Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ περιστάντεσ ἐδέοντο τοῦ Πιτταλάκου ἀναστῆναι, λέγοντεσ ὅτι τὸ ὅλον πρᾶγμα παροινία γέγονεν, καὶ αὐτὸσ οὗτοσ, οὔπω μὰ Δία ὥσπερ νῦν ἀργαλέοσ ὢν τὴν ὄψιν, ἀλλ’ ἔτι χρήσιμοσ, ὑπογενειάζων τὸν ἄνθρωπον καὶ πάντα φάσκων πράξειν ἃ ἂν ἐκείνῳ συνδοκῇ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 611)
ἄνθρωπον οὐδὲν αὐτὸν ἠδικηκότα, ἀλλὰ τὸ ἐναντίον ἠδικημένον, οὐδὲ προσήκοντα αὐτῷ, ἀλλὰ δημόσιον οἰκέτην τῆσ πόλεωσ, ἦγεν εἰσ δουλείαν φάσκων ἑαυτοῦ εἶναι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 62 1:2)
ὃσ ἐπιχειρήσει διασύρειν τὴν ὅλην ἔνστασιν τοῦ ἀγῶνοσ, οὐ κρίσιν ἐξευρηκέναι με φάσκων, ἀλλὰ δεινῆσ ἀπαιδευσίασ ἀρχήν, παραφέρων πρῶτον μὲν τοὺσ εὐεργέτασ τοὺσ ὑμετέρουσ, Ἁρμόδιον καὶ Ἀριστογείτονα, καὶ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ πίστιν καὶ τὸ πρᾶγμα ὡσ συνήνεγκε τῇ πόλει διεξιών·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1322)
καὶ ὅτι ταῦτ’ ἐστὶν ἀληθῆ, λαβέ μοι τὰ ψηφίσματα, καὶ τὴν ἐκμαρτυρίαν ἀνάγνωθι τὴν Ἀριστοδήμου, καὶ κάλει πρὸσ οὓσ ἐξεμαρτύρησεν, ἵν’ εἰδῶσιν οἱ δικασταί, τίσ ὁ Φιλοκράτουσ ἑταῖροσ, καὶ τίσ ὁ τὰσ δωρεὰσ Ἀριστοδήμῳ φάσκων πείσειν δοῦναι τὸν δῆμον.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 192)
τῶν μὲν ψηφισμάτων ἀμφοτέρων ἀκηκόατε, ὑφ’ ὧν ἐξελέγχεται Δημοσθένησ τὰσ ἀποδημούσασ πρεσβείασ ἐπιδημεῖν φάσκων, καὶ βουλομένων ὑμῶν ἀκροάσασθαι, τὸ τῶν συμμάχων ἄκυρον πεποιηκὼσ δόγμα.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 62 1:1)
εἴρηκε δὲ ὡσ ἐν τῇ προτέρᾳ τῶν ἐκκλησιῶν δημηγορήσαντοσ Φιλοκράτουσ, ὕστερον ἀναβὰσ ἐγὼ κατεμεμψάμην ἣν εἰσηγεῖτο ἐκεῖνοσ εἰρήνην, αἰσχρὰν καὶ τῆσ πόλεωσ ἀναξίαν εἶναι φάσκων, τῇ δ’ ὑστεραίᾳ πάλιν ὡσ συναγορεύοιμι τῷ Φιλοκράτει, καὶ τὴν ἐκκλησίαν εὐημερήσασ οἰχοίμην φέρων, πείθων ὑμᾶσ μὴ προσέχειν τοῖσ τὰσ μάχασ καὶ τὰ τῶν προγόνων λέγουσι τρόπαια, μηδὲ τοῖσ Ἕλλησι βοηθεῖν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 631)
φάσκων γὰρ νεώτατοσ εἶναι πάντων, τὴν τάξιν τοῦ πρῶτοσ λέγειν οὐκ ἂν ἔφη παραλιπεῖν, οὐδ’ ἐπιτρέψειν τινί, αἰνιττόμενοσ εἰσ ἐμέ, προκαταλαβόντα τὰ Φιλίππου ὦτα τοῖσ ἄλλοισ λόγον μὴ καταλιπεῖν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 108 1:2)
εἶπε δέ, ὡσ ἐψευδολόγουν φάσκων ὀλίγων ἡμερῶν τὰσ Θήβασ ἔσεσθαι ταπεινάσ, καὶ τοὺσ Εὐβοέασ ὡσ ἐφόβουν, προάγων εἰσ ἐλπίδασ κενὰσ ὑμᾶσ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1191)
οὐ περὶ τούτων Ἀμεινιάδησ μὲν προύλεγεν εὐλαβεῖσθαι καὶ πέμπειν εἰσ Δελφοὺσ ἐπερησομένουσ τὸν θεὸν ὅ τι χρὴ πράττειν, Δημοσθένησ δὲ ἀντέλεγε, φιλιππίζειν τὴν Πυθίαν φάσκων, ἀπαίδευτοσ ὢν καὶ ἀπολαύων καὶ ἐμπιμπλάμενοσ τῆσ δεδομένησ ὑφ’ ὑμῶν αὐτῷ ἐξουσίασ;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 130 1:4)
ἀλλ’ ἐπειδὴ πάσῃ τῇ δυνάμει Δαρεῖοσ κατεβεβήκει, ὁ δ’ Ἀλέξανδροσ ἦν ἀπειλημμένοσ ἐν Κιλικίᾳ πάντων ἐνδεήσ, ὡσ ἔφησθα σύ, αὐτίκα μάλα δ’ ἔμελλεν, ὡσ ἦν ὁ παρὰ σοῦ λόγοσ, συμπατηθήσεσθαι ὑπὸ τῆσ Περσικῆσ ἵππου, τὴν δὲ σὴν ἀηδίαν ἡ πόλισ οὐκ ἐχώρει καὶ τὰσ ἐπιστολὰσ ἃσ ἐξηρτημένοσ ἐκ τῶν δακτύλων περιῄεισ, ἐπιδεικνύων τισὶ τὸ ἐμὸν πρόσωπον ὡσ ἐκπεπληγμένου καὶ ἀθυμοῦντοσ, καὶ χρυσόκερων ἀποκαλῶν καὶ κατεστέφθαι φάσκων, εἴ τι πταῖσμα συμβήσεται Ἀλεξάνδρῳ, οὐδ’ ἐνταῦθα ἔπραξασ οὐδέν, ἀλλ’ εἴσ τινα καιρὸν ἀνεβάλλου καλλίω.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1641)
οὐκ ἂν θαυμάσαιμι δέ, εἰ μεταβαλόμενοσ τοῖσ ἔξωθεν περιεστηκόσι λοιδορήσεται, φάσκων τοὺσ μὲν ὀλιγαρχικοὺσ ὑπ’ αὐτῆσ τῆσ ἀληθείασ διηριθμημένουσ ἥκειν πρὸσ τὸ τοῦ κατηγόρου βῆμα, τοὺσ δὲ δημοτικοὺσ πρὸσ τὸ τοῦ φεύγοντοσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 207 1:4)
ἐπειδὴ αἱ μηνύσεισ ἐγένοντο, περὶ τῶν μηνύτρων ‐ ἦσαν γὰρ κατὰ τὸ Κλεωνύμου ψήφισμα χίλιαι δραχμαί, κατὰ δὲ τὸ Πεισάνδρου μύριαι ‐ περὶ δὲ τούτων ἠμφεσβήτουν οὗτοί τε οἱ μηνύσαντεσ καὶ Πυθόνικοσ, φάσκων πρῶτοσ εἰσαγγεῖλαι, καὶ Ἀνδροκλῆσ ὑπὲρ τῆσ βουλῆσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 53:2)
ἐπαρθεὶσ οὖν τοῖσ τῆσ πόλεωσ κακοῖσ εἰσαγγέλλει Διοκλείδησ εἰσ τὴν βουλήν, φάσκων εἰδέναι τοὺσ περικόψαντασ τοὺσ Ἑρμᾶσ, καὶ εἶναι αὐτοὺσ εἰσ τριακοσίουσ·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 69:1)
Μάρτυρεσ φέρε δή, καὶ τὰ ὀνόματα ὑμῖν ἀναγνώσομαι τῶν ἀνδρῶν ὧν ἀπέγραψεν, ἵν’ εἰδῆτε ὅσουσ μοι τῶν συγγενῶν ἀπώλλυεν, πρῶτον μὲν τὸν πατέρα, εἶτα δὲ τὸν κηδεστήν, τὸν μὲν συνειδότα ἀποδεικνύσ, τοῦ δ’ ἐν τῇ οἰκίᾳ φάσκων τὴν σύνοδον γενέσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 82:3)
μετὰ ταῦτα τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ, ὑστέρῳ πάλιν χρόνῳ τῆσ γραὸσ τολμηροτάτησ γυναικὸσ ἀνηράσθη, καὶ κομίζεται αὐτὴν εἰσ τὴν οἰκίαν, καὶ τὸν παῖδα ἤδη μέγαν ὄντα εἰσάγει εἰσ Κήρυκασ, φάσκων εἶναι υἱὸν αὑτοῦ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 205:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION