헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ καλῶσ δ’ οὐδὲ περὶ τὰ συσσίτια τὰ καλούμενα φιδίτια νενομοθέτηται τῷ καταστήσαντι πρῶτον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 240:5)
γεωργοῦσί τε γὰρ τοῖσ μὲν οἱ εἵλωτεσ τοῖσ δὲ Κρησὶν οἱ περίοικοι, καὶ συσσίτια παρ’ ἀμφοτέροισ ἔστιν, καὶ τό γε ἀρχαῖον ἐκάλουν οἱ Λάκωνεσ οὐ φιδίτια ἀλλὰ ἀνδρεῖα, καθάπερ οἱ Κρῆτεσ, ᾗ καὶ δῆλον ὅτι ἐκεῖθεν ἐλήλυθεν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 256:2)
καὶ Κηφισόδοτοσ τὰσ τριήρεισ ἐκάλει μύλωνασ ποικίλουσ, ὁ Κύων δὲ τὰ καπηλεῖα τὰ Ἀττικὰ φιδίτια·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 10 7:12)
ἣν δ’ εἰσ τὰ τῶν ἀνδρῶν φιδίτια κομίζουσι, σκευοποιεῖται ἔκ τινων ζῴων ὡρισμένων, παραχορηγοῦντοσ αὐτὰ τοῖσ φιδίταισ ἑνὸσ τῶν εὐπορούντων, ἔσθ’ ὅτε δὲ καὶ πλειόνων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 17 8:3)
"Λακεδαιμόνιοι εἰσ μὲν τὰ φιδίτια οὐκ ἤρχοντο κατὰ τὸ πάτριον ἔθοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 203)
βάδιζ’ ἐπὶ δεῖπνον εἰσ τὰ φιδίτια, ἀπόλαυε τοῦ ζωμοῦ, φορεῖν τοὺσ βύστακασ μὴ καταφρόνει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 20 2:3)
τοῦ γοῦν Ξενοκράτουσ ἐν Ἀκαδημείᾳ καὶ πάλιν Ἀριστοτέλουσ συμποτικοί τινεσ ἦσαν νόμοι, τὰ δ’ ἐν Σπάρτῃ φιδίτια καὶ τὰ παρὰ τοῖσ Κρησὶν ἀνδρεῖα μετὰ πάσησ ἐπιμελείασ αἱ πόλεισ συνῆγον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 2 2:2)
ἀναπληρωθῆναι δὲ τούτουσ ἔκ τε περιοίκων καὶ ξένων, ὅσοι τροφῆσ μετεσχηκότεσ ἐλευθερίου καὶ χαρίεντεσ ἄλλωσ τοῖσ σώμασι καὶ καθ’ ἡλικίαν ἀκμάζοντεσ εἰε͂ν σύνταξιν δὲ τούτων εἰσ πεντεκαίδεκα γενέσθαι φιδίτια κατὰ τετρακοσίουσ καὶ διακοσίουσ, καὶ δίαιταν ἣν εἶχον οἱ πρόγονοι διαιτᾶσθαι.
(플루타르코스, Agis, chapter 8 2:2)
τὰ δὲ συσσίτια Κρῆτεσ μὲν ἀνδρεῖα, Λακεδαιμόνιοι δὲ φιδίτια προσαγορεύουσιν, εἴτε ὡσ φιλίασ καὶ φιλοφροσύνησ ὑπαρχόντων, ἀντὶ τοῦ λ τὸ δ λαμβάνοντεσ, εἴτε ὡσ πρὸσ εὐτέλειαν καὶ φειδὼ συνεθιζόντων.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 12 1:1)
"τὰ γὰρ παρὰ Κρησὶν Ἀνδρεῖα καλούμενα, παρὰ δὲ Σπαρτιάταισ Φιδίτια, βουλευτηρίων ἀπορρήτων καὶ συνεδρίων ἀριστοκρατικῶν τάξιν εἶχεν, ὥσπερ οἶμαι καὶ τὸ ἐνθάδε Πρυτανεῖον καὶ Θεσμοθετεῖον οὐ πόρρω δὲ τούτων ὁ νυκτερινὸσ σύλλογοσ παρὰ Πλάτωνι τῶν ἀρίστων καὶ πολιτικωτάτων ἀνδρῶν ἐστιν, ἐφ’ ὃν ἀναπέμπεται τὰ μέγιστα καὶ πλείστησ ἄξια φροντίδοσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, ὅτι βουλεύεσθαι παρὰ πότον οὐχ ἧττον ἦν Ἑλληνικὸν ἢ Περσικόν. 2:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION