Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἳ περιέπλευσαν μὲν τὴν Πελοπόννησον, οὐχ ὡσ ἁπλῶσ εἰπεῖν περίπλοισ ναυτικοῖσ, ἀλλ’ ὥστε κρατεῖν μὲν τῶν ἐπικαίρων τῆσ χώρασ, νικᾶν δὲ τοὺσ ἀντιστάντασ ἐν φαύλῳ, στρατηγὸσ ἐπὶ στρατηγῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 66:5)
σὺ δὲ Μαντινικὴν μὲν ξένην καὶ Μιλησίαν ἐπίστασαι κοσμεῖν καὶ οὕστινασ ἄν σοι δοκῇ πάνυ ῥᾳδίωσ μεγάλων ἠξίωσασ, τῶν δὲ Ἑλλήνων τοὺσ ἄκρουσ καὶ παρὰ πᾶσι βεβοημένουσ ἐν φαύλῳ καθαιρεῖσ, οὐδὲν διαφερόντωσ ἢ εἴ τίσ τινα τῶν μαγείρων ὡσ ἀληθῶσ, ἢ καὶ ἄλλο τι τῶν τυχόντων ἀνδραπόδων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 12:8)
ὥστε πῶσ οὐκ ἂν αἴσχιστα πραγμάτων συνέβη, εἰ πρότερον τοὺσ Ἡρακλείδασ εἰσ ἐλευθερίαν ἀφαιρούμενοι τότ’ αὐτοὶ τοῖσ βαρβάροισ ὑπέκυψαν ἐν φαύλῳ θέμενοι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 87:1)
ἐνδέχεται δὲ καὶ τὸν ἐπιεικῆ φαύλῳ εἶναι φίλον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 89:1)
καὶ γὰρ χρήσιμοσ ἂν εἰή πρὸσ τὴν προαίρεσιν, ὁ μὲν φαῦλοσ πρὸσ τὴν ὑπάρχουσαν τῷ σπουδαίῳ, ὃ δὲ τῷ μὲν ἀκρατεῖ πρὸσ τὴν ὑπάρχουσαν, τῷ δὲ φαύλῳ πρὸσ τὴν κατὰ φύσιν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 89:2)
τῷ μὲν οὖν σπουδαίῳ τὸ κατ’ ἀλήθειαν εἶναι, τῷ δὲ φαύλῳ τὸ τυχόν, ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν σωμάτων τοῖσ μὲν εὖ διακειμένοισ ὑγιεινά ἐστι τὰ κατ’ ἀλήθειαν τοιαῦτα ὄντα, τοῖσ δ’ ἐπινόσοισ ἕτερα, ὁμοίωσ δὲ καὶ πικρὰ καὶ γλυκέα καὶ θερμὰ καὶ βαρέα καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 58:1)
ὁ δὲ μείζω τῶν ὑπαρχόντων προσποιούμενοσ μηδενὸσ ἕνεκα φαύλῳ μὲν ἐοίκεν οὐ γὰρ ἂν ἔχαιρε τῷ ψεύδει, μάταιοσ δὲ φαίνεται μᾶλλον ἢ κακόσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 135:5)
φιλοπόνηρον γὰρ οὐ χρὴ εἶναι, οὐδ’ ὁμοιοῦσθαι φαύλῳ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 35:2)
πρὸσ βαλανείῳ ψυχρῷ καὶ φαύλῳ κεκοσμημένον ἰδὼν ἡρῷον λαμπρῶσ ὡσ ἐξῆλθεν λελουμένοσ κακῶσ ’ οὐ θαυμάζω ἔφη, ’ ὅτι πολλοὶ ἀνάκεινται πίνακεσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 441)
εἰ τοίνυν τισ ἐάσασ ταῦτ’ αὐτὸ καθ’ αὕτ’ ἐξετάσειεν, πότερόν ποτε λυσιτελέστερόν ἐστι κυρίουσ μὲν ὑμᾶσ εἶναι τῆσ δωρειᾶσ, ἐξαπατηθέντασ δέ τι καὶ φαύλῳ τινὶ δοῦναι, ἢ διὰ τοῦ παντελῶσ ἀκύρουσ γενέσθαι μηδ’ ἂν ἄξιόν τιν’ εἰδῆτ’ ἐξεῖναι τιμῆσαι, εὑρ́οιτ’ ἂν μᾶλλον ἐκεῖνο λυσιτελοῦν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 7:1)
ἀλλ’ οὐ τίθεται ταῦτα παρ’ ὑμῖν εἰσ ἀκριβῆ μνήμην οὐδ’ ἣν προσῆκεν ὀργήν, ἀλλὰ δεδώκατ’ ἔθει τινὶ φαύλῳ πολλὴν ἐξουσίαν τῷ βουλομένῳ τὸν λέγοντά τι τῶν ὑμῖν συμφερόντων ὑποσκελίζειν καὶ συκοφαντεῖν, τῆσ ἐπὶ ταῖσ λοιδορίαισ ἡδονῆσ καὶ χάριτοσ τὸ τῆσ πόλεωσ συμφέρον ἀνταλλαττόμενοι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 205:4)
ἀνδρὶ δὲ πένητι μὴ φαύλῳ τὴν φύσιν ἀρκεῖ τὰ παρόντα καὶ τὸ σῶμα μετρίωσ ἀσθενήσαντι, τοιούτου ποτὲ νοσήματοσ ξυμβάντοσοἱᾶ́περ εἰώθε γίγνεσθαι τοῖσ οὐκ ἀργοῖσ ἑκάστοτε ἐμπιμπλαμένοισ, ἀνακτήσασθαι, καὶ ξένοισ ἐλθοῦσι δοῦναι προσφιλῆ ξένια, χωρὶσ ὑποψίασ παρ’ ἑκόντων διδόμενα ἀλύπωσ, οὐκ ἴσωσ ἀργυροῦσ κρατῆρασ ἢ ποικίλουσ πέπλουσ ἢ τέθριππον, τὰ Ἑλένησ καὶ Μενέλεω Τηλεμάχῳ δῶρα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 111:1)
ἐγὼ δὲ ἄνθρωποσ οὐδεὶσ οὐδαμόθεν ἐν τριβωνίῳ φαύλῳ μήτε ᾅδειν ἡδὺσ μήτε μεῖζον ἑτέρου φθεγγόμενοσ, οὐκ ἄρα ἔδεισα τὸν ὑμέτερον θροῦν οὐδὲ τὸν γέλωτα οὐδὲ τὴν ὀργὴν οὐδὲ τοὺσ συριγμοὺσ οὐδὲ τὰ σκώμματα, οἷσ πάντασ ἐκπλήττετε καὶ πανταχοῦ πάντων ἀεὶ περίεστε καὶ ἰδιωτῶν καὶ βασιλέων;
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 29:2)
‐ Φαύλῳ γὰρ ἄν, ὦ ἄριστε, κανόνι καὶ παντάπασι σκολιῷ μὰ Δί̓ οὐ μίαν τινὰ καμπὴν ἔχοντι, μυρίασ δὲ καὶ πάσασ ὑπεναντίασ, τὰ πράγματα σταθμῷτο τῇ δόξῃ πειρώμενοσ ἀπευθύνειν αὐτά.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 2:1)
πρὸσ δὲ τὸν μονήρη καὶ ἑαυτῷ λαλοῦντα, "οὐ φαύλῳ," ἔφη, "ἀνθρώπῳ λαλεῖσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. e'. KLEANQHS 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION