Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὁ δέ, εἴτε εἰσ τοῦτο αὐτὸ πάντα πεπραχὼσ εἴτε τὴν συντυχίαν ὡσ εὔχρηστον ἀσπασάμενοσ τὴν φρουρὰν κατέλεγεν, αἰεὶ προστιθεὶσ μέχρι ἐσ ἑξακισχιλίουσ, οὐκ ἐκ τῶν γινομένων ὁπλιτῶν, οὓσ εὐμαρῶσ ἂν ἐν ταῖσ χρείαισ ᾤετο ἕξειν καὶ ἑτέρωθεν, ἀλλὰ πάντασ λοχαγοὺσ ὡσ ἡγεμονικούσ τε καὶ ἐμπειροπολέμουσ καί οἱ γνωρίμουσ ἐκ τῆσ στρατείασ τῆσ ὑπὸ Καίσαρι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 1 5:1)
ἴσχει γάρ τι καὶ ἐν νούσοισι εὔχρηστον ἡ εὐπαιδευσίη· τοῖσι δὲ ἀπαιδεύτοισι ἀχθοφορίη, πηλοεργίη, τέκτονεσ, ἢ λιθοξόοι· γίγνονται δὲ καὶ ἀλλόκοτοι φαντασίαι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.65)
ἐνδεικνύμενοσ οὖν καὶ τὴν εὐταξίαν ὡσ ὑγιεινὸν ἐστι καὶ εὔχρηστον καὶ κοινὸν τὸν σοφώτατον Νέστορα πεποίηκε Μαχάονι τῷ ἰατρῷ τετρωμένῳ τὸν δεξιὸν ὦμον προσφέροντα οἶνον, ταῖσ φλεγμοναῖσ ἐναντιώτατον ὄντα, καὶ τοῦτον Πράμνειον, ὃν ἴδμεν παχὺν καὶ πολύτροφον οὐ διψήσεωσ ἄκοσ, ἀλλ’ ἐμφορήσεωσ ἕνεκα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 172)
διόπερ κατασκευασάμενοσ ἐκ σιδήρου πρίονα, καὶ διὰ τούτου πρίζων τὴν ἐν τοῖσ ἔργοισ ξυλίνην ὕλην, ἔδοξεν εὔχρηστον εὑρηκέναι μέγα πρὸσ τὴν τεκτονικὴν τέχνην.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 76 5:2)
Πᾶν δ’ ἀγαθὸν συμφέρον εἶναι καὶ δέον καὶ λυσιτελὲσ καὶ χρήσιμον καὶ εὔχρηστον καὶ καλὸν καὶ ὠφέλιμον καὶ αἱρετὸν καὶ δίκαιον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 98:5)
εὔχρηστον δ’ ὅτι τὴν χρείαν ἐπαινετὴν ἀπεργάζεται·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 99:5)
Ἐξωχυρωμένησ οὖν αὐτῷ τῆσ πόλεωσ μὲν ὑπὸ τῆσ αὐλῆσ, ἐν ᾗ διῃτᾶτο, τοῦ δὲ ἱεροῦ τῇ περὶ τὸ φρούριον ὀχυρότητι τὸ καλούμενον Ἀντωνίαν κατασκευασθὲν δι’ αὐτοῦ, τρίτον παντὶ τῷ λαῷ τὴν Σαμάρειαν ἐνόησεν ἐπιτείχισμα, καλέσασ μὲν αὐτὴν Σεβαστήν, οἰόμενοσ δὲ κατὰ τῆσ χώρασ οὐδὲν ἔλαττον ἰσχυροποιεῖν τὸν τόπον, ἀπέχοντα μὲν Ιἑροσολύμων μιᾶσ ὁδὸν ἡμέρασ, εὔχρηστον δ’ ὄντα καὶ κοινὸν ἐπί τε τοῖσ ἐν τῇ πόλει καὶ τῇ χώρᾳ γενησόμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 349:1)
Ὁ δὴ οὖν πλεῖστόσ μοι λόγοσ γέγονε περὶ τῆσ μεταβολῆσ τῆσ ἐπὶ τὰ καὶ ἐπὶ τά‧ ἐσ πάντα μὲν οὖν εὔχρηστον ταῦτα εἰδέναι‧ ἀτὰρ καὶ περὶ οὗ ὁ λόγοσ ἦν, ὅτι ἐν τῇσιν ὀξείῃσι νούσοισιν ἐσ τὰ Ῥοφήματα μεταβάλλουσιν ἐκ τῆσ κενεαγγείησ‧ μεταβλητέον γὰρ ὡσ ἐγὼ κελεύω‧ ἔπειτα οὐ χρηστέον Ῥοφήμασι πρὶν ἡ νοῦσοσ πεπανθῇ, ἢ ἄλλο τι σημεῖον φανῇ, ἢ κατ’ ἔντερον κενεαγγικὸν, ἢ ἐρεθιστικὸν, ἢ κατὰ τὰ ὑποχόνδρια, ὁκοῖα γεγράψεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 13.1)
Τὸ δὲ ὀξύμελι καλεύμενον ποτὸν πολλαχοῦ μὲν εὔχρηστον ἐν ταύτῃσι τῇσι νούσοισιν εὑρήσεισ ἐόν‧ καὶ γὰρ πτυάλου ἀναγωγόν ἐστι, καὶ εὔπνοον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 16.1)
Προσξυνιέναι μὲν οὖν καὶ τόδε χρὴ εὑ̓́χρηστον γὰρ καὶ πολλοῦ ἄξιόν ἐστι, καὶ τοὺσ πλείστουσ λήθεἰ, ὅτι οὐδ’ ὑγιαίνοντεσ δύνανται κατὰ τὴν ἰγνύην ἐκτανύειν τὸ ἄρθρον, ἢν μὴ ξυνεκτανύωσι καὶ τὸ κατὰ τὸν βουβῶνα ἄρθρον, πλὴν ἢν μὴ πάνυ ἄνω ἀείρωσι τὸν πόδα, οὕτω δ’ ἂν δύναιντο‧ οὐ τοίνυν οὐδὲ ξυγκάμπτειν δύνανται τὸ κατὰ τὴν ἰγνύην ἄρθρον ὁμοίωσ, ἀλλὰ πολὺ χαλεπώτερον, ἢν μὴ ξυγκάμψωσι καὶ τὸ κατὰ τὸν βουβῶνα ἄρθρον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 57.2)
Βάλλεσθαι δὲ χρὴ τὰσ ἀρχὰσ κατὰ τὸ κάτηγμα, ὥσπερ καὶ τὸ πρότερον‧ ἢν μὲν γὰρ τοῦτο πρότερον ἐπιδέῃσ, ἐξειρύαται ἐκ τούτου οἱ ἰχῶρεσ ἐσ τὰσ ἐσχατιὰσ ἔνθα καὶ ἔνθα‧ ἢν δέ τι ἄλλο πρότερον πιέζῃσ, ἐσ τοῦτο ἐξειρύαται ἐκ τοῦ πιεχθέντοσ‧ ἐσ πολλὰ δ’ εὔχρηστον τὸ ξυνιέναι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 5.6)
Εἰ μὲν οὖν αἵ τε σφαῖραι προσηνέεσ καὶ καλαὶ καὶ μαλθακαὶ καὶ καιναὶ Ῥαφεῖεν, καὶ ἡ ἔντασισ τῶν Ῥάβδων χρηστῶσ ἐνταθείη, ὥσπερ ἤδη εἴρηται, εὔχρηστον τὸ μηχάνημα‧ εἰ δέ τι τουτέων μὴ καλῶσ ἕξει, βλάπτοι ἂν μᾶλλον ἢ ὠφελέοι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 30.9)
τέχνη ἐστίν, ὡσ ἐγὼ διαμνημονεύω σοφοῦ τινοσ ἀκούσασ, σύστημα ἐκ καταλήψεων συγγεγυμνασμένων πρόσ τι τέλοσ εὔχρηστον τῷ βίῳ.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 4:1)
ἐὰν οὖν τισ ἐκκαθάρῃ ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων, ἔσται σκεῦοσ εἰσ τιμήν, ἡγιασμένον, εὔχρηστον τῷ δεσπότῃ, εἰσ πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἡτοιμασμένον.
(PROS TIMOQEON B, chapter 1 43:1)
δῆλον ὡσ ἐπειδὴ δύσκολόν ἐστι τὸ θρέμμα ἄνθρωποσ, καὶ πρὸσ τὴν ἀναγκαίαν διόρισιν, τὸ δοῦλόν τε ἔργῳ διορίζεσθαι καὶ ἐλεύθερον καὶ δεσπότην, οὐδαμῶσ εὔχρηστον ἐθέλειν εἶναί τε καὶ γίγνεσθαι φαίνεται, χαλεπὸν δὴ τὸ κτῆμα·
(플라톤, Laws, book 6 184:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION