Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

διὰ τοῦτο οἱ φαλακροὶ οὐ κολοβοί.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 248:1)
διεξελθόντι δὲ καὶ τῆσ τρηχέησ χώρησ πολλὸν οἰκέουσι ὑπώρεαν ὀρέων ὑψηλῶν ἄνθρωποι λεγόμενοι εἶναι πάντεσ φαλακροὶ ἐκ γενετῆσ γινόμενοι, καὶ ἔρσενεσ καὶ θήλεαι ὁμοίωσ, καὶ σιμοὶ καὶ γένεια ἔχοντεσ μεγάλα, φωνὴν δὲ ἰδίην ἱέντεσ, ἐσθῆτι δὲ χρεώμενοι Σκυθικῇ, ζῶντεσ δὲ ἀπὸ δενδρέων.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 23 2:1)
οἱ δὲ φαλακροὶ οὗτοι λέγουσι, ἐμοὶ μὲν οὐ πιστὰ λέγοντεσ, οἰκέειν τὰ ὄρεα αἰγίποδασ ἄνδρασ, ὑπερβάντι δὲ τούτουσ ἀνθρώπουσ ἄλλουσ οἳ τὴν ἑξάμηνον κατεύδουσι.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 25 1:3)
εἰ οὖν γίνονται ἔκ τε φαλακρῶν φαλακροὶ καὶ ἐκ γλαυκῶν γλαυκοὶ καὶ ἐκ διεστραμμένων στρεβλοὶ ὡσ ἐπὶ τὸ πλῆθοσ, καὶ περὶ τῆσ ἄλλησ μορφῆσ ὁ αὐτὸσ λόγοσ, τί κωλύει καὶ ἐκ μακροκεφάλου μακροκέφαλον γίνεσθαι;
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xiv.8)
Εὐνοῦχοι οὐ ποδαγριῶσιν, οὐδὲ φαλακροὶ γίνονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 60.28)
Ὁκόσοι φαλακροὶ, τουτέοισι κιρσοὶ μεγάλοι οὐ γίνονται‧ ὁκόσοισι δὲ φαλακροῖσιν ἐοῦσιν κιρσοὶ γίνονται, πάλιν οὗτοι γίνονται δασέεσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 60.34)
ὧν ὁ μὲν κέρατα ἔχων καὶ ὅσον ἐξ ἡμισείασ ἐσ τὸ κάτω αἰγὶ ἐοικὼσ καὶ γένειον βαθὺ καθειμένοσ ὀλίγον τράγου διαφέρων ἐστίν, ὁ δὲ φαλακρὸσ γέρων, σιμὸσ τὴν ῥῖνα, ἐπὶ ὄνου τὰ πολλὰ ὀχούμενοσ, Λυδὸσ οὗτοσ, οἱ δὲ Σάτυροι ὀξεῖσ τὰ ὦτα, καὶ αὐτοὶ φαλακροί, κεράσται, οἱᾶ τοῖσ ἄρτι γεννηθεῖσιν ἐρίφοισ τὰ κέρατα ὑποφύεται, Φρύγεσ τινὲσ ὄντεσ·
(루키아노스, Deorum concilium, (no name) 4:5)
Ἅπαντεσ φαλακροί εἰσιν·
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ, Αἰακόσ καὶ Πυθαγόρασ. 10:6)
τὸ δὲ μέγιστον, οἱ ὡραιότατοι τῶν οἰνοχόων φαλακροὶ ἐν ἀκαρεῖ τοῦ χρόνου ὑμῖν γενήσονται, ἐπὶ κατεαγότι καὶ ταῦτα τῷ ἀμφορεῖ.
(루키아노스, Saturnalia, letter 3 5:5)
τοιγάρτοι, εἶπον, ἔξεστιν ἡμῖν, ὡσ ἐοίκεν, ἀνερωτᾶν ἡμᾶσ αὐτοὺσ εἰ ἡ αὐτὴ φύσισ φαλακρῶν καὶ κομητῶν καὶ οὐχ ἡ ἐναντία, καὶ ἐπειδὰν ὁμολογῶμεν ἐναντίαν εἶναι, ἐὰν φαλακροὶ σκυτοτομῶσιν, μὴ ἐᾶν κομήτασ, ἐὰν δ’ αὖ κομῆται, μὴ τοὺσ ἑτέρουσ.
(플라톤, Republic, book 5 111:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION