Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν δὲ παρὰ τοῖσ Πέρσαισ τισ ὄνομα Τυρραστιάδασ, τὸ γένοσ ὢν Κυμαῖοσ, φιλόκαλοσ δὲ καὶ τὸν τρόπον ὢν ἀγαθόσ, διαδρὰσ ἐκ τῆσ τῶν Περσῶν παρεμβολῆσ νυκτὸσ ἧκε πρὸσ τοὺσ περὶ τὸν Λεωνίδην, καὶ τὰ περὶ τὸν Τραχίνιον ἀγνοοῦσιν ἐδήλωσεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 8 5:2)
Οὐδεὶσ φιλοχρήματοσ καὶ φιλήδονοσ καὶ φιλόδοξοσ φιλάνθρωποσ, ἀλλὰ μόνοσ ὁ φιλόκαλοσ.
(에픽테토스, Works, gnomologium epicteteum e( stobaei libris 3-4) 46:1)
Θείᾳ τε περὶ πάντα χρώμενοσ ἐπινοίᾳ τε καὶ σπουδῇ καὶ λίαν ὢν φιλόκαλοσ οὐδὲ τῶν ὁδῶν ἠμέλησεν, ἀλλὰ καὶ τούτων τὰσ ἀγούσασ εἰσ Ιἑροσόλυμα βασίλειον οὖσαν λίθῳ κατέστρωσε μέλανι, πρόσ τε τὸ ῥᾳστώνην εἶναι τοῖσ βαδίζουσι, καὶ πρὸσ τὸ δηλοῦν τὸ ἀξίωμα τοῦ πλούτου καὶ τῆσ ἡγεμονίασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 237:1)
δόξει γὰρ ἐκ τούτου καὶ φιλομαθὴσ τῶν Ἑλληνικῶν μαθημάτων καὶ ὅλωσ περὶ παιδείαν φιλόκαλοσ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 25:8)
ἀλλ̓ ἐκεῖνοσ, Αὐτὸσ μὲν οὐ κρινῶ, φησί, περὶ τούτου, ‐ καίτοι ἐκεῖναι αὐτὸν δικάσαι ἠξίουν ‐ ἄπιτε δὲ ἐσ τὴν Ἴδην παρὰ τὸν Πριάμου παῖδα, ὃσ οἶδέ τε διαγνῶναι τὸ κάλλιον φιλόκαλοσ ὤν, καὶ οὐκ ἂν ἐκεῖνοσ κρίναι κακῶσ.
(루키아노스, Dialogi Marini, panope and galene, chapter 24)
πάνυ ἀκριβῶσ οἶδα, λέγω δὲ τὴν ἀπὸ τοῦ φιλο τὴν ἀρχὴν ἔχουσαν φιλαλήθησ τε γὰρ καὶ φιλόκαλοσ καὶ φιλαπλοϊκὸσ καὶ ὅσα τῷ φιλεῖσθαι συγγενῆ.
(루키아노스, Piscator, (no name) 20:10)
Οὐ πρῶτοσ Ἀνάχαρσισ ἀφίκετο ἐκ Σκυθίασ Ἀθήναζε παιδείασ ἐπιθυμίᾳ τῆσ Ἑλληνικῆσ, ἀλλὰ καὶ Τόξαρισ πρὸ αὐτοῦ, σοφὸσ μὲν καὶ φιλόκαλοσ ἀνὴρ καὶ ἐπιτηδευμάτων φιλομαθὴσ τῶν ἀρίστων, οἴκοι δὲ οὐ τοῦ βασιλείου γένουσ ὢν οὐδὲ τῶν πιλοφορικῶν, ἀλλὰ Σκυθῶν τῶν πολλῶν καὶ δημοτικῶν, οἱοῖ́ εἰσι παῤ αὐτοῖσ οἱ ὀκτάποδεσ καλούμενοι, τοῦτο δέ ἐστι, δύο βοῶν δεσπότην εἶναι καὶ ἁμάξησ μιᾶσ.
(루키아노스, Scytha 1:1)
"ὁ δὲ φιλόκαλοσ καὶ γενναῖοσ οὐ πρὸσ τὸ καλὸν οὐδὲ τὴν εὐφυϊάν ἀλλὰ μορίων διαφορὰσ ποιεῖται τοὺσ ἔρωτασ.
(플루타르코스, Amatorius, section 217)
"ὁ δὲ φιλόκαλοσ;
(플루타르코스, Amatorius, section 2110)
οὕτωσ ἀνὴρ φιλοσώματοσ καλλωπίστριαν γυναῖκα ποιεῖ, φιλήδονοσ ἑταιρικὴν καὶ ἀκόλαστον, φιλάγαθοσ καὶ φιλόκαλοσ σώφρονα καὶ κοσμίαν.
(플루타르코스, Conjugalia Praecepta, chapter, section 17 1:2)
καὶ γάρ, ἂν ἰατρὸσ ᾖ φιλόκαλοσ, ἣδιον ὀφθαλμὸν ἰάσεται τὸν ὑπὲρ πολλῶν βλέποντα καὶ πολλοὺσ φυλάσσοντα καὶ φιλόσοφοσ ψυχῆσ ἐπιμελήσεται προθυμότερον, ἣν ὑπὲρ πολλῶν φροντίζουσαν ὁρᾷ καὶ πολλοῖσ φρονεῖν καὶ σωφρονεῖν καὶ δικαιοπραγεῖν ὀφείλουσαν.
(플루타르코스, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 1 9:1)
οὕτωσ ὁ ἄνθρωποσ, γεγονὼσ φιλότεχνοσ καὶ φιλόκαλοσ, πᾶν ἀποτέλεσμα καὶ πρᾶγμα νοῦ καὶ λόγου μετέχον ἀσπάζεσθαι καὶ ἀγαπᾶν πέφυκεν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Διὰ τί τῶν μιμουμένων τοὺσ ὀργιζομένουσ καὶ λυπουμένουσ ἡδέωσ ἀκούομεν, αὐτῶν δὲ τῶν ἐν τοῖσ πάθεσιν ὄντων ἀηδῶσ. 6:2)
ὁ δὲ Κῦροσ ἅτε παῖσ ὢν καὶ φιλόκαλοσ καὶ φιλότιμοσ ἥδετο τῇ στολῇ, καὶ ἱππεύειν μανθάνων ὑπερέχαιρεν·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 3 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION