Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ φαυλότεροσ τοῦ Κέλεροσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:2)
οὐχ ὅπωσ μὴ τῶν ἱεροσύλων φαυλότεροσ φανεῖται λυμαινόμενοσ τῷ κλήρῳ τοῦ θεοῦ φροντιεῖ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 13:16)
ἀλλ’ οὐδὲ Σωκράτησ Ἀναξαγόρου φαυλότεροσ, οὔκουν, ὥσ γε ὑμεῖσ ἂν φαίητε, οὐδὲ Μιλτιάδησ οὐδὲν ἴσωσ τῶν σοφιστῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 61:11)
ἐμοὶ μὲν οὖν οὐδὲν φαυλότεροσ οὐδ’ ἀτιμότεροσ δοκεῖ Θεμιστοκλῆσ γενέσθαι στρατηγῶν Ἀθηναίων ἢ Σωκράτησ συστρατευόμενοσ ἐπὶ Δηλίῳ καὶ ἐν Ἀμφιπόλει καὶ ἐν Ποτιδαίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 83:1)
ἐγὼ δὲ ὥσπερ δεδοικὼσ μὴ φαυλότεροσ περὶ ταῦτα ἐκεῖνοσ νομισθῇ, τὸ ἐκείνου σπεύδων παρὰ πάντα τὸν λόγον διαγίγνομαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 8:4)
ἄτοπον γὰρ εἰ πένησ μὲν ὢν ἐπιεικὴσ δὲ βουλήσεται κερδαίνειν, φαυλότεροσ δ’ ὢν οὐ βουλήσεται δαπανήσασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 293:2)
τὸν δέ γε ἀνδρεῖον καὶ φιλάνθρωπον καὶ τοῖσ ὑπηκόοισ εὔνουν καὶ τιμῶντα μὲν τὴν ἀρετὴν καὶ συναγωνιῶντα μή τινοσ τῶν ἀγαθῶν δόξῃ φαυλότεροσ, τοὺσ δὲ ἀδίκουσ μετανοεῖν ἀναγκάζοντα, τοῖσ δὲ ἀσθενέσιν ἀρήγοντα, τῆσ ἀρετῆσ ἀγάμενοσ ὡσ τὸ πολὺ μὲν ἄγει πρὸσ γῆρασ, καθάπερ ἀκούομεν Κῦρόν τε καὶ Δηιόκην τὸν Μῆδον καὶ Ἰδάνθυρσον τὸν Σκύθην καὶ Λεύκωνα καὶ πολλοὺσ τῶν Λακωνικῶν βασιλέων καὶ τῶν ἐν Αἰγύπτῳ πρότερόν τινασ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 95:1)
πολὺ γὰρ ἂν εἰήν τοῦ Ζήθου φαυλότεροσ τοιαῦτα ἐπιτιμῶν, ὡσ ἐκεῖνοσ ἐνουθέτει τὸν ἀδελφόν, οὐκ ἀξιῶν φιλοσοφεῖν αὐτὸν οὐδὲ περὶ μουσικὴν διατρίβειν, ἐάσαντα τὴν τῶν ἰδίων ἐπιμέλειαν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ. 16:3)
"ἆρα φαυλότεροσ χρησμολόγοσ ὁ Βάκισ τῆσ Σιβύλλησ εἶναι;
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 9:96)
τί οὖν, ὦ Τυχιάδη, οὐχὶ καὶ Πάτροκλοσ τοῦ Ἀχιλλέωσ παράσιτοσ ἦν, καὶ ταῦτα οὐδενὸσ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων φαυλότεροσ οὔτε τὴν ψυχὴν οὔτε τὸ σῶμα νεανίασ ὤν;
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 46:1)
ἀλλὰ νὴ Δία ὁ μὲν βίοσ τοῦ παρασίτου κρείττων ἐστὶν τοῦ τῶν ῥητόρων καὶ τῶν φιλοσόφων, ὁ δὲ θάνατοσ φαυλότεροσ;
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 57:1)
εἰ δὲ μή, ἀλλὰ Χρύσιππόσ γε καὶ Ἀριστοτέλησ καὶ Πλάτων φαῖεν ἄν, καὶ πρὸ τούτων ὁ Σωκράτησ οὐδὲν φαυλότεροσ αὐτῶν, ὃσ ἐκεκράγει πρὸσ ἅπαντασ οὐχ ὅπωσ μὴ πάντα, ἀλλὰ μηδ̓ ὅλωσ εἰδέναι τι ἢ τοῦτο μόνον ὅτι οὐκ οἶδε.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 100:3)
εἰ μὲν κατὰ τοῦτο, ὦ ἄριστε, ὡσ πηλίνων κἀμοὶ τῶν ἔργων ὄντων, γνωρίζω τὴν εἰκόνα καί φημι ὅμοιοσ εἶναι αὐτῷ, οὐδ̓ ἀναίνομαι πηλοπλάθοσ ἀκούειν, εἰ καὶ φαυλότεροσ ἐμοὶ ὁ πηλὸσ οἱο͂σ ἐκ τριόδου, βόρβορόσ τισ παρὰ μικρόν·
(루키아노스, Prometheus es in verbis 1:2)
δῆλον γὰρ ὅτι ἑκάστου γε τῶν τὰσ τέχνασ ἐχόντων φαυλότερόσ ἐστιν ὁ φιλόσοφοσ.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἐρασταί 83:2)
τούτων κοινωνὸν τῆσ ἀρχῆσ οὐδένα οἱο͂́σ τ’ ἦν πειθοῖ καὶ διδαχῇ καὶ εὐεργεσίαισ καὶ συγγενείαισ ἀπεργασάμενοσ ποιήσασθαι, Δαρείου δὲ ἑπταπλασίῳ φαυλότεροσ ἐγένετο, ὃσ οὐκ ἀδελφοῖσ πιστεύσασ οὐδ’ ὑφ’ αὑτοῦ τραφεῖσιν, κοινωνοῖσ δὲ μόνον τῆσ τοῦ Μήδου τε καὶ εὐνούχου χειρώσεωσ, διένειμέ τε μέρη μείζω ἕκαστα Σικελίασ πάσησ ἑπτά, καὶ πιστοῖσ ἐχρήσατο τοῖσ κοινωνοῖσ καὶ οὐκ ἐπιτιθεμένοισ οὔτε αὐτῷ οὔτε ἀλλήλοισ, ἔδειξέν τε παράδειγμα οἱο͂ν χρὴ τὸν νομοθέτην καὶ βασιλέα τὸν ἀγαθὸν γίγνεσθαι·
(플라톤, Epistles, Letter 7 58:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION