헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ Πομπήιοσ μὲν ἐσ ἀλλοτρίωσιν ὑπήγετο τοῦ Μηνοδώρου, τῶν δ’ αὐτῶν ἡμερῶν Φιλάδελφοσ, ὁ Καίσαροσ ἀπελεύθεροσ, πρὸσ τὸν Μηνόδωρον διέπλευσε σίτου κομιδῆσ οὕνεκα καὶ Μικυλίων ὁ πιστότατοσ τῷ Μηνοδώρῳ πρὸσ Καίσαρα περὶ αὐτομολίασ τοῦ Μηνοδώρου·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 9 2:3)
ἦν Φιλάδελφοσ τῶν νεωκόρων ἅτεροσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 7:10)
ἐδόκει ὁ μὲν Φιλάδελφοσ, τοσαῦτα γὰρ οὖν ἔχω διαμνημονεῦσαι, ἐν τῷ θεάτρῳ τῷ ἱερῷ πλῆθοσ ἀνθρώπων εἶναι λευχειμονούντων καὶ συνεληλυθότων κατὰ τὸν θεὸν, ἐν δ’ αὐτοῖσ ἑστῶτα ἐμὲ δημηγορεῖν τε καὶ ὑμνεῖν τὸν θεὸν, ἄλλα τε δὴ λέγοντα παντοῖα καὶ ὡσ παρατρέψειέ μου τὰσ μοίρασ πολλαχῆ μὲν καὶ ἄλλῃ, ἔναγχοσ δὲ ὅτε καὶ ἀψίνθιον προσευρὼν προστάξειε πιεῖν ὄξει διειμένον, ὡσ μὴ δυσχεράναιμι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 7:12)
ταῦτα μὲν ὁ Φιλάδελφοσ ἐδόκει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 7:14)
καὶ οὕτω διηγεῖτο μὲν ὁ Ἀσκληπιακὸσ ἃ εἶδεν ὁ Φιλάδελφοσ, ἐπιδιηγεῖται δὲ αὐτὸσ ὁ Φιλάδελφοσ ὑφ’ ἡμῶν κληθείσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 8:17)
φιλοσόφων δὲ παρῆσαν Ποντιανὸσ καὶ Δημόκριτοσ οἱ Νικομηδεῖσ, πολυμαθείᾳ πάντασ ὑπερηκοντικότεσ, Φιλάδελφόσ τε ὁ Πτολεμαεύσ, ἀνὴρ οὐ μόνον ἐν φιλοσόφῳ θεωρίᾳ τεθραμμένοσ, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν ἄλλον βίον ἐξητασμένοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 2 1:1)
παρ’ οὗ πάντα φησί, πριάμενοσ ὁ ἡμεδαπὸσ βασιλεὺσ Πτολεμαῖοσ, Φιλάδελφοσ δὲ ἐπίκλην, μετὰ τῶν Ἀθήνηθεν καὶ τῶν ἀπὸ Ῥόδου εἰσ τὴν καλὴν Ἀλεξάνδρειαν μετήγαγε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 4 4:1)
καὶ ὁ τῆσ Αἰγύπτου δὲ βασιλεὺσ δεύτεροσ, ὁ Φιλάδελφοσ ἐπίκλην, ἐκδοὺσ τὴν αὑτοῦ θυγατέρα Βερενίκην Ἀντιόχῳ τῷ Συρίασ βασιλεῖ, ἐν ἐπιμελείᾳ εἶχε πέμπειν αὐτῇ τὸ ἀπὸ τοῦ Νείλου ὕδωρ, ἵνα μόνου τούτου τοῦ ποταμοῦ ἡ παῖσ πίνῃ, ἱστορεῖ Πολύβιοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 23 1:3)
νῦν οὖν οὕτω τεταγμένων ὁ Νέστωρ φαίνεται τῶν μὲν λοιπῶν πρεσβυτῶν μόνοσ τὸ δέπασ ἀμογητὶ ἀείρων ταῦτα καὶ ὁ θαυμάσιοσ λυτικὸσ Σωσίβιοσ, ὃν οὐκ ἀχαρίτωσ διέπαιξε διὰ τὰσ πολυθρυλήτουσ ταύτασ καὶ τὰσ τοιαύτασ λύσεισ Πτολεμαῖοσ ὁ Φιλάδελφοσ βασιλεύσ, λαμβάνοντοσ γὰρ αὐτοῦ σύνταξιν βασιλικήν, μεταπεμψάμενοσ τοὺσ ταμίασ ἐκέλευσεν, ἐὰν παραγένηται ὁ Σωσίβιοσ ἐπὶ τὴν ἀπαίτησιν τῆσ συντάξεωσ, λέγειν αὐτῷ ὅτι ἀπείληφε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 85 2:2)
αἰτίασ γενομένησ τοῦ ἐμπρησθῆναι τὰ ἐν Περσεπόλει βασίλεια, αὕτη δὲ ἡ Θαῒσ μετὰ τὸν Ἀλεξάνδρου θάνατον καὶ Πτολεμαίῳ ἐγαμήθη τῷ πρώτῳ βασιλεύσαντι Αἰγύπτου καὶ ἐγέννησεν αὐτῷ Λεοντίσκον καὶ Λάγον, θυγατέρα δὲ Εἰρήνην, ἣν ἔγημεν Εὔνοστοσ ὁ Σόλων τῶν ἐν Κύπρῳ βασιλεύσ, καὶ ὁ δεύτεροσ δὲ τῆσ Αἰγύπτου βασιλεύσ, Φιλάδελφοσ δ’ ἐπίκλην, ὡσ ἱστορεῖ ὁ Εὐεργέτησ Πτολεμαῖοσ ἐν τῷ τρίτῳ τῶν Ὑπομνημάτων, πλείστασ ἔσχεν ἐρωμένασ, Διδύμην μὲν μίαν τῶν ἐπιχωρίων γυναικῶν μάλ’ εὐπρεπεστάτην τὴν ὄψιν καὶ Βιλιστίχην, ἔτι δὲ Ἀγαθόκλειαν καὶ Στρατονίκην, ἧσ τὸ μέγα μνημεῖον ὑπῆρχεν ἐπὶ τῇ πρὸσ Ἐλευσῖνι θαλάσσῃ, καὶ Μύρτιον καὶ ἄλλασ δὲ πλείστασ, ἐπιρρεπέστεροσ ὢν πρὸσ ἀφροδίσια.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 37 3:1)
ὁ δὲ Φιλάδελφοσ Πτολεμαῖοσ υἱὸσ αὐτῶν εἰκόσι χρυσαῖσ δυσὶ μὲν ἐφ’ ἁρμάτων χρυσῶν, ἐπὶ δὲ κιόνων ἑξαπήχει μιᾷ, πενταπήχεσι πέντε, τετραπήχεσι ἕξ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 31 4:4)
πολλῶν δὲ ὁ Φιλάδελφοσ βασιλέων πλούτῳ διέφερε καὶ περὶ πάντα ἐσπουδάκει τὰ κατασκευάσματα φιλοτίμωσ, ὥστε καὶ πλοίων πλήθει πάντασ ὑπερέβαλλεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 36 1:3)
Βασιλεύσαντοσ δὲ Ἀλεξάνδρου ἔτη δώδεκα καὶ μετ’ αὐτὸν Πτολεμαίου τοῦ Σωτῆροσ τεσσαράκοντα καὶ ἕν, ἔπειτα τὴν βασιλείαν τῆσ Αἰγύπτου παραλαβὼν ὁ Φιλάδελφοσ καὶ κατασχὼν αὐτὴν ἐπ’ ἔτη ἑνὸσ δέοντα τεσσαράκοντα τόν τε νόμον ἡρμήνευσε καὶ τοὺσ δουλεύοντασ ἐν Αἰγύπτῳ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν ἀπέλυσε τῆσ δουλείασ ὄντασ περὶ δώδεκα μυριάδασ ἐξ αἰτίασ τοιαύτησ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 15:1)
ὁ δὲ μετ’ αὐτὸν Πτολεμαῖοσ ὁ Φιλάδελφοσ ἐπικληθεὶσ οὐ μόνον εἴ τινεσ ἦσαν αἰχμάλωτοι παρ’ αὐτῷ τῶν ἡμετέρων πάντασ ἀπέδωκεν, ἀλλὰ καὶ χρήματα πολλάκισ ἐδωρήσατο καὶ τὸ μέγιστον ἐπιθυμητὴσ ἐγένετο τοῦ γνῶναι τοὺσ ἡμετέρουσ νόμουσ καὶ ταῖσ τῶν ἱερῶν γραφῶν βίβλοισ ἐντυχεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 49:1)
τὸ χρεὼν δ’ ἄρα τὴν αὐτοῦ σπουδὴν ἐφθάκει καὶ Φασαήλου τεθνηκότοσ εἰσ κενὸν Ἡρώδησ φιλάδελφοσ ἦν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 398:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION