헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δὲ φαίνονται προτρέψασθαι μὲν καὶ παρορμῆσαι τῶν νέων τοὺσ ἐλευθερίουσ ἰσχύειν, ἦθόσ τ’ εὐγενὲσ καὶ ὡσ ἀληθῶσ φιλόκαλον ποιῆσαι ἂν κατοκώχιμον ἐκ τῆσ ἀρετῆσ, τοὺσ δὲ πολλοὺσ ἀδυνατεῖν πρὸσ καλοκαγαθίαν προτρέψασθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 129:1)
ἔστι δ’ ὅτε τὸν φιλότιμον ἐπαινοῦμεν ὡσ ἀνδρώδη καὶ φιλόκαλον, τὸν δ’ ἀφιλότιμον ὡσ μέτριον καὶ σώφρονα, ὥσπερ καὶ ἐν τοῖσ πρώτοισ εἴπομεν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 101:1)
ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἐλευθεριότητι τοῦ ἤθουσ ὑγρότησ καὶ εὐαγωγία καὶ φιλανθρωπία καὶ τὸ εἶναι ἐλεητικὸν καὶ φιλόφιλον καὶ φιλόξενον καὶ φιλόκαλον.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 24:3)
ἔτι δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα οἱο͂ν φίλοικον εἶναι καὶ φιλόφιλον, φιλέταιρον, φιλόξενον, φιλάνθρωπον καὶ φιλόκαλον·
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 45:3)
οὐ γὰρ ὡσ ἡ τοῦ φιλαργύρου καὶ φιληδόνου λαμπρὸν μὲν οὐδὲν λόγῳ ἐδύναντο ὑποσχέσθαι, οὐδ’ ὡσ ἐπὶ σεμνὰ καὶ λαμπρὰ προήγαγον τοὺσ ἀπατωμένουσ ὑπ’ αὐτῶν, ἀλλὰ μόνον τὸ τῶν ἀγαθῶν αὐτοῖσ ὄνομα ἐπεφήμιζον καὶ προσετίθεσαν, οὕτωσ ἡ τοῦδε ἀπάτη, ἀλλ’ ἐπᾴδουσα καὶ γοητεύουσά φησι φιλόκαλον αὐτὸν εἶναι καὶ ὡσ ἐπ’ ἀρετήν τινα ἢ εὔκλειαν ἄγει τὴν δόξαν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 150:2)
τὸ δὲ περὶ τὰσ λέξεισ φιλόκαλον καὶ ταῖσ νεαραῖσ πέφυκε συνανθεῖν ἡλικίαισ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 16)
ὧν ἕκαστον οἱο͂ν ἦν τὴν πολυτέλειαν διηγήσομαι, τῆσ μὲν ἱστορίασ ἴσωσ οὐκ ἀπαιτούσησ τὴν ἀπαγγελίαν, τὸ δὲ τοῦ βασιλέωσ φιλόκαλον καὶ μεγαλόφρον οὕτω συστήσειν τοῖσ ἐντευξομένοισ ὑπολαμβάνων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 69:1)
εἰκὸσ γὰρ δὴ φιλόκαλον ὄντα σε μηδὲν τῶν ἀξίων θέασ ἢ ἀκοῆσ παραλιπεῖν.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 2:13)
ἢ ἄρχοντα καλὸν ἐντάφιον ὡσ ἀληθῶσ τὴν ἀπὸ τοῦ βίου δόξαν τῷ θανάτῳ προστίθησι τοῦτο γάρ ἔσχατον δύεται κατὰ γᾶσ ὥσ φησι Σιμωνίδησ, πλὴν ὧν προαποθνήσκει τὸ φιλάνθρωπον καὶ φιλόκαλον καὶ προαπαυδᾷ τῆσ τῶν ἀναγκαίων ἐπιθυμίασ ὁ τῶν καλῶν ζῆλοσ, ὡσ τὰ πρακτικὰ μέρη καὶ θεῖα τῆσ ψυχῆσ ἐξιτηλότερα τῶν παθητικῶν καὶ σωματικῶν ἐχούσησ·
(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 1 11:1)
εἰ δ’ ἐκείνη μόνη τοῦτ’ ἔπαθεν, εἰκότωσ ἔγωγε φαίην ἂν αὐτὴν ἀξιέραστον θεῷ γεγονέναι, φιλόκαλον καὶ φιλάγαθον καὶ τῶν ἀρίστων ἐρωτικὴν οὖσαν.
(플루타르코스, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 1 5:2)
καὶ προνοίασ καὶ πράξεων χρηστῶν περιγιγνόμενα τοῖσ κεκτημένοισ, καὶ πρὸσ ταῦτα συντείνων ἐπασκήσει τὸ φιλότιμον αὑτοῦ καὶ φιλόκαλον, τὸ δὲ χασμῶδεσ ἐκκόψει καὶ ῥᾴθυμον.
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 10 13:1)
αὑτοῦ γὰρ υἱὸν ἐπαχθὲσ ἴσωσ ἐγκωμιάζειν, ἀδελφοῦ δὲ σεμνὸν καὶ οὐ φίλαυτον ἀλλὰ φιλόκαλον καὶ θεῖον ὡσ ἀληθῶσ·
(플루타르코스, De fraterno amore, section 21 5:2)
αὑτοῦ γὰρ υἱὸν ἐπαχθὲσ ἴσωσ ἐγκωμιάζειν, ἀδελφοῦ δὲ σεμνὸν καὶ οὐ φίλαυτον ἀλλὰ φιλόκαλον καὶ θεῖον ὡσ ἀληθῶσ.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 21 15:1)
τῷ μέντοι σύνταξιν ὑποβεβλημένῳ καὶ ἱστορίαν ἐξ οὐ προχείρων οὐδ’ οἰκείων, ἀλλὰ ξένων τε τῶν πολλῶν καὶ διεσπαρμένων ἐν ἑτέροισ συνιοῦσαν ἀναγνωσμάτων, τῷ ὄντι χρὴ πρῶτον ὑπάρχειν καὶ μάλιστα τὴν πόλιν εὐδόκιμον καὶ φιλόκαλον καὶ πολυάνθρωπον, ὡσ βιβλίων τε παντοδαπῶν ἀφθονίαν ἔχων, καὶ ὅσα τοὺσ γράφοντασ διαφύγοντα σωτηρίᾳ μνήμησ ἐπιφανεστέραν εἴληφε πίστιν ὑπολαμβάνων ἀκοῇ καὶ διαπυνθανόμενοσ, μὴ πολλῶν μηδ’ ἀναγκαίων ἐνδεὲσ ἀποδιδοίη τὸ ἔργον.
(플루타르코스, Demosthenes, chapter 2 1:1)
καὶ ῥητορικῶσ, τὸν δὲ φιλότιμον καὶ φιλόκαλον καὶ μὴ παιγνίασ ἀλλὰ παιδείασ ἕνεκα ποιημάτων ἁπτόμενον ἀργῶσ καὶ ἀμελῶσ ἀκούειν τῶν πρὸσ ἀνδρείαν ἢ σωφροσύνην ἢ δικαιοσύνην ἀναπεφωνημένων, οἱᾶ καὶ ταῦτ’ ἐστὶ Τυδείδη, τί παθόντε λελάσμεθα θούριδοσ ἀλκῆσ;
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 11 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION