευόμενοι, ἀλλὰ καὶ οἱ φίλοι τοὺσ φίλουσ, εἴ τι ἐξαμαρτάνοιεν εἰσ τὴν πόλιν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1943)
ὄψει δὲ κεἴ τισ ἄλλοσ ἤλιτεν βροτῶν ἢ θεὸν ἢ ξένον τιν’ ἀσεβῶν ἢ τοκέασ φίλουσ, ἔχονθ’ ἕκαστον τῆσ δίκησ ἐπάξια.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode, lyric8)
τοιγὰρ κατὰ χθόν’ οὖσ’ ἐπικτήσῃ φίλουσ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode12)
ἐνταῦθα πέμπει τούσδ’, ὅπωσ, ὅταν νεῶν φθαρέντεσ ἐχθροὶ νῆσον ἐκσῳζοίατο, κτείνοιεν εὐχείρωτον Ἑλλήνων στρατόν, φίλουσ δ’ ὑπεκσῴζοιεν ἐναλίων πόρων, κακῶσ τὸ μέλλον ἱστορῶν.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 4:10)
λέξω τορῶσ σοι πᾶν ὅπερ χρῄζεισ μαθεῖν, οὐκ ἐμπλέκων αἰνίγματ’, ἀλλ’ ἁπλῷ λόγῳ, ὥσπερ δίκαιον πρὸσ φίλουσ οἴγειν στόμα.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode1)
σίγησον, ὦ τάλαινα, μὴ φίλουσ φόβει.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode18)
γοεδνὰ δ’ ἀνθεμίζομαι δειμαίνουσα φίλουσ, τᾶσδε φυγᾶσ ἀερίασ ἀπὸ γᾶσ εἴ τισ ἐστὶ κηδεμών.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, strophe 32)
τίσ δ’ ἂν φίλουσ ὠνοῖτο τοὺσ κεκτημένουσ;
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode 8:12)
καί μου τὰ μὲν πραχθέντα πρὸσ τοὺσ ἐγγενεῖσ φίλουσ πικρῶσ ἤκουσαν αὐτανεψίοισ·
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode, trochees2)
φέρε δὴ τοίνυν, εἰ καὶ ὁ πατὴρ ἐβούλετο ὑπομένειν, τοὺσ φίλουσ ἂν οἰέσθε ἢ ἐπιτρέπειν αὐτῷ μένειν ἢ ἐγγυήσασθαι, ἀλλ’ οὐκ ἂν παραιτεῖσθαι καὶ δεῖσθαι ἀπιέναι ὅπου ἂν ἔμελλεν αὐτὸσ σωθήσεσθαι ἐμέ τε οὐκ ἀπολεῖν;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 44:1)
οὔκουν δέοιτο παρὰ τῆσ πόλεωσ χρήματα λαβεῖν μᾶλλον ἢ παρ’ ἡμῶν, ὥσθ’ ἡμᾶσ ἔχειν φίλουσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 73:3)
χρὴ μέντοι μὴ ἀπωθεῖσθαι τοιούτουσ φίλουσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 74:4)
οὓσ εἰκὸσ ἦν ἁπάντων μάλιστα δοκεῖν εἶναι τούτων τῶν ἀνδρῶν οὓσ ἐμήνυσε Διοκλείδησ, φίλουσ ὄντασ τῶν ἀπολωλότων ἤδη.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 93:1)
ἐπειδὴ δ’ οὐδ’ ὣσ ἄνευ ἀγῶνοσ ἑώρα ἐσόμενα τὰ πράγματα, τότε δὴ προσιὼν Λυσίστρατον, Ἡγημόνα, Ἐπιχάρη, ὁρῶν φίλουσ ὄντασ ἐμοὶ καὶ χρωμένουσ, εἰσ τοῦτο βδελυρίασ ἦλθε καὶ παρανομίασ ὥστ’ ἔλεγε πρὸσ τούτουσ ὡσ εἰ ἔτι καὶ νῦν βουλοίμην ἀποστῆναι τῆσ Ἐπιλύκου θυγατρόσ, ἕτοιμοσ εἰή παύσασθαί με κακῶσ ποιῶν, ἀπαλλάξαι δὲ Κηφίσιον, δίκην δ’ ἐν τοῖσ φίλοισ δοῦναί μοι τῶν πεποιημένων.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 197:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION