Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἷσ τὴν τιμὴν τῆσδε τῆσ γῆσ τοῖσ ἀφῃρημένοισ ἡμεῖσ ἐκ τῶν δημοσίων χρημάτων εὐθὺσ ἐκ πρώτησ ἀφορμῆσ ἀποδώσομεν, ἵνα μὴ βέβαιον ἔχητε μόνον ὑμεῖσ τὴν κληρουχίαν, ἀλλὰ καὶ ἄφθονον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 6:12)
ἐὰν οὖν καὶ ὑμεῖσ τούτοισ τοῖσ λογισμοῖσ ἐθελήσητε χρήσασθαι καὶ πρῶτον μὲν αὐτοὶ γνώμησ οὕτωσ ἔχητε ὥστ’ ἀντ’ ἐραστῶν ἀλλήλοισ καταστῆναι, ἐνθυμηθέντεσ ὡσ οὐδ’ ὅστισ κάλλιστοσ ἑαυτοῦ πώποτ’ ἠράσθη, ἀλλ’ ἑτέρου του, ἔπειτα δὲ καὶ τοῖσ προεστηκόσι καὶ πολιτευομένοισ παρ’ ἑκάστοισ ὑμῶν παραστῇ τὸ ἐπ’ ἀδείασ ταῦθ’ ὑμᾶσ κατεπᾴδειν, καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ νῦν τὰ πρὸσ τὴν φιλονεικίαν ἐξάγοντα πάνθ’ εὑρίσκουσι καὶ λέγειν καὶ πράττειν, οὕτω τοῦ λοιποῦ περὶ τῆσ φιλίασ καὶ τῆσ ὁμονοίασ τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ ὑμῶν φιλοτεχνεῖν, ἴσωσ ἂν ὥσπερ ἄλλο τι πρᾶγμα τῆσ προσηκούσησ μελέτησ τυγχάνον καὶ τοῦθ’ ὑμῖν ἀκριβωθείη τε καὶ συμμείνειεν ὡσ εἰπεῖν ἐν τῷ τῆσ εὐχῆσ ῥήματι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 20:5)
ὡσ ὑμῶν ὃσ ἂν μὴ μῆν’ ἔχῃ, ὅταν ἔχητε χλανίδα λευκήν, τότε μάλισθ’ οὕτω δίκην δώσεθ’ ἡμῖν, πᾶσι τοῖσ ὄρνισι κατατιλώμενοι.
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, antepirrheme9)
ἐὰν δὲ τοὺσ ὄρνισ ἔχητε συμμάχουσ, ὅταν ὀμνύῃ τισ τὸν κόρακα καὶ τὸν Δία, ὁ κόραξ παρελθὼν τοὐπιορκοῦντοσ λάθρᾳ προσπτόμενοσ ἐκκόψει τὸν ὀφθαλμὸν θενών.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 2:4)
εἰδότασ ταῦτα καὶ ἐγνωκότασ τὴν μὲν ὑπερβάλλουσαν καὶ ἀνήκεστον ταύτην ῥᾳθυμίαν ἀποθέσθαι, χρήματα δ’ εἰσφέρειν καὶ τοὺσ συμμάχουσ ἀξιοῦν, καὶ ὅπωσ τὸ συνεστηκὸσ τοῦτο συμμενεῖ στράτευμ’ ὁρᾶν καὶ πράττειν, ἵν’ ὥσπερ ἐκεῖνοσ ἕτοιμον ἔχει δύναμιν τὴν ἀδικήσουσαν καὶ καταδουλωσομένην ἅπαντασ τοὺσ Ἕλληνασ, οὕτω τὴν σώσουσαν ὑμεῖσ καὶ βοηθήσουσαν ἅπασιν ἕτοιμον ἔχητε.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 53:2)
ταῦτα δὴ πάντ’ αὐτοὶ παρεσκευασμένοι καὶ ποιήσαντεσ φανερὰ τοὺσ ἄλλουσ ἤδη παρακαλῶμεν, καὶ τοὺσ ταῦτα διδάξοντασ ἐκπέμπωμεν πρέσβεισ πανταχοῖ, εἰσ Πελοπόννησον, εἰσ Ῥόδον, εἰσ Χίον, ὡσ βασιλέα λέγω οὐδὲ γὰρ τῶν ἐκείνῳ συμφερόντων ἀφέστηκε τὸ μὴ τοῦτον ἐᾶσαι πάντα καταστρέψασθαι, ἵν’ ἐὰν μὲν πείσητε, κοινωνοὺσ ἔχητε καὶ τῶν κινδύνων καὶ τῶν ἀναλωμάτων, ἄν τι δέῃ, εἰ δὲ μή, χρόνουσ γ’ ἐμποιῆτε τοῖσ πράγμασιν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 85:1)
ἐγὼ δέ φημι δεῖν καί μοι μὴ θορυβήσητ’ ἐφ’ ᾧ μέλλω λέγειν, ἀλλ’ ἀκούσαντεσ κρίνατε, ὡσ περὶ τοῦ λαβεῖν ἐκκλησίαν ἀπεδώκαμεν, οὕτω καὶ περὶ τοῦ συνταχθῆναι καὶ παρασκευασθῆναι τὰ πρὸσ τὸν πόλεμον ἐκκλησίαν ἀποδοῦναι, καὶ παρασχεῖν ἕκαστον αὑτὸν μὴ μόνον ταῦτ’ ἀκούειν ἐθέλοντα, ἀλλὰ καὶ πράττειν βουλόμενον, ἵν’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῶν ἀγαθῶν τὰσ ἐλπίδασ δι’ ὑμῶν αὐτῶν ἔχητε, καὶ μὴ τὸν δεῖνα μηδὲ τὸν δεῖνα πυνθάνησθε τί πράττει.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 4:1)
ὧν, ἐὰν ἔχητε νοῦν, ἐνθυμούμενοι τοὺσ μὲν φάσκοντασ τούτουσ τῷ λόγῳ φιλεῖν ὑμᾶσ χαίρειν ἐάσετε, αὐτοὶ δὲ τοῦτ’ ἐκ παντὸσ τρόπου παραφυλάξετε, ὅπωσ μηδενὶ δῶτ’ ἐξουσίαν ἀκύρουσ τοὺσ νόμουσ ποιεῖν, ἄλλωσ τε καὶ τῶν πολλῶν ὑπὲρ τοῦ πλήθουσ καὶ λέγειν καὶ γράφειν δύνασθαι προσποιουμένων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Β 27:1)
τίνα οὖν ἄλλον χρὴ περιμένειν ὑμᾶσ μάρτυρα, ὅταν τηλικαύτην μαρτυρίαν παρ’ αὐτῶν τούτων ἔχητε;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 29:1)
ἵνα ἔχητε ἄφθονον ὠνεῖσθαι καὶ μηδὲν ὑμῖν <τὸ> κατ’ ἐμὲ ἐλλείπηται, καὶ ἄλλα ὅσα ἢ ἐμοὶ ἢ τῇ τριήρει ἐβουλήθη ὁ στρατηγὸσ χρῆσθαι, παρέσχον αὐτῷ, οὐ μόνον τὴν οὐσίαν ἀναλίσκων, ἀλλὰ καὶ τῷ σώματι κινδυνεύων συνεπιπλέων, τῶν οἰκείων μοι πραγμάτων τοιούτων συμβεβηκότων ἐν τῷ τότε καιρῷ, ὥστε ὑμᾶσ ἂν ἀκούσαντασ ἐλεῆσαι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 71:1)
βούλομαι δ’ ὑμῖν προδιηγήσασθαι πρῶτον ἃ πεπόνθαμεν ὑπ’ αὐτοῦ, ἵνα μᾶλλόν μοι συγγνώμην ἔχητε ἀμυνομένῳ, καὶ ὡσ εἰσ <τοὺσ> ἐσχάτουσ κινδύνουσ κατέστημεν περί τε τῆσ πατρίδοσ καὶ περὶ ἀτιμίασ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 3:4)
ἵνα δὲ μὴ πράγματα ἔχητε καθ’ ἕκαστον ἐρωτῶντεσ, ἐρῶ καὶ τἄλλα ἅ ἐστιν ἡμῖν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 57:1)
κἂν οὕτωσ ἔχητε ἐν ἅπασιν οἷσπράττετε, ἴσωσ οὐθὲν δόξετε κακίουσ εἶναι τῶν προγόνων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 214:3)
βούλομαι δέ, ἐπεὶ τῶν τοιούτων ἐμνήσθην, ἐν Φρυγίᾳ τι συμβὰν εἰπεῖν, ἵν’ εὐθὺσ ἐνθένδε μου καταγελᾶν ἔχητε.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 6:2)
τοιγαροῦν κἀκεῖ σωφρονοῦντοσ ἀνδρόσ ἐστι καὶ ταῖσ ἀληθείαισ κρείττονοσ τῇ δυνάμει περιεῖναι, τὰσ δὲ πλεονεξίασ ταύτασ ἐᾶν, καὶ ὑμεῖσ ἂν ἔχητε νοῦν, τοῖσ δικαίοισ περιέσεσθε καὶ τῷ μεγέθει τῆσ πόλεωσ τῶν φθονούντων, πρὸσ ὀργὴν δὲ οὐδὲν οὐδὲ ἀγανακτοῦντεσ δράσετε.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 17:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION