Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰε͂ν, ὦ φιλότησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 148:7)
ἔτι τὰ τοιάδε λέγεται περὶ τῆσ φιλίασ, ὡσ ἰσότησ φιλότησ, καὶ μὴ μίαν ψυχὴν εἶναι τοὺσ ἀληθῶσ φίλουσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 134:1)
δοκεῖ δὲ τό τε δίκαιον εἶναι ἴσον τι καὶ ἡ φιλία ἐν ἰσότητι, εἰ μὴ μάτην λέγεται ἰσότησ ἡ φιλότησ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 159:2)
ὁμοίωσ δ’ οὐδ’ ἡ φιλότησ τοῦ εἶναι, συνάγουσα γὰρ εἰσ τὸ ἓν φθείρει τὰ ἄλλα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 119:1)
λέγεται γὰρ φιλότησ ἰσότησ, μάλιστα δὲ τῇ τῶν ἀγαθῶν ταῦθ’ ὑπάρχει.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 54:1)
ἡ δ’ ἰσότησ καὶ ὁμοιότησ φιλότησ, καὶ μάλιστα μὲν ἡ τῶν κατ’ ἀρετὴν ὁμοιότησ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 83:2)
καὶ αἱ παροιμίαι δὲ πᾶσαι ὁμογνωμονοῦσιν, οἱο͂ν τὸ "μία ψυχή" καὶ "κοινὰ τὰ φίλων" καὶ "ἰσότησ φιλότησ" καὶ "γόνυ κνήμησ ἔγγιον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 87:2)
οὒ ποτέ σου φιλότησ γηράσεται οὐδὲ θανεῖται, ἒσ τ’ ἂν ὕδωρ οἴνῳ συμμιγνύμενον κυλίκεσσι παῖσ διαπομπεύῃ, προπόσεισ ἐπὶ δεξιὰ νωμῶν, παννυχίδασ θ’ ἱερὰσ θήλεισ χοροὶ ἀμφιέπωσιν, πλάστιγξ θ’ ἡ χαλκοῦ θυγάτηρ ἐπ’ ἄκραισι καθίζῃ κοττάβου ὑψηλαῖσ κορυφαῖσ Βρομίου ψακάδεσσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 74 3:1)
πρὸσ δεσμοὺσ γὰρ καὶ πλέγματα ἡ λύγοσ ἐπιτήδειοσ, εἰπὲ οὖν ἡμῖν τι περὶ τούτων, ζητήσεωσ ἀξίων ὄντων, καὶ μὴ ὀνόματα θήρα, φιλότησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 11 5:1)
ἐπὶ τοῦ σκεύουσ οὖν εἴρηκεν, ὦ φιλότησ Μυρτίλε προήρπασα γάρ σου τὸν λόγον, Ἀντιφάνησ Βοιωτίδι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 51)
ἀλλὰ κατὰ τὸν Ἀντιφάνην, ὦ φιλότησ, ὃσ ἐν Ἀγροίκοισ φησὶν ὅλην μύσασ ἔκπινε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 65 1:2)
ἐπεὶ δὲ τοῦτ’ ἐγένετο, πολλὴ μὲν εὐθυμία πᾶσιν ἐνέπεσε, πολλὴ δὲ φιλότησ ἀλλήλων, θάρσοσ τ’ αὖ καὶ μένοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 10 6:2)
ἔνθ’ ἔνι μὲν φιλότησ, ἐν δ’ ἵμεροσ, ἐν δ’ ὀαριστὺσ πάρφασισ, ἥ τ’ ἔκλεψε νόον πύκα περ φρονεόντων.
(호메로스, 일리아스, Book 14 22:2)
τῶν σ’ αὖτισ μνήσω ἵν’ ἀπολλήξῃσ ἀπατάων, ὄφρα ἴδῃ ἤν τοι χραίσμῃ φιλότησ τε καὶ εὐνή, ἣν ἐμίγησ ἐλθοῦσα θεῶν ἄπο καί μ’ ἀπάτησασ.
(호메로스, 일리아스, Book 15 2:13)
ταῦτα, ὦ φιλότησ, ὀλίγα ἐκ πολλῶν δείγματοσ ἕνεκα γράψαι ἠξίωσα, καὶ σοὶ μὲν χαριζόμενοσ, ἀνδρὶ ἑταίρῳ καὶ φίλῳ καὶ ὃν ἐγὼ πάντων μάλιστα θαυμάσασ ἔχω ἐπί τε σοφίᾳ καὶ τῷ πρὸσ ἀλήθειαν ἔρωτι καὶ τρόπου πραότητι καὶ ἐπιεικείᾳ καὶ γαλήνῃ βίου καὶ δεξιότητι πρὸσ τοὺσ συνόντασ, τὸ πλέον δέ, ‐ ὅπερ καὶ σοὶ ἥδιον, ‐ Ἐπικούρῳ τιμωρῶν, ἀνδρὶ ὡσ ἀληθῶσ ἱερῷ καὶ θεσπεσίῳ τὴν φύσιν καὶ μόνῳ μετ’ ἀληθείασ τὰ καλὰ ἐγνωκότι καὶ παραδεδωκότι καὶ ἐλευθερωτῇ τῶν ὁμιλησάντων αὐτῷ γενομένῳ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 61:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION