헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὴ λάβοιμεν τὸ φίλαυτον πῶσ ἑκάτεροι λέγουσιν, τάχ’ ἂν γένοιτο δῆλον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 88:4)
εἰ γάρ τισ ἀεὶ σπουδάζοι τὰ δίκαια πράττειν αὐτὸσ μάλιστα πάντων ἢ τὰ σώφρονα ἢ ὁποιαοῦν ἄλλα τῶν κατὰ τὰσ ἀρετάσ, καὶ ὅλωσ ἀεὶ τὸ καλὸν ἑαυτῷ περιποιοῖτο, οὐδεὶσ ἐρεῖ τοῦτον φίλαυτον οὐδὲ ψέξει.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 91:1)
ὥστε τὸν μὲν ἀγαθὸν δεῖ φίλαυτον εἶναι καὶ γὰρ αὐτὸσ ὀνήσεται τὰ καλὰ πράττων καὶ τοὺσ ἄλλουσ ὠφελήσει, τὸν δὲ μοχθηρὸν οὐ δεῖ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 97:1)
οὕτω μὲν οὖν φίλαυτον εἶναι δεῖ, καθάπερ εἴρηται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 104:1)
τὸ δὲ φίλαυτον εἶναι ψέγεται δικαίωσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 66:1)
<ἔστιν> ὅπου δ’ ἀλαζόνα καὶ φίλαυτον ἐν τῇ ποιήσει [ἴδοι τισ ἄν]·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 16:3)
" Τοῦτο οὐκ ἔστιν φίλαυτον·
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἔχειν δεῖ πρὸσ τοὺσ τυράννουσ. 10:5)
ἐπιστὰσ δὲ κατὰ τοὺσ ὕπνουσ ὁ θεὸσ τῷ Γεδεῶνι τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν αὐτῷ φίλαυτον οὖσαν ἐδήλου καὶ πρὸσ τοὺσ ἀρετῇ διαφέροντασ ἀπεχθανομένην, ὅπωσ τε τὴν νίκην παρέντεσ τοῦ θεοῦ δοκεῖν νομίζουσιν ἰδίαν ὡσ πολὺσ στρατὸσ ὄντεσ καὶ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ ἀξιόμαχοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 275:2)
ταῦτα καὶ πλείω τούτων εὐξαίμεθ̓ ἄν, εἰ μὴ θέλωσι τὸ ἄγαν φίλαυτον τοῦτ̓ ἀφέντεσ ἐσ τὸ κοινὸν πλουτεῖν καὶ μεταδιδόναι ἡμῖν τῶν μετρίων.
(루키아노스, Saturnalia, letter 1 6:4)
ἔστιν οὖν διαπορῆσαι πότερον ὀρθῶσ ἢ τοὐναντίον ὁ Ἡσίοδοσ εἶπε μηδὲ κασιγνήτῳ ἶσον ποιεῖσθαι ἑταῖρον ὁ μὲν γάρ εὐγνώμων καὶ κοινόσ, ὥσπερ εἴρηται, μᾶλλον ἐγκραθεὶσ δι’ ἀμφοτέρων σύνδεσμοσ ἔσται τῆσ φιλαδελφίασ ὁ δ’ Ἡσίοδοσ, ὡσ ἐοίκεν, ἐφοβήθη τοὺσ πολλοὺσ καὶ φαύλουσ διὰ τὸ δύσζηλον καὶ φίλαυτον.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 20 2:3)
αὑτοῦ γὰρ υἱὸν ἐπαχθὲσ ἴσωσ ἐγκωμιάζειν, ἀδελφοῦ δὲ σεμνὸν καὶ οὐ φίλαυτον ἀλλὰ φιλόκαλον καὶ θεῖον ὡσ ἀληθῶσ·
(플루타르코스, De fraterno amore, section 21 5:2)
ὁ δ’ Ἡσίοδοσ ὡσ ἐοίκεν ἐφοβήθη τοὺσ πολλοὺσ καὶ φαύλουσ διὰ τὸ δύσζηλον καὶ φίλαυτον.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 20 9:2)
αὑτοῦ γὰρ υἱὸν ἐπαχθὲσ ἴσωσ ἐγκωμιάζειν, ἀδελφοῦ δὲ σεμνὸν καὶ οὐ φίλαυτον ἀλλὰ φιλόκαλον καὶ θεῖον ὡσ ἀληθῶσ.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 21 15:1)
καταφρονεῖν ἀφαιροῦμεν, καὶ τάχιστα κολούεται τὸ αὔθαδεσ ἡμῶν καὶ φίλαυτον ἐν ταῖσ τοιαύταισ ἐλεγχόμενον ἀντιπαραβολαῖσ.
(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 6 13:1)
ὅθεν ἀρχόμενοί τε τοῦ λόγου παρεκελευσάμεθα καὶ νῦν παρακελευόμεθα τὸ φίλαυτον ἐκκόπτειν ἑαυτῶν καὶ τὴν οἰήσιν·
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 251)

SEARCH

MENU NAVIGATION