Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τούτοισ δὲ ὑπὸ Ἰλλυριῶν πολεμουμένοισ ὁ θεὸσ ἔχρησεν Ἰλλυριῶν κρατήσειν, ἐὰν ἡγεμόνασ Κάδμον καὶ Ἁρμονίαν ἔχωσιν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 4:2)
ἐκδέχεται δ’ ἡ πάλαι τοῦ λόγου προσδοκωμένη μοῖρα, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, καὶ ὑπὸ πολλῶν, αἱ μετὰ τῶν κινδύνων πράξεισ, ἃσ ἐγὼ δέδοικα μὴ τῷ λέγοντι κίνδυνον ἔχωσιν εἰπεῖν μᾶλλον ἢ τῇ πόλει τῶν ἔργων ὅτε ἐπραγματεύετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 25:13)
οὐκοῦν ἵν’ ἄλλωσ πράγματα ἔχωσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 15:6)
οὗτοι μὲν γὰρ οὐδ’ ἂν ἔχοντεσ τὴν ἀρχὴν φυλάξαι μοι δοκοῦσιν, ἐλάττουσ ὄντεσ τῶν πραγμάτων, ἀλλ’ ἐν ἀκαρεῖ τοῦ χρόνου ῥᾳδίωσ ἂν πάλιν οἱοῖ́περ ἦσαν γενέσθαι, ἐκεῖνοι δ’ ἑώσ ἂν καὶ ἡντινοῦν ἀφορμὴν ἔχωσιν, οὐ χαλεπῶσ ἄν μοι δοκοῦσι κατὰ μικρὸν αὐξηθῆναι, ἐπεὶ καὶ τὸ παλαιὸν ἐκ μικρῶν κομιδῆ καὶ φαύλων πολισμάτων ὁρμηθέντεσ, Βοιοῦ καὶ Κυτινίου καὶ Ἐρινεοῦ, καὶ οὐδένων ὄντεσ σεμνότεροι, ἀλλὰ καὶ ἀγαπητῶσ ἐλθόντεσ οὗ νῦν οἰκοῦσι, δι’ ἡμῶν πρῶτον μὲν Πελοποννήσου τὰσ δύο μοίρασ ἔσχον, Μεσσήνην ἀνελόντεσ, ἔπειτα πάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ ἦρξαν δυνάμεωσ κατὰ μικρὸν εὐπορήσαντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 13:4)
οὐδὲ εἰ μὴ θαυμασθήσομαι παρὰ τοῖσ πολλοῖσ, οὐδέν μοι διαφέρει, ἀλλ’ ὥσπερ ὁ φίλοινοσ οὐχ ἡγεῖται ζημίαν, εἰ μηδεὶσ αὐτῷ πίνοντι συνείσεται, καὶ ὁ παιδεραστὴσ καὶ ὁ φιλογύνησ οὐ πρὸσ τὴν ἑτέρων μαρτυρίαν τὴν ἐπιθυμίαν μετέρχονται, ἀλλὰ στέργουσιν ἂν ἔχωσιν οἷσ χαίρουσιν, οὕτω καὶ ἐγὼ λόγοισ συνὼν καὶ τούτοισ ἀνθ’ ἑτέρων χρώμενοσ τέρπομαι τὴν πρέπουσαν ἴσωσ μᾶλλον ἐλευθέρῳ τέρψιν καὶ ἡδονήν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 107:3)
ἀλλ’ οἶμαι, κομψοί τινέσ εἰσι καὶ διπλᾶ κρούουσιν, ἵν’ ἐὰν μὲν ἕλωσι, ταύτῃ κεκρατηκότεσ ὦσιν, ἂν δὲ φωράσῃ τισ, ἔχωσιν ἀναχώρησιν καὶ λέγωσιν ὡσ οὐδ’ αὐτοὶ τὸ βέλτιον ἠγνόουν, ἀλλ’ ἑτέρων ἕνεχ’ ἡμάρτανον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 2:3)
καλῶσ δ’ ἔχει καὶ τὸ χωρὶσ κρίνειν τὸν τῆσ αἰτίασ λόγον καὶ τὸ δεικνύμενον, διά τε τὸ ῥηθὲν ἀρτίωσ, ὅτι προσέχειν οὐ δεῖ πάντα τοῖσ διὰ τῶν λόγων, ἀλλὰ πολλάκισ μᾶλλον τοῖσ φαινομένοισ νῦν δ’ ὁπότ’ ἂν λύειν μὴ ἔχωσιν, ἀναγκάζονται πιστεύειν τοῖσ εἰρημένοισ, καὶ διότι πολλάκισ τὸ μὲν ὑπὸ τοῦ λόγου δεδεῖχθαι δοκοῦν ἀληθὲσ μὲν ἐστίν, οὐ μέντοι διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν δι’ ἥν φησιν ὁ λόγοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 74:1)
ἀλλ’ ἣ μὲν πρώτη καὶ φύσει σπουδαία, διὸ οὐκ ἔστι τοὺσ φαύλουσ ὁμονοεῖν, ἑτέρα δὲ καθ’ ἣν καὶ οἱ φαῦλοι ὁμονοοῦσιν, ὅταν τῶν αὐτῶν τὴν προαίρεσιν καὶ τὴν ἐπιθυμίαν ἔχωσιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 149:4)
οὐ γὰρ ἵνα ὄψιν ἔχωσιν ὁρῶσι τὰ ζῷα ἀλλ’ ὅπωσ ὁρῶσιν ὄψιν ἔχουσιν, ὁμοίωσ δὲ καὶ οἰκοδομικὴν ἵνα οἰκοδομῶσι καὶ τὴν θεωρητικὴν ἵνα θεωρῶσιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 92:1)
ἀλλ’ οὐ θεωροῦσιν ἵνα θεωρητικὴν ἔχωσιν, εἰ μὴ οἱ μελετῶντεσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 93:1)
ἢ πρὸσ μὲν τοὺσ διὰ τὸ χρήσιμον ἢ τὸ ἡδὺ φίλουσ ὄντασ, ὅταν μηκέτι ταῦτ’ ἔχωσιν, οὐδὲν ἄτοπον διαλύεσθαι;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 32:1)
ἐὰν γὰρ μείζω ἔχωσιν ἐπιθυμίαν τῶν ἀναγκαίων, διὰ τὴν ταύτησ ἰατρείαν ἀδικήσουσιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 147:1)
ὅταν μὲν πλείουσ ἔχωσιν οὐσίαν, ἐλάττω δὲ καὶ μὴ πολλὴν λίαν, τὸ τῆσ πρώτησ ὀλιγαρχίασ εἶδόσ ἐστιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 105:2)
τῷ κτωμένῳ, καὶ διὰ τὸ πλῆθοσ εἶναι τῶν μετεχόντων τοῦ πολιτεύματοσ ἀνάγκη μὴ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἀλλὰ τὸν νόμον εἶναι κύριον ὅσῳ γὰρ ἂν πλεῖον ἀπέχωσι τῆσ μοναρχίασ, καὶ μήτε τοσαύτην ἔχωσιν οὐσίαν ὥστε σχολάζειν ἀμελοῦντεσ μήθ’ οὕτωσ ὀλίγην ὥστε τρέφεσθαι ἀπὸ τῆσ πόλεωσ, ἀνάγκη τὸν νόμον ἀξιοῦν αὐτοῖσ ἄρχειν, ἀλλὰ μὴ αὐτούσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 106:1)
ἑτέρα δὲ ἐπιμέλεια ταύτησ ἐχομένη καὶ σύνεγγυσ ἡ τῶν περὶ τὸ ἄστυ δημοσίων καὶ ἰδίων, ὅπωσ εὐκοσμία ᾖ, καὶ τῶν πιπτόντων οἰκοδομημάτων καὶ ὁδῶν σωτηρία καὶ διόρθωσισ, καὶ τῶν ὁρίων τῶν πρὸσ ἀλλήλουσ, ὅπωσ ἀνεγκλήτωσ ἔχωσιν, καὶ ὅσα τούτοισ ἄλλα τῆσ ἐπιμελείασ ὁμοιότροπα.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 112:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION