헬라어 문장 내 검색 Language

ἆρα φενακίζων ποτ’ Ἀθηναίουσ ἔτι παύσει;
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, dactyls16)
ἔπειθ’ οἷσ πρότερον ηὐξήθη, φενακίζων ἀεί τινασ καὶ μεγάλ’ ἐπαγγελλόμενοσ εὐεργετήσειν, ταῦτα πάντα διεξελήλυθεν ἤδη, καὶ γιγνώσκεται μὲν ὑπὸ τῶν Περινθίων καὶ Βυζαντίων καὶ τῶν ἐκείνοισ συμμαχούντων ὡσ ἐπιθυμεῖ προσενεχθῆναι τούτοισ τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ Ὀλυνθίοισ πρότερον, οὐκ ἀγνοεῖται δ’ ὑπὸ Θετταλῶν δεσπόζειν, ἀλλ’ οὐχ ἡγεῖσθαι τῶν συμμάχων προαιρούμενοσ, ὑποπτεύεται δ’ ὑπὸ Θηβαίων Νίκαιαν μὲν φρουρᾷ κατέχων, εἰσ δὲ τὴν ἀμφικτυονίαν εἰσδεδυκώσ, τὰσ δὲ πρεσβείασ τὰσ ἐκ Πελοποννήσου πρὸσ αὑτὸν ἄγων καὶ τὴν ἐκείνων συμμαχίαν παραιρούμενοσ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου 4:1)
πρὸσ οὓσ ἐγὼ λόγον μὲν οὐδέν’ ἐρῶ, τὰσ δ’ ἐπιστολὰσ ὑμῖν ἀναγνώσομαι τὰσ τοῦ Φιλίππου, καὶ τοὺσ καιροὺσ ἐφ’ ὧν ἕκαστ’ ἐξηπάτησθ’ ὑπομνήσω, ἵν’ εἰδῆθ’ ὅτι τὸ ψυχρὸν τοῦτ’ ὄνομα, τὸ ἄχρι κόρου, παρελήλυθ’ ἐκεῖνοσ φενακίζων ὑμᾶσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 247:2)
δεῖ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ ὑμᾶσ οὕτω νῦν, ὅταν ἐξαπατῶν καὶ φενακίζων ὀδύρηται καὶ κλάῃ καὶ δέηται, ταῦθ’ ὑποβάλλειν αὐτῷ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 263:2)
μετὰ ταῦτα τοίνυν ὅσον μὲν χρόνον ἡ ὑμετέρα δύναμισ παρῆν ἐν Ἑλλησπόντῳ, κολακεύων καὶ φενακίζων ὑμᾶσ διαγέγονεν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 256:1)
οὐ γὰρ ὧν ἀναγκαζόμενοσ φίλοσ εἶναί φησι φενακίζων ὑμᾶσ, χάριν ἐστὶ δίκαιον ὀφείλειν Κερσοβλέπτῃ, οὐδ’ ὧν μίκρ’ ἀναλίσκων ἰδίᾳ καὶ τοῖσ στρατηγοῖσ καὶ τοῖσ ῥήτορσιν Χαρίδημοσ διαπράττεται πρὸσ ὑμᾶσ ἐπαίνουσ αὑτοῦ γράφεσθαι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 261:6)
ἐπειδὴ δὲ καὶ φενακίζων καὶ οὐδ’ ὁτιοῦν ὑγιὲσ πράττων ἐξελέγχεται, δυοῖν ἀγαθοῖν θάτερον ὑμῖν, ἂν καταψηφίσησθε, συμβήσεται·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 277:1)
μηδὲ τὴν αὐτοῦ τούτου μανίαν, ὃσ μέγα φρονεῖ ἐπὶ τῷ δύνασθαι λέγειν, καὶ ἐπειδὰν φανερὸσ ὑμῖν γένηται δωροδοκῶν, ἔτι μᾶλλον ἐξελήλεγκται φενακίζων ὑμᾶσ, <ἀλλὰ> τιμωρήσασθε ὑμῶν αὐτῶν καὶ τῆσ πόλεωσ ἀξίωσ.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 137:2)
ὁ γὰρ ἐν αὐτοῖσ οἷσ τινασ εὖ ποιεῖ, παθὼν πρότεροσ ἢ νὴ Δία κατάρχων καὶ προκαλούμενοσ εἰσ φιλίαν,παρακρουόμενοσ καὶ φενακίζων, τί ἂν οὗτοσ ἄλλωσ ποιήσειεν;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 51:4)
γελάσασ δ’ ὁ Ταρκύνιοσ ἐπὶ τῷ λόγῳ καὶ προενέγκασ ἐκ τοῦ κόλπου ξυρὸν καὶ ἀκόνην λέγει πρὸσ αὐτόν, ἑάλωκασ, ὦ Νέβιε, φενακίζων ἡμᾶσ καὶ καταψευδόμενοσ τοῦ δαιμονίου καταφανῶσ, ὁπότε καὶ τὰσ ἀδυνάτουσ πράξεισ τετόλμηκασ λέγειν δυνατάσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 71 5:1)
τοιαύτασ γὰρ αὐτοῖσ ὑπέτεινεν ὁ Ταρκύνιοσ ὑποσχέσεισ ἐξαπατῶν καὶ φενακίζων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 42 7:1)
ἐὰν δὲ φενακίζων ὑμᾶσ εὑρεθῶ, χρήσασθ’ ὅ τι βούλεσθέ μοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 16 7:11)
καὶ τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἐλάνθανε ταῦτα διαπραττόμενοσ καὶ φενακίζων, οἱ δὲ τοῖσ ἀξιώμασι προύχοντεσ τῶν ἐπὶ τῆσ Κυρήνησ Ιοὐδαίων τὴν ἔξοδον αὐτοῦ καὶ παρασκευὴν τῷ τῆσ πενταπόλεωσ Λιβύησ ἡγεμόνι Κατύλλῳ προσαγγέλλουσιν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 493:1)
ἐκείνου δὲ ὑφορωμένου καί κατὰ χώραν μένοντοσ αὐτὸσ μὲν ἐπαύσατο φενακίζων καί κατειρωνευόμενοσ, Ἀμφάρησ δὲ καί Δαμοχάρησ καί Ἀρκεσίλαοσ ἀναβαίνοντεσ εἰώθεσαν αὐτῷ διαλέγεσθαι·
(플루타르코스, Agis, chapter 18 3:2)
τῶν δὲ φίλων ἀξιούντων καὶ Πομπήϊον ἐξ ἴσου τὰ ὅπλα καταθέσθαι καὶ ἀποδοῦναι τὰσ ἐπαρχίασ ἢ μηδὲ Καίσαρα, νῦν ἐκεῖνα βοῶν ὁ Κάτων ἃ προὔλεγεν αὐτοῖσ ἥκειν, καὶ βιάζεσθαι τὸν ἄνθρωπον ἀναφανδὸν ἤδη τῇ δυνάμει χρώμενον ἣν ἔσχεν ἐξαπατῶν καὶ φενακίζων τὴν πόλιν, ἔξω μὲν οὐδὲν ἐπέραινε, τοῦ δήμου θέλοντοσ ἀεὶ τὸν Καίσαρα μέγιστον εἶναι, τὴν δὲ σύγκλητον εἶχε πειθομένην καὶ φοβουμένην τὸν δῆμον.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 51 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION