Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὃ δέ γε ἔτι μεῖζον καὶ τελεώτερον, οἵ τε γὰρ βασιλεῖσ αὐτοὶ φανοῦνται διαφερόντωσ τῶν ἄλλων τὴν κοινότητα ἀγαπήσαντεσ, καὶ μάλιστα δή που πρὸσ τοὺσ πολλοὺσ ἐξ ἴσου ταῖσ γνώμαισ καταστάντεσ, ὅ τε δῆμοσ, εἴ τινα εὑρ́οι που τῶν πολλῶν ὑπερέχοντα, ἐθελοντὴσ ἑαυτοῦ προϊστάμενοσ καὶ χρώμενοσ οἱο͂ν ἄρχοντι διηνεκεῖ, τὸ δ’ αὐτὸ τοῦτο καὶ τοῖσ ὀλίγοισ φυλάττων, εἰ τῶν ἄλλων ἀμείνουσ ὄντασ αἴσθοιτο, ἐφαμίλλουσ δὲ ἐν σφίσιν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 103:11)
ἐκείνωσ μὲν γὰρ κἂν εἶχον ἴσωσ εἰπεῖν ὕστερον ὡσ οὐκ ἐδέονθ’ ὑμῶν, αὐτοὶ δὲ παρόντεσ καὶ μηδὲν ἧττον τῶν ἠτυχηκότων τεθεραπευκότεσ ὑμᾶσ οὐ δή που δύναιντ’ ἄν ποτ’ ἔξαρνοι γενέσθαι περὶ ὧν ὑφ’ αὑτῶν ἐξελεγχόμενοι φανοῦνται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 2:8)
ἀλλ’ ἴσωσ οἱ κόλακεσ πρότερον τἀληθῆ φανοῦνται λέγοντεσ ἢ ἡμεῖσ, εἴ τι τοιοῦτον ἐκείνῳ προφέρειν ἀξιοῖμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 7:5)
τὸ δὲ πάντων μέγιστον, καὶ γὰρ Σιμωνίδησ καὶ Πίνδαροσ ἀμφότεροι φανοῦνται σφίσιν αὐτοῖσ ἐπινίκουσ πεποιηκότεσ ἐκ τοῦ εὐθέοσ ὥσπερ ἄλλοισ τισίν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 15:11)
ἢ γελοῖοι φανοῦνται συναλλάττοντεσ καὶ παρακαταθήκασ ἀποδιδόντεσ καὶ ὅσα τοιαῦτα;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 112:3)
τῶν μὲν οὖν νέων καὶ τῶν πρεσβυτέρων τὰ ἤθη τοιαῦτα, ὥστ’ ἐπεὶ ἀποδέχονται πάντεσ τοὺσ τῷ σφετέρῳ ἤθει λεγομένουσ λόγουσ καὶ τοὺσ ὁμοίουσ, οὐκ ἄδηλον πῶσ χρώμενοι τοῖσ λόγοισ τοιοῦτοι φανοῦνται καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ λόγοι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 13 16:1)
εἰ δὲ δοῦλόσ ἐστι καὶ Κὰρ ὥσπερ Ἐξηκεστίδησ, φυσάτω πάππουσ παρ’ ἡμῖν, καὶ φανοῦνται φράτερεσ.
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, epirrheme6)
ἑώρα γάρ, οἶμαι, τούτουσ περὶ τοῦ καρτερεῖν καὶ ἀνέχεσθαι τοὺσ πόνουσ πολλὰ διεξιόντασ, ἰδίᾳ δὲ τὴν Ἡδονὴν θεραπεύοντασ, καὶ μέχρι τοῦ λόγου νεανιευομένουσ, οἴκοι δὲ κατὰ τοὺσ τῆσ Ἡδονῆσ νόμουσ βιοῦντασ, αἰσχυνομένουσ μὲν εἰ φανοῦνται χαλῶντεσ τοῦ τόνου καὶ προδιδόντεσ τὸ δόγμα, πεπονθότασ δὲ ἀθλίουσ τὸ τοῦ Ταντάλου, καὶ ἔνθα ἂν λήσειν καὶ ἀσφαλῶσ παρανομήσειν ἐλπίσωσιν, χανδὸν ἐμπιμπλαμένουσ τοῦ ἡδέοσ.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 21:6)
οἱ δὲ ἅπτονται μέν, αἰσχυνόμενοι δὲ τὰ πρῶτα καὶ δεδιότεσ εἰ φανοῦνται μετὰ τὴν τελευτὴν τῶν φιλτάτων τοῖσ ἀνθρωπίνοισ πάθεσιν ἐμμένοντεσ.
(루키아노스, (no name) 22:6)
οὗτοι πάλιν, ὦ Τυχιάδη, οἱ περὶ τῆσ ἀνδρείασ ὁσημέραι διαλεγόμενοι καὶ κατατρίβοντεσ τὸ τῆσ ἀρετῆσ ὄνομα πολλῷ μᾶλλον τῶν ῥητόρων φανοῦνται δειλότεροι καὶ μαλακώτεροι.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 43:5)
σὺ μὲν διατίθει τὰ βάθρα καὶ παρασκεύαζε τὸν τόπον τοῖσ ἀφικνουμένοισ, σὺ δὲ στῆσον ἑξῆσ παραγαγὼν τοὺσ βίουσ, ἀλλὰ κοσμήσασ πρότερον, ὡσ εὐπρόσωποι φανοῦνται καὶ ὅτι πλείστουσ ἐπάξονται·
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 1:1)
οἱ δὲ πρότερον Μιλτιάδου λαμπρὰ ἔργα ἀποδειξάμενοι, Κόδροσ τε ὁ Μελάνθου καὶ ὁ Σπαρτιάτησ Πολύδωροσ καὶ Ἀριστομένησ ὁ Μεσσήνιοσ καὶ εἰ δή τισ ἄλλοσ, πατρίδασ ἕκαστοι τὰσ αὑτῶν καὶ οὐκ ἀθρόαν φανοῦνται τὴν Ἑλλάδα ὠφελήσαντεσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 52 2:3)
καὶ οὕτωσ ὅσοι τι ὀρθὸν δοξάζουσι, πάντεσ αὐτὸ μετὰ λόγου φανοῦνται ἔχοντεσ, καὶ οὐδαμοῦ ἔτι ὀρθὴ δόξα χωρὶσ ἐπιστήμησ γενήσεται.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 390:6)
περὶ ἑνὸσ δὴ ποιησώμεθα λόγουσ, οἳ καὶ ἐπὶ πάντα ἡμῖν ἄστρα ἁρμόττοντεσ φανοῦνται.
(플라톤, Laws, book 10 85:4)
τῶν δ’ Ἀλεξάνδρου φωνῶν ἂν ἀφέλῃσ τὸ διάδημα καὶ τὸν Ἄμμωνα καὶ τὴν εὐγένειαν, Σωκράτουσ ἢ Πλάτωνοσ ἢ Πυθαγόρου σοι φανοῦνται.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 9 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION