Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐλελήθεισ δὲ ἄρα σαυτὸν ἁπάσαισ ταῖσ παροιμίαισ ἐνεχόμενοσ, εἰσ πῦρ ξαίνων καὶ λίθον ἕψων καὶ σπείρων τὰσ πέτρασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 115:4)
εἶτ’ εἰσ λοπάδιον ὑποπάσασ ἡδύσματα ἐνθεὶσ τὸ τέμαχοσ, λευκὸν οἶνον ἐπιχέασ ἐπισκεδάσασ τ’ ἔλαιον εἶθ’ ἕψων ποῶ μυελὸν ἀφειδῶσ τ’ ἐπιγανώσασ σιλφίῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 86 1:3)
ἢ χόνδρον ἕψων εἶτα μυῖαν ἐμβαλὼν ἐδίδου ῥοφεῖν ἄν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 101 3:5)
χόνδροσ δ’ ἡδυπρόσωποσ, ὃν Ἥφαιστοσ κάμεν ἕψων, Ἀττικῷ ἐν κεράμῳ πέττων τρισκαίδεκα μῆνασ, αὐτὰρ ἐπεὶ δόρποιο μελίφρονοσ ἐξ ἔρον ἕντο, χεῖρασ νιψαμένοισιν ἀπ’ ’ Ὠκεανοῖο ῥοάων ὡραῖοσ παῖσ ἦλθε φέρων μύρον ἴρινον ἡδύ, ἄλλοσ δ’ αὖ στεφάνουσ ἐπὶ δεξιὰ πᾶσιν ἔδωκεν, οἳ ῥόδον ἀμφεπλέκοντο διάνδιχα κοσμηθέντεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 12 17:2)
ὄρνιν δὲ ἕψων ποτὲ ὁ Ἀνταγόρασ οὐκ ἔφη βαδιεῖσθαι εἰσ τὸ βαλανεῖον, εὐλαβούμενοσ μή ποτε οἱ παῖδεσ τὸν ζωμὸν ἐκροφήσωσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 25 1:5)
ἦν τισ, ὦ Κυνίσκε, τῷ Ἀπόλλωνι ὀργῆσ αἰτία κατὰ τοῦ Κροίσου, διότι ἐπειρᾶτο ἐκεῖνοσ αὐτοῦ ἄρνεια κρέα καὶ χελώνην ἐσ τὸ αὐτὸ ἕψων.
(루키아노스, Juppiter confuatus, (no name) 14:2)
ἀλλ’ ὅμωσ ἐκείνων οὐκ ἔστιν ὅστισ τῷ μαγείρῳ σταυροῦ ἂν τιμήσαιτο, εἰ τὰ κρέα ἕψων καθεὶσ τὸν δάκτυλον τοῦ ζωμοῦ τι περιελιχμήσατο ἢ ὀπτωμένων ἀποσπάσασ τι κατεβρόχθισεν, ἀλλὰ συγγνώμην ἀπονέμουσιν αὐτοῖσ·
(루키아노스, Prometheus, (no name) 10:2)
Σαυνιτῶν δὲ μετὰ τὴν ἧτταν ἀφικομένων πρὸσ αὐτὸν καὶ χρυσίον διδόντων, ἔτυχεν ἐν χύτραισ ἕψων γογγυλίδασ·
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Μανιου Κούριου, section 21)
αὐτὸν καὶ χρυσίον διδόντων, ἔτυχεν ἐν χύτραισ ἕψων γογγυλίδασ ἀπεκρίνατο δὲ τοῖσ Σαυνίταισ μηδὲν χρυσίου δεῖσθαι τοιοῦτον δεῖπνον δειπνῶν αὑτῷ δὲ βέλτιον εἶναι τοῦ χρυσίον ἔχειν τὸ κρατεῖν τῶν ἐχόντων.
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Μανίου Κυρίου, section 2 2:1)
καὶ ἐν ἀγρῷ αὐτὸσ φακῆν ἕψων δὶσ ἅλασ εἰσ τὴν χύτραν ἐμβαλὼν ἄβρωτον ποιῆσαι.
(테오프라스토스, Characters, Ἀναισθησίασ ΙΔ’ 11:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION