헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ Ξανθίασ τὸν φαλλὸν ὀρθὸν στησάτω.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene3)
διὸ καὶ τοὺσ Ἕλληνασ, ἐξ Αἰγύπτου παρειληφότασ τὰ περὶ τοὺσ ὀργιασμοὺσ καὶ τὰσ Διονυσιακὰσ ἑορτάσ, τιμᾶν τοῦτο τὸ μόριον ἔν τε τοῖσ μυστηρίοισ καὶ ταῖσ τοῦ θεοῦ τούτου τελεταῖσ τε καὶ θυσίαισ, ὀνομάζοντασ αὐτὸ φαλλόν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 22 7:1)
τὸν δ’ ὦν φαλλὸν τὸν τῷ Διονύσῳ πεμπόμενον Μελάμπουσ ἐστὶ ὁ κατηγησάμενοσ, καὶ ἀπὸ τούτου μαθόντεσ ποιεῦσι τὰ ποιεῦσι Ἕλληνεσ.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 49 2:4)
ἐσ τουτέων τὸν ἕνα φαλλὸν ἀνὴρ ἑκάστου ἔτεοσ δὶσ ἀνέρχεται οἰκέει τε ἐν ἄκρῳ τῷ φαλλῷ χρόνον ἑπτὰ ἡμερέων.
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 28:5)
σειρῇ μικρῇ ἑωυτόν τε ἅμα καὶ τὸν φαλλὸν περιβάλλει, μετὰ δὲ ἐπιβαίνει ξύλων προσφυῶν τῷ φαλλῷ ὁκόσον ἐσ χώρην ἄκρου ποδόσ·
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 29:2)
τὴν δ’ Ἶσιν ἀντ’ ἐκείνου μίμημα ποιησαμένην καθιερῶσαι τὸν φαλλόν, ᾧ καὶ νῦν ἑορτάζειν τοὺσ Αἰγυπτίουσ.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 18 6:2)
φαλλὸν γὰρ ἐκ τῆσ ἑστίασ ἀνασχεῖν καὶ διαμένειν ἐπὶ πολλὰσ ἡμέρασ.
(플루타르코스, chapter 2 3:5)
ἀλλὰ καταπρήϋνε τὸν ἐξῳδηκότα φαλλὸν τόνδε, καὶ ἀνθηρῇ κρύψον ὑπὸ χλαμύδι·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 242 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION