Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ Σκιπίων Σύφακα μέν, συνετόν τε φαινόμενον καὶ τῆσ χώρασ ἔμπειρον, ἐπὶ τὰ κοινὰ ἐπήγετο, καὶ γνώμησ καὶ συμβουλῆσ μετεδίδου, οἱο͂́ν τι καὶ Κροίσῳ τῷ Λυδῷ Κῦροσ ἐχρῆτο, Λαιλίου δ’ ἀφικομένου, καὶ ταὐτὰ περὶ τῆσ Σοφωνίβασ πυθέσθαι παρὰ πολλῶν λέγοντοσ, ἐκέλευσε τὸν Μασσανάσσην τὴν Σύφακοσ γυναῖκα παραδοῦναι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 3:2)
ἐν τοιούτῳ δὴ φαινόμενον καὶ ἀπὸ τοιούτων ὁρμώμενον, ὡσ τὸ εἰκὸσ ἔχει, κάλλιστόν ἐστι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ φρέαρ τοῦ Ἀσκληπιοῦ 2:9)
ἔφη δέ τισ ὡσ οὐκ ἐπ’ αὐτοῦ γε τοῦ λουτροῦ τὸ δυσχερὲσ ἦν τὸ φαινόμενον, οὐδ’ εἰκὸσ ὡσ αἴτιον φυλάξασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 3:11)
ὅτε μὲν γὰρ ἐξῆν ἐφιέναι ταῖσ ἐλπίσι, μεθ’ ὑμῶν ἦσαν, ὅτε δ’ ἡ πεῖρα τἀληθὲσ εὑρίσκει, πρὸσ τὸ φαινόμενον τίθενται ἦν δ’ οἶμαι φιλονεικούντων μὲν οἷσ ἐξ ἀρχῆσ προείλοντο ἐθέλειν ἐμμένειν, νοῦν δὲ ἐχόντων καὶ βουλομένων σώζεσθαι τὴν πόλιν μετὰ τῶν πραγμάτων γίγνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 2:2)
ὅταν γὰρ οἷσ ἀπαντᾶν ἐπὶ τὰσ μελέτασ καὶ τὰσ ἀκροάσεισ προσῆκον, τοῦτο παρέντεσ ὡσ οὐδεὶσ ἔσθ’ ὁ λέγων αἰτιῶνται, πῶσ οὐ τὰ σφέτερ’ αὐτῶν ἑτέρων λογίζονται, ὥσπερ ἂν εἴ τινεσ ἡλίου καθαρῶσ φλέγοντοσ μύσαντεσ λέγουσι τὸ φαινόμενον οὐκ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 3:2)
παρὰ φύσιν δὲ καὶ διαστροφὴν οὐ τὸ ἀγαθόν, ἀλλὰ τὸ φαινόμενον ἀγαθόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 193:1)
ὁ μὲν γὰρ εὐχερῶσ ἅπαντα πρὸσ τὰσ ἐπιθυμίασ ὁμιλῶν κόλαξ, ὁ δὲ πρὸσ ἁπάσασ ἀντικρούων ἀπεχθητικόσ, ὁ δὲ μὴ τε πρὸσ ἅπασαν ἡδονὴν μήτ’ ἀκολουθῶν μήτ’ ἀντιτείνων, ἀλλὰ πρὸσ τὸ φαινόμενον βέλτιστον, φίλοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 129:1)
τὸ γὰρ ὀρεκτὸν καὶ βουλητὸν ἢ τὸ ἀγαθὸν ἢ τὸ φαινόμενον ἀγαθόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 27:1)
φαινόμενον γάρ τι ἀγαθόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 27:3)
ἐπεὶ οὖν τὰ ἀγαθὰ πλεοναχῶσ τὸ μὲν γὰρ τῷ τοιόνδ’ εἶναι λέγομεν ἀγαθόν, τὸ δὲ τῷ ὠφέλιμον καὶ χρήσιμον, ἔτι δὲ τὸ ἡδὺ τὸ μὲν ἁπλῶσ καὶ ἀγαθὸν ἁπλῶσ, τὸ δὲ τινὶ καὶ φαινόμενον ἀγαθόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 35:1)
ὅλωσ δὲ διὰ τὸ ὑπολαμβάνειν φρόνησιν μὲν τὴν αἴσθησιν, ταύτην δ’ εἶναι ἀλλοίωσιν, τὸ φαινόμενον κατὰ τὴν αἴσθησιν ἐξ ἀνάγκησ ἀληθὲσ εἶναί φασιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 137:3)
‐ περὶ δὲ τῆσ ἀληθείασ, ὡσ οὐ πᾶν τὸ φαινόμενον ἀληθέσ, πρῶτον μὲν ὅτι οὐδ’ <εἰ> ἡ αἴσθησισ <μὴ> ψευδὴσ τοῦ γε ἰδίου ἐστίν, ἀλλ’ ἡ φαντασία οὐ ταὐτὸν τῇ αἰσθήσει.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 154:1)
εἰ δὲ μὴ ἔστι πάντα πρόσ τι, ἀλλ’ ἔνιά ἐστι καὶ αὐτὰ καθ’ αὑτά, οὐκ ἂν εἰή πᾶν τὸ φαινόμενον ἀληθέσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 168:3)
τὸ γὰρ φαινόμενον τινί ἐστι φαινόμενον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 168:4)
διὸ καὶ φυλακτέον τοῖσ τὴν βίαν ἐν τῷ λόγῳ ζητοῦσιν, ἅμα δὲ καὶ ὑπέχειν λόγον ἀξιοῦσιν, ὅτι οὐ τὸ φαινόμενον ἔστιν ἀλλὰ τὸ φαινόμενον ᾧ φαίνεται καὶ ὅτε φαίνεται καὶ ᾗ καὶ ὥσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 169:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION