Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἅμα ἔλεγον περὶ τῆσ τοῦ θεοῦ γοργότητοσ καὶ δυνάμεωσ πόση τισ εἰή καὶ κατὰ φήμασ καὶ κατὰ συμβόλουσ, καὶ ὅτι πολλάκισ ἤδη μοι ἐπὶ τῆσ εὐχῆσ ἦλθεν ἡ ἀπόκρισισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 12:9)
ἐμοὶ γὰρ ἔδωκεν ὁ θεὸσ νέῳ ἔτ’ ὄντι χρῆσθαι διδασκάλοισ καὶ φήμασ πρώτασ παρ’ ἐκείνων ἦ μὴν πρωτεύσειν γενέσθαι μοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 5:12)
φήμασ δὲ ὅσοι ἀνέγραψαν, σὺν τῇ ἄκρῃ τῇ ἀνεχούσῃ ἐσ τὸ πέλαγοσ ἐσ μυρίουσ σταδίουσ μάλιστα ἐπέχειν λέγουσιν·
(아리아노스, Indica, chapter 3 5:2)
ἴστε δήπου τὰσ τοῦ Ἄπιδοσ φήμασ ἐνθάδε ἐν Μέμφει πλησίον ὑμῶν, ὅτι παῖδεσ ἀπαγγέλλουσι παίζοντεσ τὸ δοκοῦν τῷ θεῷ, καὶ τοῦτο ἀψευδὲσ πέφηνεν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 17:1)
κατασκευάσασ γὰρ ἐκ πολλοῦ φήμασ λέγεσθαι κατὰ πόλιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 10 9:3)
πρῶτον μὲν κατεσκεύασαν φήμασ λέγεσθαι κατὰ τὴν πόλιν παντοδαπάσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 9 4:1)
αὐδῶ, παῖ, δυσφήμουσ φήμασ·
(에우리피데스, Hecuba, choral, mesode20)
φήμασ δ’ ἡ τάλαινα Τυνδαρὶσ ἄλλωσ κακὰσ ἤκουσεν οὐδὲν αἰτία.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 2:14)
φήμασ δ’ ἐμοὶ ἐσθλὰσ ἐνεγκὼν ἀντὶ τῆσ ἀχλαινίασ ἐσθῆτα λήψῃ σῖτά θ’, ὥστε σ’ ἐσ πάτραν ἐλθεῖν, ἐπεὶ νῦν γ’ ἀθλίωσ ἔχονθ’ ὁρῶ.
(에우리피데스, Helen, episode 4:39)
στόμα τ’ εὔφημον φρουρεῖν ἀγαθόν, φήμασ τ’ ἀγαθὰσ τοῖσ ἐθέλουσιν μαντεύεσθαι γλώσσησ ἰδίασ ἀποφαίνειν.
(에우리피데스, Ion, choral, anapests6)
κτείνειν δ’ ὑμᾶσ αἰδοῦμαι τοὺσ θεῶν ἀγγέλλοντασ φήμασ θνατοῖσ·
(에우리피데스, Ion, choral, anapests21)
εἰσ φόβον δὲ καὶ ταραχὴν αὐτοὺσ ἐνέβαλλον καὶ φήμασ αὐτοῖσ διέστελλον ὡσ πολλῶν ἐπιστρατεύειν αὐτοῖσ μελλόντων ἐθνῶν, ὑφ’ ὧν ἐκταρασσόμενοι μικροῦ τῆσ οἰκοδομίασ ἀπέστησαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 212:1)
ἤδη δέ τινασ καὶ ἐπὶ τὴν ἀλλοδαπὴν ἐξέπεμπεν, φήμασ ἐμποιήσοντασ τοῖσ ἔθνεσιν ὑπὲρ τοῦ μαντείου καὶ διηγησομένουσ ὡσ προείποι καὶ ἀνεύροι δραπέτασ καὶ κλέπτασ καὶ λῃστὰσ ἐξελέγξειε καὶ θησαυροὺσ ἀνορύξαι παράσχοι καὶ νοσοῦντασ ἰάσαιτο, ἐνίουσ δὲ καὶ ἤδη ἀποθανόντασ ἀναστήσειεν.
(루키아노스, Alexander, (no name) 24:1)
καὶ δὴ καὶ θεῶν ἄλση τε καὶ ἱερὰ αὐτοῖσ εἶναι, ἐν οἷσ τῷ ὄντι οἰκητὰσ θεοὺσ εἶναι, καὶ φήμασ τε καὶ μαντείασ καὶ αἰσθήσεισ τῶν θεῶν καὶ τοιαύτασ συνουσίασ γίγνεσθαι αὐτοῖσ πρὸσ αὐτούσ·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 893:2)
τούτων δὴ τῶν πέντε ὄντωσ ὄντων ζῴων, ὅπῃ τινὲσ ἐνέτυχον ἡμῶν, ἢ καθ’ ὕπνον ἐν ὀνειροπολίᾳ προστυχόντεσ, ἢ κατὰ φήμασ τε καὶ μαντείασ λεχθέν τισιν ἐν ἀκοαῖσ ὑγιαίνουσιν ἢ καὶ κάμνουσιν, ἢ καὶ τελευτῇ βίου προστυχέσι γενομένοισ, ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ δόξασ παραγενομένασ, ὅθεν ἱερὰ πολλὰ πολλῶν γέγονεν, τὰ δὲ γενήσεται, τούτων πάντων νομοθέτησ, ὅστισ νοῦν κέκτηται καὶ τὸν βραχύτατον, οὔποτε μὴ τολμήσῃ καινοτομῶν, ἐπὶ θεοσέβειαν ἥτισ μὴ σαφὲσ ἔχει τι τρέψαι πόλιν ἑαυτοῦ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 86:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION