Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστε δεινὸν νομίζω τοὺσ μὲν ἁλόντασ μιᾷ ψήφῳ μόνον ἀποθνῄσκειν, καὶ τὰ χρήματα δημεύεσθαι αὐτῶν, τοὺσ δὲ νικήσαντασ πάλιν τὰσ αὐτὰσ κατηγορίασ ὑπομένειν, καὶ τοὺσ δικαστὰσ ἀπολέσαι μὲν κυρίουσ εἶναι, σῷσαι δ’ ἀκύρουσ καὶ ἀτελεῖσ φαίνεσθαι, ἄλλωσ τε καὶ τῶν νόμων ἀπαγορευόντων δὶσ περὶ τῶν αὐτῶν πρὸσ τὸν αὐτὸν μὴ ἐξεῖναι δικάζεσθαι, καὶ ὑμῶν ὀμωμοκότων χρῆσθαι τοῖσ νόμοισ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 15:1)
ἤν τε οὖν πικρὸν ἐῄ σιτίον, πικρῶν αἴσθησισ· ἤν τε γλυκὺ, χολώδεοσ· φθάνει γὰρ ἡ αἴσθησισ τῆσ χολῆσ· ἀπάτη δὲ ξύνεστι τοῖσι ἡγευμένοισι τὰ πικρὰ γλυκέα φαίνεσθαι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.332)
γνώμην δὲ λέγω τὸν νοῦν καὶ τὰ ἐπινοήματα, ἐν οἷσ εὑρίσκεται τὰ πράγματα, σχήματα δὲ τὸν τύπον τοῦ λόγου, ἐν ᾧ ἐκφερόμενα τὰ νοήματα ἤτοι τοιόνδε ἢ τοιόνδε τὸν λόγον φαίνεσθαι ποιεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 2:2)
ἀλλὰ καὶ οἱ ἐπιμερισμοὶ περιβολὴν ἐργάζεσθαι δύνανται, οἱο͂ν οὐ μόνον τόδ’ ἐποίησασ, ἀλλὰ καὶ τόδε, μὴ μόνον πόλεων καὶ τόπων, ὧν ἦμέν ποτε κύριοι, φαίνεσθαι προϊεμένουσ, ἀλλὰ καὶ τῶν ὑπὸ τῆσ τύχησ παρασκευασθέντων συμμάχων τε καὶ καιρῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 15:5)
ὅτε δὲ ἐστὶν εὔδηλον ὅτι ἐφ’ ἓν τοῦτο πᾶσα ἡ τῆσ λογικῆσ δυνάμεωσ ἕξισ ὡρ́μηται, δυοῖν ἀνάγκη δήπου θάτερον, ἢ μὴ ὀρθῶσ ἔχειν μηδ’ ἱκανὸν φαίνεσθαι τὸν λόγον, ἢ ὁμοῦ βέλτιστόν τε εἶναι καὶ κρατεῖν τῶν ἀκουόντων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 8:4)
μέγιστον δὲ ἐν ἀφελεῖ λόγῳ τὸ ὡσ ἂν μάλιστα ἀληθινὸν δοκεῖν αὐτόν, φαίνεσθαι καὶ τοιαῦτα εἶναι τὰ λεγόμενα, ὡσ ἂν καὶ παντὶ ῥᾴδια ἐνθυμηθῆναι νομίσαι ἄν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἀξιοπιστίασ. 2:1)
οὐ μὴν ἔν γε τῷ ἀφελεῖ λόγῳ ἁρμόζειν τοῦτο ἔμοιγε δοκεῖ, εἴ γε δεῖ ὡσ ἂν μάλιστα ἀνεπιβούλευτον τὸν λόγον φαίνεσθαι καὶ ἁπλοῦν καὶ καθαρόν, καὶ Ξενοφῶν ἕκαστα τῶν νοημάτων ψιλὰ κατ’ ἰδίαν τίθησιν, ὡσ ἐν τῷ Ἀγησιλάῳ, αὐτὰ καθ’ αὑτά, ὅθεν ἄν τισ καὶ ἐρρῖφθαι νομίσειε τὰ νοήματα, οὐ μὴν ἔρριπταί γε, ἀλλ’ ἔστι μὲν ἕκαστα ἐν ἐτιμελείᾳ προηγμένα, ἀφῃρημένα δὲ τῆσ κατὰ λεπτὸν ἐξετάσεωσ καὶ προσθήκησ καὶ μεταθέσεωσ καὶ ἐναλλαγῶν καὶ πάντων τῶν τοιούτων, καὶ ἁπλῶσ τὰ τοιαῦτα φαίνεται, ὅθεν καὶ διαστάσεισ πολλαὶ καὶ συνεχεῖσ καὶ ἀρχαὶ τῶν νοημάτων οὐχ ἡνωμέναι ἔτι, ἀλλ’ ἀπηρτισμέναι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἐπιχειρημάτων. 3:1)
ἦν δὲ καὶ τοῖσ περὶ τοὺσ λόγουσ φιλοτιμία ἐκείνῳ συγγεγονέναι καὶ τοῖσ ἄλλωσ ἐνδόξοισ τε καὶ λαμπροῖσ ἀντ’ ἄλλου τινὸσ τῶν εἰσ τὸ ὑπερέχειν τὸ ἐκείνῳ χρωμένουσ φαίνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 4:9)
ἡ δ’ αὐτὴ θέσισ τῆσ τε χώρασ ἐν τῇ Ἑλλάδι καὶ τῆσ πόλεωσ ἐν τῇ χώρᾳ, μέση γὰρ ἐν μέσῃ κεῖται, τοσοῦτον πρὸσ θάλατταν ἐπικλίνουσα, ὅσον τοὺσ λιμένασ ἧσ εἰσι φαίνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 9:1)
οὐ δὴ τὸ τοὺσ ἄλλοθεν ἥκοντασ καὶ πολλῷ νεωτέρουσ πρὸσ αὐτόχθονασ καὶ πρεσβυτέρουσ, οὐδὲ τὸ τῆσ πόλεωσ ἑτέροισ καταδειξάσησ, οὐδὲ τὸ μηδενὸσ ἄλλου πλὴν τῶν εἰσ τὸν πόλεμον προνοουμένουσ, τῆσ πόλεωσ πλέον τοῖσ ἄλλοισ ἢ ταύτῃ νικώσησ, οὐ ταῦτα μόνον δείκνυσι τὸ οὐκ ἴσον, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐν αὐτοῖσ τοῖσ τοῦ πολέμου πράγμασι καὶ καιροῖσ τοσοῦτον φαίνεσθαι κρατοῦσαν τὴν πόλιν, εὖ τε καὶ ὡσ ἑτέρωσ χωροῦσιν, ὡσ τά τ’ εἰρημένα δηλοῖ καὶ δι’ ὧν προσθήσομεν ἔξεστι θεωρεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 76:12)
ἀλλ’ οἶμαι ταῦτ’ ἐστὶ γωνίασ ἀξίων ἀνθρώπων καὶ τὸν ἥλιον οὐχ ἑορακότων, ὃσ ἀφαιρεῖται τοὺσ ἄλλουσ ἀστέρασ τὸ φαίνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 86:4)
οἶμαι γὰρ, εἴ τινοσ εἴδωλον πόλεωσ ἔδει φαίνεσθαι κατ’ οὐρανὸν, ὥσπερ τὸν στέφανόν φασι τὸν Ἀριάδνησ καὶ ἄλλα εἴδωλα ποταμῶν τε καὶ ζώων, ὅσα πρὸσ θεῶν ἐτιμήθη, τὸ τῆσδε ἂν φαίνεσθαι νικῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 3:3)
τότε μὲν τοίνυν τούτων οὐ δεχομένων, ἀναγκαίωσ εἰσ τὸν πόλεμον κατέστητε, νῦν δὲ πῶσ εἰκὸσ ἐφ’ ὑμῖν γεγενημένων μὴ χρῆσθαι τούτοισ, ἅ γ’ ἐξ ἀρχῆσ ἂν, εἰ μηδεὶσ ἐκώλυσε μηδὲν, ἐπράξατε, ἀλλ’ ἀμφοτέρωθεν τὸ πρᾶγμα ἀναστραφῆναι, καὶ τοὺσ μὲν τότε φυγόντασ τὴν εἰρήνην νῦν ἥκειν ἐπὶ ταύτην προκαλουμένουσ, ἡμᾶσ δ’ οἳ τότε τῆσ εἰρήνησ εἰχόμεθα, αὖθισ αὖ τὸν πόλεμον φαίνεσθαι προαιρουμένουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 3:2)
οὔτε γὰρ δή που μισεῖν τὴν Ἑλλάδα φήσαιτ’ ἂν, ὥστε ὡσ ἀσθενεστάτην ζητεῖν ποιεῖν ὥσπερ ἐκεῖνοσ, οὔτ’ ἀνεκτὸν μεταβαλλομένουσ φαίνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 9:3)
ὅσῳ γὰρ παιδείᾳ καὶ φιλανθρωπίᾳ προέχειν δοκεῖτε, τοσῷδε αἴσχιον ἃ μὴ χρὴ φαίνεσθαι διώκοντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION