Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"Ἀμύντασ ὁ πατὴρ τῶν παιδίων τούτων, ὅτ’ ἔζη, υἱὸν ἐποιήσατό σε, τῇ δὲ Ἀθηναίων πόλει οἰκείωσ ἐχρήσατο, ὥστε συμβαίνει σοι καὶ ἰδίᾳ τῶν παίδων τούτων γεγενῆσθαι ἀδελφῷ, καὶ δημοσίᾳ φίλῳ ἡμῖν εἶναι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 281)
καὶ χειρωσάμενοσ τὸν λέοντα τὴν μὲν δορὰν ἠμφιέσατο, τῷ χάσματι δὲ ἐχρήσατο κόρυθι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 10:5)
ὁ δὲ δῆμόσ ποτε καὶ στρατευόμενοσ ἐσ τοιάνδε ἔριν ἐμπεσὼν οὐκ ἐχρήσατο τοῖσ ὅπλοισ παροῦσιν, ἀλλ’ ἐσ τὸ ὄροσ ἐκδραμών, τὸ ἀπὸ τοῦδε κλῃζόμενον ἱερόν, οὐδὲν οὐδὲ τότε χειρῶν ἔργον, ἀλλ’ ἀρχὴν ἑαυτοῦ προστάτιν ἀπέφηνε καὶ ἐκάλεσε δημαρχίαν ἐσ κώλυσιν μάλιστα τῶν ὑπάτων ἀπὸ τῆσ βουλῆσ αἱρουμένων μὴ ἐντελὲσ αὐτοῖσ ἐπὶ τῇ πολιτείᾳ τὸ κράτοσ εἶναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, PROOIMION 1:3)
τοσῇδε προθυμίᾳ βραχὺ πολίχνιον ἐκ τοσῶνδε ἀποικιῶν ἐχρήσατο μόνη, οἱο͂́ν τι καὶ Ἀθηναίοισ ἐσ Μαραθῶνα μικρὰ πόλισ ἡ Πλαταιέων ἔδραμε τοῦ τότε κινδύνου μετασχεῖν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 7:9)
ὁ δὲ εἰπὼν ἑτέραν ὁδὸν ἔχειν κρείττονα, ἐπανῆλθεν ἐσ Πέργαμον, καὶ ἐσ τὸ τοῦ Ἀσκληπιοῦ ἱερὸν παρελθὼν ἐχρήσατο τῷ ξίφει.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 1:5)
ὅταν γὰρ παραλείπειν τι δοκῶν μὴ παραλείπῃσ, ἐνταῦθά ἐστιν ἡ ἀξιοπιστία, ὥσπερ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην, τὰ μὲν οὖν ἄλλα, ὅσα χρήσιμον ἑαυτὸν παρέσχεν οὗτοσ ὁ ἀνὴρ καὶ αὐτὸσ καὶ οἱ πρόγονοι, εἶτα παραλείψει ἐχρήσατο παραλείψω.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 21:3)
καὶ πάλιν, αἰσχρόσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ κακῶσ ἔχων ὁ νόμοσ, ὅμοιοσ φθόνῳ τινὶ καὶ φιλονεικίᾳ, εἶτα μηδὲν ἔτι ἔχων εἰπεῖν ἀξιοπίστωσ τῇ παραλείψει ἐχρήσατο, καὶ τὸ λοιπὸν ἐῶ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 21:4)
πάλιν ἐνταῦθα ἐλάττονι ὀνόματι τοῦ πράγματοσ ἐχρήσατο·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 11:4)
καὶ εἰ φῂσ, ὦ Πλάτων, ὅτι οὐ τριήρων οὐδὲ νεωρίων αἱ πόλεισ δέονται, ἀλλ’ εὐβουλίασ καὶ σωφροσύνησ, ὁ Θεμιστοκλῆσ οὐ μόνον τὰσ τριήρεισ τοῖσ Ἀθηναίοισ ἐξεῦρεν οὐδ’, ὃ τούτου μεῖζόν ἐστιν, ὑπὲρ τῶν κοινῶν δικαίων καὶ εἰσ τὸ δέον πᾶσι τοῖσ Ἕλλησιν ἐχρήσατο αὐταῖσ, ἀλλὰ καὶ τὴν ὁμόνοιαν τὴν ἀγαθὴν αὐτὸσ ταῖσ πόλεσι προσεισηνέγκατο καὶ κατέπραξεν, ὃ τῶν νεῶν αὐτῶν οὐχ ἧττον ἔσωσε τὴν Ἑλλάδα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 73:7)
πῶσ ἄν τισ μᾶλλον μεγαλοπρεπείᾳ παρὰ καιρὸν ἐχρήσατο;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 99:7)
τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον οἶμαι καὶ Περικλῆσ, ἑώσ μὲν οὐδὲν ἀνήκεστον ἦν, κατεῖχε τοὺσ ἵππουσ, καὶ μάλα ῥᾳδίωσ ἤκουον αὐτοῦ καὶ τοῦ Νέστοροσ οὐδὲν χείρω τὴν φωνὴν ἐνόμιζον, καίτοι πολλά γε καὶ παντοῖα ἐχρήσατο αὐτοῖσ καὶ εἰρήνησ καὶ πολέμων ἐχόμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 130:11)
εἰ δ’ ἕτοιμον ἦν ἀπολωλέναι, τί θαυμάζεισ εἴ τισ ἐκείνων ἐχρήσατο συμφορᾷ καὶ τῷ τὰ βέλτιστα λέγειν τιθεὶσ αὐτὸσ ἕπεσθαι τὸ κινδυνεύειν, ἐκείνουσ ἐξ ὧν ἠτύχησαν ἀποστερεῖσ τὸ λέγειν τὰ βέλτιστα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 149:5)
οὕτωσ ἔτι πρᾳοτέροισ οὗτοσ ἐχρήσατο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 169:7)
εἰ γὰρ ἑκάστῳ τοῦτο παρέστη τὸ κατ’ ἀρχὰσ εὐθὺσ ὅτι νῦν Μενέλαοσ συλλέγει στρατιὰν τῆσ γυναικὸσ τῆσ ἑαυτοῦ χάριν, πῶσ οὖν ἐμέ γ’ εἰκὸσ καταλιπόντα τὴν ἐμαυτοῦ γυναῖκα καὶ πρὸσ τῇ γυναικὶ παῖδασ καὶ γονεῖσ ἐν γήρᾳ καὶ χρήματα καὶ οἰκέτασ πλεῖν ἔξω τῆσ Ἑλλάδοσ, καὶ πρὸσ τούτοισ ἔτι κινδυνεύειν ἐπὶ στρατείασ περὶ ψυχῆσ, ὃ πᾶσιν ἁπάντων κτημάτων τιμιώτατον εἶναι συμβέβηκε καὶ πρῶτον ὁ τῶν Ἑλλήνων ἄριστοσ ὁρίζεται, εἰ τούτοισ ἕκαστοσ ἐχρήσατο τοῖσ λογισμοῖσ, οὐδ’ ἂν συνελέγη δή που τὸ στράτευμα τὴν ἀρχήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 4:13)
ᾗ διαιρέσει ἐχρήσατο Πλάτων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 136:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION