Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅ τι περ οὖν ἔχετον ἐρίζειν, λέγετον ἔπιτον ἀνά <τε> δέρετον τά τε παλαιὰ καὶ τὰ καινά, κἀποκινδυνεύετον λεπτόν τι καὶ σοφὸν λέγειν.
(아리스토파네스, Frogs, Choral, strophe 15)
πρῶτον μὲν οὖν περὶ Ἀλκιβιάδου τίν’ ἔχετον γνώμην ἑκάτεροσ;
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, trochees 2:10)
ἀλλ’ ἔτι μίαν γνώμην ἑκάτεροσ εἴπατον περὶ τῆσ πόλεωσ ἥντιν’ ἔχετον σωτηρίαν.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, trochees 2:22)
αἴ κέν σ’ οὗτοσ νικήσῃ κρείσσων τε γένηται, πέμψω σ’ ἤπειρόνδε, βαλὼν ἐν νηὶ μελαίνῃ, εἰσ Ἔχετον βασιλῆα, βροτῶν δηλήμονα πάντων, ὅσ κ’ ἀπὸ ῥῖνα τάμῃσι καὶ οὐάτα νηλέϊ χαλκῷ, μήδεά τ’ ἐξερύσασ δώῃ κυσὶν ὠμὰ δάσασθαι.
(호메로스, 오디세이아, Book 18 16:3)
τάχα γάρ μιν ἀνάξομεν ἤπειρόνδε εἰσ Ἔχετον βασιλῆα, βροτῶν δηλήμονα πάντων.
(호메로스, 오디세이아, Book 18 21:2)
οὐ γάρ τευ ἐπητύοσ ἀντιβολήσεισ ἡμετέρῳ ἐνὶ δήμῳ, ἄφαρ δέ σε νηὶ̈ μελαίνῃ εἰσ Ἔχετον βασιλῆα, βροτῶν δηλήμονα πάντων, πέμψομεν·
(호메로스, 오디세이아, Book 21 38:11)
εἰ δὲ νῦν ἀληθῶσ ταύτην τὴν ἐπιστήμην ἔχετον, ἵλεω εἶτον ‐ ἀτεχνῶσ γὰρ ἔγωγε σφὼ ὥσπερ θεὼ προσαγορεύω, συγγνώμην δεόμενοσ ἔχειν μοι τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 22:5)
τοσόνδε δέ μοι εἴπετον, εἰ ἐν νῷ ἔχετον ἐπιδεικνύναι ταύτην τὴν σοφίαν, ἢ πῶσ σφῷν βεβούλευται.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 26:2)
νῦν δὲ ὁρᾷσ ὅτι ἐναντίωσ ἔχετον, ὡσ παντάπασιν ἑτέρω ὄντε ἀλλήλων.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 55:1)
δύο δὴ λεκτέον ἐκείνω, διότι χωρὶσ γεγόνατον ἀνομοίωσ τε ἔχετον.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 217:1)
ἢ σύ γε, Μέγιλλε καὶ Κλεινία, ἔχετον διαρθροῦντεσ ὑπὲρ αὐτοῦ φράζειν πρὸσ ἐμὲ τί ποτέ φατε εἶναι τοῦτο, καθάπερ ὑπὲρ ἄλλων ἐγὼ πρὸσ ὑμᾶσ συχνῶν διωριζόμην;
(플라톤, Laws, book 12 153:3)
οὔτε ἄρα τὰ ἄλλα μείζω τοῦ ἑνὸσ οὐδὲ ἐλάττω, μήτε μέγεθοσ μήτε σμικρότητα ἔχοντα, οὔτε αὐτὼ τούτω πρὸσ τὸ ἓν ἔχετον τὴν δύναμιν τὴν τοῦ ὑπερέχειν καὶ ὑπερέχεσθαι, ἀλλὰ πρὸσ ἀλλήλω, οὔτε αὖ τὸ ἓν τούτοιν οὐδὲ τῶν ἄλλων μεῖζον ἂν οὐδ’ ἔλαττον εἰή, μήτε μέγεθοσ μήτε σμικρότητα ἔχον.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 308:5)
ἀλλ’ εὖ γε, ὦ φίλε Πρώταρχε, ὑπέλαβεσ καὶ ἀνέμνησασ ὅτι καὶ τὸ σφόδρα τοῦτο, ὃ σὺ νῦν ἐφθέγξω, καὶ τό γε ἠρέμα τὴν αὐτὴν δύναμιν ἔχετον τῷ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 81:8)
ἡδονὴ καὶ λύπη πέρασ ἔχετον, ἢ τῶν τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον δεχομένων ἐστόν;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 102:6)
ἑπτὰ λοχαγοὶ γὰρ ἐφ’ ἑπτὰ πύλαισ ταχθέντεσ ἴσοι πρὸσ ἴσουσ ἔλιπον Ζηνὶ τροπαίῳ πάγχαλκα τέλη, πλὴν τοῖν στυγεροῖν, ὣ πατρὸσ ἑνὸσ μητρόσ τε μιᾶσ φύντε καθ’ αὑτοῖν δικρατεῖσ λόγχασ στήσαντ’ ἔχετον κοινοῦ θανάτου μέροσ ἄμφω.
(소포클레스, Antigone, choral, anapests1)

SEARCH

MENU NAVIGATION