Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

αἱ δὲ καίπερ ἐνοχλούμεναι ἐσ μὲν ναυμαχίαν οὐκ ἐπέστρεφον, Καίσαροσ οὐκ ἐῶντοσ, εἴτε δείσαντοσ ἐν στενῷ ναυμαχεῖν εἴτ’ ἐπιμένοντοσ οἷσ ἀπ’ ἀρχῆσ διεγνώκει, μὴ ναυμαχεῖν δίχα τοῦ Καλουισίου·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 9 9:3)
Φουρνίου δὲ οὐκ ἄρχοντοσ μὲν χειρῶν, ἀεὶ δ’ αὐτῷ παραστρατοπεδεύοντοσ σὺν ἱππεῦσι πολλοῖσ καὶ σιτολογεῖν οὐκ ἐῶντοσ οὐδὲ προσποιεῖσθαι τὰσ πόλεισ, ὁ Πομπήιοσ ἱππέασ οὐκ ἔχων ἐπεχείρησε τῷ τοῦ Φουρνίου στρατοπέδῳ κατὰ μέτωπον καὶ κατόπιν ἐκ περιόδου λαθών.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 14 6:1)
περὶ τοίνυν τοῦ νόμου τοῦ διαρρήδην οὐκ ἐῶντοσ ἐξεῖναι μὴ ποιησαμένῃ τῇ βουλῇ τὰσ τριήρεισ αἰτῆσαι τὴν δωρειάν, ἄξιόν ἐστιν ἀκοῦσαι τὴν ἀπολογίαν ἣν ποιήσεται, καὶ θεωρῆσαι τὴν ἀναίδειαν τοῦ τρόπου δι’ ὧν ἐγχειρεῖ λέγειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 11:1)
προσωτέρω δ’ οὐκέτι προῆλθεν ἡ κατασκευὴ τῆσ πόλεωσ οὐκ ἐῶντοσ, ὥσ φασι, τοῦ δαιμονίου, ἀλλ’ ἔστιν ἅπαντα τὰ περὶ τὴν πόλιν οἰκούμενα χωρία, πολλὰ ὄντα καὶ μεγάλα, γυμνὰ καὶ ἀτείχιστα καὶ ῥᾷστα πολεμίοισ ἐλθοῦσιν ὑποχείρια γενέσθαι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 13 4:1)
τούτοισ κατ’ ἀρχὰσ μὲν ὁ πολιτικὸσ θόρυβοσ ἐμποδὼν ἐγένετο πράττειν τὰ κοινὰ ἠρεθισμένου τοῦ δήμου καὶ οὐδὲν ἐῶντοσ ἕτερον ἐπιτελεῖσθαι τῶν κοινῶν, ἑώσ ἂν μερίσηται τὴν δημοσίαν γῆν, χρόνῳ δ’ ὕστερον εἶξε τὰ παρακινοῦντα καὶ ταραττόμενα τῇ ἀνάγκῃ συγχωρήσαντα καὶ ἐπὶ τὰσ στρατείασ ἑκούσια ἦλθε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 18 1:2)
εἰσὶ δ’ οἳ καὶ μεταβαλέσθαι ^ φασιν αὐτὸν καί τινα ὀνείρατα διηγεῖσθαι, ὡσ τοῦ Διὸσ οὐκ ἐῶντοσ μιαίνειν ἱερὸν χωρίον.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 9:79)
καὶ γὰρ ἐπιστήμην ἐπιστήμησ εἶναι συνεχωρήσαμεν, οὐκ ἐῶντοσ τοῦ λόγου οὐδὲ φάσκοντοσ εἶναι·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 480:2)
καὶ ταύτῃ αὖ τῇ ἐπιστήμῃ καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν ἔργα γιγνώσκειν συνεχωρήσαμεν, οὐδὲ τοῦτ’ ἐῶντοσ τοῦ λόγου, ἵνα δὴ ἡμῖν γένοιτο ὁ σώφρων ἐπιστήμων ὧν τε οἶδεν ὅτι οἶδεν, καὶ ὧν μὴ οἶδεν ὅτι οὐκ οἶδεν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 480:3)
ἆρ’ οὖν ἐκεῖνοσ ἂν τοῦτο ποιήσειεν καθαρώτατα ὅστισ ὅτι μάλιστα αὐτῇ τῇ διανοίᾳ ἰοί ἐφ’ ἕκαστον, μήτε τιν’ ὄψιν παρατιθέμενοσ ἐν τῷ διανοεῖσθαι μήτε τινὰ ἄλλην αἴσθησιν ἐφέλκων μηδεμίαν μετὰ τοῦ λογισμοῦ, ἀλλ’ αὐτῇ καθ’ αὑτὴν εἰλικρινεῖ τῇ διανοίᾳ χρώμενοσ αὐτὸ καθ’ αὑτὸ εἰλικρινὲσ ἕκαστον ἐπιχειροῖ θηρεύειν τῶν ὄντων, ἀπαλλαγεὶσ ὅτι μάλιστα ὀφθαλμῶν τε καὶ ὤτων καὶ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν σύμπαντοσ τοῦ σώματοσ, ὡσ ταράττοντοσ καὶ οὐκ ἐῶντοσ τὴν ψυχὴν κτήσασθαι ἀλήθειάν τε καὶ φρόνησιν ὅταν κοινωνῇ;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 119:1)
δεῖν φυλάξασθαι Δαισίου γὰρ οὐκ εἱώθεισαν οἱ βασιλεῖ τῶν Μακεδόνων ἐξάγειν τὴν στρατιάν, τοῦτο μὲν ἐπηνωρθώσατο κελεύσασ δεύτερον Ἀρτεμίσιον ἄγειν, τοῦ δὲ Παρμενίωνοσ, ὡσ ὀψὲ τῆσ ὡρ́ασ οὔσησ, οὐκ ἐῶντοσ ἀποκινδυνεύειν, εἰπὼν αἰσχύνεσθαι τόν Ἑλλήσποντον εἰ φοβήσεται τόν Γρανικὸν διαβεβηκὼσ ἐκεῖνον, ἐμβάλλει τῷ ῥεύματι σὺν ἴλαισ ἱππέων τρισκαίδεκα.
(플루타르코스, Alexander, chapter 16 2:1)
ἐπέτεινε γὰρ ἡ ταραχή, καὶ τῶν γυμνασιάρχων ἦν διαφορά, τοῦ μὲν οἰομένου δεῖν τὸν Βάκχωνα ἀπαιτεῖν τοῦ δὲ πολυπραγμονεῖν οὐκ ἐῶντοσ.
(플루타르코스, Amatorius, section 13 1:1)
ὥσπερ οὖν ἐπισφαλέστεροσ χειμὼν τοῦ πλεῖν οὐκ ἐῶντοσ ὁ κωλύων καθορμίσασθαι, οὕτωσ οἱ κατὰ ψυχὴν χειμῶνεσ βαρύτεροι στείλασθαι τὸν ἄνθρωπον οὐκ ἐῶντεσ οὐδ’ ἐπιστῆσαι τεταραγμένον τὸν λογισμόν·
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 41)
ὥσπερ γὰρ ἐπισφαλέστεροσ χειμὼν τοῦ πλεῖν οὐκ ἐῶντοσ ὁ κωλύων καθορμίσασθαι·
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 41)
ὡσ οὖν ἔδοξεν ἀμφοτέροισ, ἀναβάντεσ εἰσ Ῥώμην ἐπετέλουν τὸν Ὀκταουίασ γάμον, οὐκ ἐῶντοσ μὲν νόμου πρὸ δέκα μηνῶν ἀνδρὸσ τελευτήσαντοσ γαμεῖσθαι, τῆσ δὲ συγκλήτου δόγματι τὸν χρόνον ἐκείνοισ ἀνείσησ.
(플루타르코스, Antony, chapter 31 3:1)
τὸ γὰρ ἰσχυρὸν ἢ ἀρχὴ πρὸσ τὸ κωλύειν ἔχει μᾶλλον ἢ πρὸσ τὸ πράττειν κἂν πάντεσ οἱ λοιποὶ παρ’ ἕνα ψηφίσωνται, τοῦ μὴ θέλοντοσ μηδὲ ἐῶντοσ τὸ κράτοσ ἐστί.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 20 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION