Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι λοιδορίασ εἴ τισ χωρὶσ ἔροιτο εἰπέ μοι, τί δὴ γιγνώσκων ἀκριβῶσ, Ἀριστόμηδεσ, οὐδεὶσ γὰρ τὰ τοιαῦτ’ ἀγνοεῖ τὸν μὲν τῶν ἰδιωτῶν βίον ἀσφαλῆ καὶ ἀπράγμονα καὶ ἀκίνδυνον ὄντα, τὸν δὲ τῶν πολιτευομένων φιλαίτιον καὶ σφαλερὸν καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἀγώνων καὶ κακῶν μεστόν, οὐ τὸν ἡσύχιον, ἀλλὰ τὸν ἐν τοῖσ κινδύνοισ αἱρεῖ;
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 79:3)
πονηρόν, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πονηρὸν ὁ συκοφάντησ ἀεὶ καὶ πανταχόθεν βάσκανον καὶ φιλαίτιον·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 348:1)
ἀτελῆ δὲ τούτων ἑκάτερον ἡγούμενοσ εἶναι τῶν βίων χωριζόμενον θατέρου καὶ φιλαίτιον οὐχ ἑτέροισ μέν τισιν ἀπέδωκεν ἐργάζεσθαι τὴν γῆν, ἑτέροισ δὲ τὰ πολεμίων φέρειν τε καὶ ἄγειν ὡσ ὁ παρὰ Λακεδαιμονίοισ εἶχε νόμοσ, ἀλλὰ τοὺσ αὐτοὺσ τόν τε πολεμικὸν καὶ τὸν γεωργικὸν ἔταξε βίον ζῆν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 28 3:1)
ἀλλὰ τῶν ἄλλων, ὅσοισ πολὺ τὸ φιλαίτιον ἔνεστιν εἴ τε κατὰ τὸν ζῆλον τῶν ἀρχαίων γινόμενον εἴτε κατὰ τὴν ὑπεροψίαν τῶν ἐπὶ τῆσ αὐτῆσ ἡλικίασ εἴ τε κατ’ ἀμφότερα ταῦτα τὰ πάθη κοινὰ τῆσ ἀνθρωπίνησ ὄντα φύσεωσ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 23)
τὸ γὰρ οὐκ εὖ πράττειν φιλαίτιον αἰεὶ κατὰ τῶν προεστηκότων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 363:2)
περὶ δὲ Ἡσιόδου τε ἡλικίασ καὶ Ὁμήρου πολυπραγμονήσαντι ἐσ τὸ ἀκριβέστατον οὔ μοι γράφειν ἡδὺ ἦν, ἐπισταμένῳ τὸ φιλαίτιον ἄλλων τε καὶ οὐχ ἥκιστα ὅσοι κατ’ ἐμὲ ἐπὶ ποιήσει τῶν ἐπῶν καθεστήκεσαν.
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 30 6:3)
οὐ μὴν ἀλλὰ τὸ δύσκολον τοῦτο τῆσ κρίσεωσ καὶ φιλαίτιον εὐκολωτέρουσ ποιεῖ ταῖσ ὀργαῖσ·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 16 2:2)
δήμῳ τὸ κακόηθεσ καὶ φιλαίτιον ἔνεστι πρὸσ τοὺσ πολιτευομένουσ καὶ πολλὰ τῶν χρησίμων, ἂν μὴ στάσιν ἔχῃ μηδ’ ἀντιλογίαν, ὑπονοοῦσι πράττεσθαι συνωμοτικῶσ, καὶ τοῦτο διαβάλλει μάλιστα τὰσ ἑταιρείασ καὶ φιλίασ·
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 162)
αὐτὸσ μὲν οὖν σφόδρα φυλάξεται τὸ συνεχὲσ καὶ φιλαίτιον·
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 35 2:1)
ἐπεὶ δὲ τῶν νόμων εἰσενεχθέντων ἔνιοι τῷ Σόλωνι καθ’ ἑκάστην προσῄεσαν ἡμέραν, ἐπαινοῦντεσ ἢ ψέγοντεσ ἢ συμβουλεύοντεσ ἐμβάλλειν τοῖσ γεγραμμένοισ ὅ τι τύχοιεν ἢ ἀφαιρεῖν, πλεῖστοι δ’ ἦσαν οἱ πυνθανόμενοι καὶ ἀνακρίνοντεσ καὶ κελεύοντεσ αὐτὸν ὅπωσ ἕκαστον ἔχει καὶ πρὸσ ἣν κεῖται διάνοιαν ἐπεκδιδάσκειν καὶ σαφηνίζειν, ὁρῶν ὅτι ταῦτα καὶ τὸ πράττειν ἄτοπον καὶ τὸ μὴ πράττειν ἐπίφθονον, ὅλωσ δὲ ταῖσ ἀπορίαισ ὑπεκστῆναι βουλόμενοσ καὶ διαφυγεῖν τὸ δυσάρεστον καὶ φιλαίτιον τῶν πολιτῶν ἔργμασι γὰρ ἐν μεγάλοισ πᾶσιν ἁδεῖν χαλεπόν, ὡσ αὐτὸσ εἴρηκε, πρόσχημα τῆσ πλάνησ τὴν ναυκληρίαν ποιησάμενοσ ἐξέπλευσε, δεκαετῆ παρὰ τῶν Ἀθηναίων ἀποδημίαν αἰτησάμενοσ.
(플루타르코스, Σόλων, chapter 25 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION