Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Βάλβοσ τὸν υἱόν, ἵνα μὴ βαδίζοντεσ ὁμοῦ φανεροὶ γένοιντο, προύπεμψεν ἐσ φυγὴν ἐπὶ θάλασσαν καὶ μετ’ ὀλίγον εἵπετο ἐκ διαστήματοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 4 5:3)
Οἱ μὲν δὴ πρέσβεισ ἐσ Βιθυνίαν ἀφίκοντο, καὶ προσέτασσον αὐτοῖσ τὸν πόλεμον ἐκλῦσαι, Νικομήδουσ δὲ καὶ Ἀττάλου συγχωρεῖν ὑποκρινομένων οἱ Βιθυνοὶ διδαχθέντεσ ἔλεγον οὐκ εἶναι δυνατοὶ φέρειν ἔτι τὴν ὠμότητα τὴν Προυσίου, φανεροὶ μάλιστα αὐτῷ γενόμενοι δυσχεραίνοντεσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 7:1)
ὡσ δὲ ἐγενόμεθα ἐπὶ τῆσ ὄχθησ, οὐδεὶσ τῶν φίλων ἐθάρρει παρακελεύσασθαι, καίτοι παρῆν μὲν ὁ νεωκόροσ αὐτὸσ, παρῆσαν δὲ καὶ τῶν φιλοσόφων τινὲσ, ἄνδρεσ καλοὶ κἀγαθοὶ, ἀλλ’ ὅμωσ ἀγωνιῶντεσ καὶ ἀπορούμενοι φανεροὶ πάντεσ ἦσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 12:10)
μὴ τοίνυν ἐξὸν καὶ τότ’ ἀληθεύειν δοκεῖν καὶ νῦν τὰ δίκαια πράττειν, τρία ταῦτ’ ἀνθέλησθε τὰ χείριστα, ἐξ ἀρχῆσ τε κακοὶ γνώμην γενέσθαι περὶ ἡμᾶσ καὶ ληφθέντεσ ἀναισχυντεῖν καὶ νῦν αὖθισ ἐξεπίτηδεσ πονηρεύεσθαι, μηδ’ ἀνθ’ ὧν ἥκομεν ἡμεῖσ ὑμῖν ἐθέλοντεσ τοῦ κινδύνου κοινωνεῖν, ἀντὶ τούτων ὑμεῖσ Φιλίππῳ συνεμβάλλοντεσ ἐφ’ ἡμᾶσ φανεροὶ γένησθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 12:3)
φέρε δὴ θῶμεν ἀμφοτέρουσ ἀναμὶξ ἀκούειν κακῶσ, ‐ οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ’ ἂν σὺ φαίησ, ὡσ οὐδεὶσ μή ποτ’ ἀκούσῃ κακῶσ ἐπιεικὴσ ὢν τοὺσ τρόπουσ ‐ οὐκοῦν οἱ μὲν δόξησ ἠμεληκότεσ καὶ διεφθαρμένοι καθάπαξ ὑπὸ τῶν αἰσχρῶν ἐπιθυμιῶν οὐδ’ ὁτιοῦν δή που ζημιοῦνται, ἀλλὰ καὶ κέρδοσ ἂν θεῖντο ἀγαλλόμενοι τῷ φανεροὶ πᾶσι γίγνεσθαι, οἱ δὲ παρ’ ἀξίαν ἀγωνιζόμενοι πῶσ οὐ πολὺ τῶν ἄθλων ἃ τῆσ σωφροσύνησ εἶναι χρὴ διαμαρτάνουσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 6:18)
ἀρχὴν γὰρ ζητοῦσι, καὶ ταύτην δι’ ἀποδείξεωσ λαμβάνειν, ἐπεὶ ὅτι γε πεπεισμένοι οὐκ εἰσί, φανεροί εἰσιν ἐν ταῖσ πράξεσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 166:2)
συμβαίνει δ’ αὐτοῖσ τοῦτο, ὅτι οὐ κατέχουσι τὴν ὀργὴν ἀλλ’ ἀνταποδιδόασιν ᾗ φανεροί εἰσι διὰ τὴν ὀξύτητα, εἶτ’ ἀποπαύονται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 111:2)
ἄδηλοι γὰρ εἰ ἐγγύσ, ὥστε οὐδέποτε φανεροὶ ὅτι πόρρω.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 5 11:4)
εἰ μὲν οὖν ἕτεροσ μὲν ἦν τισ τρόποσ δυνάμεωσ ᾗ τοὺσ βαρβάρουσ οἱο͂́ν τ’ ἦν ἀμύνασθαι, ἕτεροσ δέ τισ ᾗ τοὺσ Ἕλληνασ, εἰκότωσ ἂν ἴσωσ φανεροὶ πρὸσ ἐκεῖνον ἐγιγνόμεθ’ ἀντιταττόμενοι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν Συμμοριῶν 12:2)
εἴτε γὰρ εἰρήνησ γιγνομένησ αὐτοῖσ οἱ Μεγαλοπολῖται τῆσ Θηβαίων συμμαχίασ ἕξονται, φανεροὶ πᾶσιν ἔσονται τὴν πλεονεξίαν τὴν Θηβαίων, οὐ τὸ δίκαιον αἱρούμενοι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 37:1)
ὡσ δὲ ταλαιπωρούμενοι τῷ μήκει τοῦ πολέμου οἱ τότε μὲν βαρεῖσ, νῦν δ’ ἀτυχεῖσ Θηβαῖοι φανεροὶ πᾶσιν ἦσαν ἀναγκασθησόμενοι καταφεύγειν ἐφ’ ὑμᾶσ, ὁ Φίλιπποσ, ἵνα μὴ τοῦτο γένοιτο μηδὲ συνέλθοιεν αἱ πόλεισ, ὑμῖν μὲν εἰρήνην, ἐκείνοισ δὲ βοήθειαν ἐπηγγείλατο.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 28:3)
ἀλλ’ ὅμωσ οἵ τε νέοι πάνθ’ ὅσ’ ἂν πράττωσιν, ἄνπερ ὦσιν μέτριοι, οὕτω ποιοῦσιν ὥστε μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι λανθάνειν, εἰ δὲ μή, φανεροί γ’ εἶναι τοῦτο βουλόμενοι ποιεῖν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 107:4)
τὸν αὐτὸν τοίνυν τρόπον ὑμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὴν πόλιν οἰκεῖτε συγγενικῶσ καὶ φιλανθρώπωσ, οἱ μὲν οὕτωσ ὁρῶντεσ τὰ τῶν ἠτυχηκότων ἔργα ὥστε, τὸ τῆσ παροιμίασ, ὁρῶντασ μὴ ὁρᾶν καὶ ἀκούοντασ μὴ ἀκούειν, οἱ δ’ οὕτω ποιοῦντεσ ἃ πράττουσιν ὥστ’ εἶναι φανεροὶ καὶ φυλαττόμενοι καὶ αἰσχυνόμενοι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 108:1)
τοῖσ δὲ τοῦ Διὸσ ἐκγόνοισ οὐκ οἰεί σημεῖον ἐνεῖναι τῇ ψυχῇ, ἐξ οὗ φανεροὶ ἔσονται τοῖσ δυναμένοισ γνωρίζειν εἴτε ἐξ ἐκείνου γεγονότεσ εἰσὶν εἴτε μή;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 27:3)
ὥσπερ οἶμαι καὶ τῶν ἄλλων ἀριστέων τῶν ἀποθανόντων ἐν Τροίᾳ φανεροί εἰσιν οἱ τάφοι·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 129:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION