Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγγύσ τε τοῦ κακοῦ γιγνομένοισ αὐτοῖσ ἡ μὲν ἐκκαίουσα καὶ τυφλοῦσα πάντασ φιλοτιμία ἐσβέννυτο καὶ μετέβαλλεν ἐσ δέοσ, ὁ δὲ λογισμὸσ ἐκαθάρευε δοξοκοπίασ καὶ τὸν κίνδυνον ἐμέτρει καὶ τὴν αἰτίαν, ὅτι περὶ πρωτείων δύο ἄνδρε ἐρίζοντε ἀλλήλοιν αὐτώ τε κινδυνεύετον ἀμφὶ τῇ σωτηρίᾳ, μηδ’ ἐσχάτω πάντων ἡττηθέντε ἔτι εἶναι, καὶ τοσόνδε πλῆθοσ ἀνδρῶν ἀγαθῶν δι’ αὐτούσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 6:3)
καὶ τοῖσ μὲν αἰδὼσ ἦν τὸ δύο τέλεσιν οὖσιν δι’ ἑνὸσ ἡσσᾶσθαι, τοῖσ δὲ φιλοτιμία μόνοισ τῶν δύο κρατῆσαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 9 4:8)
τοσήδε μὲν ἦν τότε πάντων ἀπορία καὶ ἐσ πάντα φιλοτιμία.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 1:4)
ἦν δὲ καὶ τοῖσ περὶ τοὺσ λόγουσ φιλοτιμία ἐκείνῳ συγγεγονέναι καὶ τοῖσ ἄλλωσ ἐνδόξοισ τε καὶ λαμπροῖσ ἀντ’ ἄλλου τινὸσ τῶν εἰσ τὸ ὑπερέχειν τὸ ἐκείνῳ χρωμένουσ φαίνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 4:9)
οὔτε γὰρ λυπεῖν ἔγωγε οὐδένα τῶν Ἑλλήνων προῄρημαι, ἀλλ’ ἀνεῖται τῷ γένει τῶν Ἑλλήνων ὁ λόγοσ φιλοτιμία κοινὴ, οὔτ’ ἂν ἑτέρουσ ἐπιδείξω δή που μείζω καὶ δεινότερα εἰργασμένουσ, ἀπολογία τοῦτ’ ἐστὶν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ, ἀλλ’ ὁμολογία μᾶλλον εἰσ συγγνώμην καταφεύγουσα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 85:7)
καὶ τά γε δεύτερα ἐκείνοισ ἐν φιλοτιμίᾳ καθέστηκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 98:11)
τῇ δὲ πόλει φιλοτιμία προσγίγνεται, εἰ τοιούτων καὶ τοσούτων ὄντων ὧν ἔχει δεικνύναι, μὴ μόνον τοῖσ ὁρωμένοισ ἰσχυρίζεται, ἀλλὰ καὶ τοῖσ περὶ τῶν πατρίων λόγοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 1:6)
αἷσ μὲν γάρ ἐστι τῶν πόλεων ἐν μύθοισ ἢ διηγήσεσιν ἡ φιλοτιμία, εἰσ ταῦτα εἰκὸσ ἀναχωρεῖν, ἥτισ δὲ εὐθὺσ ὀφθεῖσα χειροῦται καὶ οὐκ ἐᾷ ζητεῖν τὰ ἀρχαῖα, τί δεῖ ταύτην σεμνύνειν ἀπὸ τῶν παρελθόντων, ἀλλ’ οὐ περιηγεῖσθαι καθαπερεὶ τῆσ χειρὸσ ἔχοντα, μάρτυρα τὸν θεατὴν τῶν λόγων ποιούμενον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 3:2)
τοῦτο τοίνυν καὶ ἐπὶ τὰ κοινὰ τῆσ πόλεωσ πράγματα ἀγαγεῖν ἔμοιγε δοκεῖ νῦν, λογιζομένουσ τοὺσ μὲν ἀξιοῦντασ εἶναι κρείττουσ ὅ τι ἂν τοὺσ ἥττουσ ἑκόντεσ διαφθείρωσι τῇ σφετέρᾳ λυμαίνονται φιλοτιμίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 9:17)
ἆρ’ οὐ φιλοτιμία λαμπρά;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 13:5)
ἀνώνυμοι δὲ καὶ αἱ διαθέσεισ, πλὴν ἡ τοῦ φιλοτίμου φιλοτιμία.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 81:1)
διῃρήσθωσαν δὴ αἱ ψυχικαὶ καὶ αἱ σωματικαί, οἱο͂ν φιλοτιμία φιλομάθεια·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 134:4)
φαίνεται δὲ πρὸσ μὲν τὴν φιλοτιμίαν ἀφιλοτιμία, πρὸσ δὲ τὴν ἀφιλοτιμίαν φιλοτιμία, πρὸσ ἀμφότερα δὲ ἀμφότερά πωσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 103:3)
φιλοτιμίᾳ μὲν οὐδεμιᾷ μὰ τὼ θεὼ λέξουσ’ ἀνέστην ὦ γυναῖκεσ·
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene12)
ἔνθα δὴ φιλοτιμία τε ἐσπίπτει αὐτοῖσ, καὶ τι καὶ ὁ οἶνοσ ὑπεθέρμαινεν, ὥστε ὁπλισάμενοι αὐτοὶ ἐπὶ σφῶν προσβάλλουσι τῷ τείχει κατὰ τὴν ἄκραν τὴν πρὸσ Μύλασα μάλιστα τετραμμένην, ὡσ ἐπίδειξιν τῆσ σφῶν ῥώμησ μᾶλλόν τι ἢ πρὸσ πολεμίουσ μετὰ κινδύνου τὸν ἀγῶνα ποιησόμενοι.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 21 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION