Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Δαναὸσ δὲ πατὴρ καὶ βούλαρχοσ καὶ στασίαρχοσ τάδε πεσσονομῶν κύδιστ’ ἀχέων ἐπέκρανε, φεύγειν ἀνέδην διὰ κῦμ’ ἅλιον, κέλσαι δ’ Ἄργουσ γαῖαν, ὅθεν δὴ γένοσ ἡμέτερον τῆσ οἰστροδόνου βοὸσ ἐξ ἐπαφῆσ κἀξ ἐπιπνοίασ Διὸσ εὐχόμενον τετέλεσται.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode, lyric 1:3)
ἐκφανέστατα δὲ αὐτὸ καὶ μόνον οὐχ ὑπὸ κήρυκοσ βεβαιοῖ, ποιήσασ τὸν Ἀγαμέμνονα τῶν μὲν ἀσπίσι καὶ κορύθεσσι καὶ ἔγχεσι πεφρικυίασ τὰσ τάξεισ παρεχομένων Αἰάντων ἅπαντασ λαβεῖν τὸν θυμὸν εὐχόμενον τοῖοσ πᾶσιν θυμὸσ ἐνὶ στήθεσσι γένοιτο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 103:10)
λέγω δ’ οἱο͂ν, ἐπεὶ τὰ ἐναντία ἐν τῷ αὐτῷ γένει, τὸ φάναι τὸν μὲν πτωχεύοντα εὔχεσθαι τὸν δὲ εὐχόμενον πτωχεύειν, ὅτι ἄμφω αἰτήσεισ, τὸ εἰρημένον ἐστὶ ποιεῖν, ὡσ καὶ Ἰφικράτησ Καλλίαν μητραγύρτην ἀλλ’ οὐ δᾳδοῦχον, ὁ δὲ ἔφη ἀμύητον αὐτὸν εἶναι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 10:1)
τούτοισ γε μὴν ξυνέπεται μηδὲ εὐχὰσ εὔχεσθαι τὸν βασιλέα τοῖσ ἄλλοισ ὁμοίασ μηδὲ αὖ τοὺσ θεοὺσ καλεῖν οὕτωσ εὐχόμενον ὥσπερ ὁ Ιὤνων ποιητὴσ Ἀνακρέων, ὦναξ, ᾧ δαμάλησ Ἔρωσ καὶ Νύμφαι κυανώπιδεσ πορφυρέη τ’ Ἀφροδίτη συμπαίζουσιν, ἐπιστρέφεαι δ’ ὑψηλὰσ ὀρέων κορυφάσ, γουνοῦμαί σε, σὺ δ’ εὐμενὴσ ἔλθοισ μοι, κεχαρισμένησ δ’ εὐχωλῆσ ἐπακούειν·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 76:1)
πολὺ δὲ μᾶλλον ὡσ Ὅμηροσ πεποίηκεν εὐχόμενον τὸν βασιλέα τῶν πάντων Ἑλλήνων, Ζεῦ κύδιστε, μέγιστε, κελαινεφέσ, αἰθέρι ναίων, μὴ πρὶν ἐπ’ ἠέλιον δῦναι καὶ ἐπὶ κνέφασ ἐλθεῖν, πρίν με καταπρηνὲσ βαλέειν Πριάμοιο μέλαθρον αἰθαλόεν, πρῆσαι δὲ πυρὸσ δηίοιο θύρετρα·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 79:1)
ὁ δὲ ἀνὴρ ὁ γενναῖοσ ἡγεῖται τοὺσ πόνουσ ἀνταγωνιστὰσ μεγίστουσ, καὶ τούτοισ ἀεὶ φιλεῖ μάχεσθαι καὶ τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν, οὐχ ὑπὲρ σελίνου, ὥσπερ αἱ αἶγεσ, οὐδὲ κοτίνου καὶ πίτυοσ, ἀλλὰ ὑπὲρ εὐδαιμονίασ καὶ ἀρετῆσ παρὰ πάντα τὸν βίον, οὐχ ὅταν Ἠλεῖοι προείπωσινἢ Κορίνθιοι ἢ τὸ κοινὸν Θετταλῶν, μηδένα αὐτῶν φοβούμενον μηδὲ εὐχόμενον ἄλλῳ λαχεῖν, ἀλλὰ προκαλούμενον ἐφεξῆσ ἅπαντασ, καὶ λιμῷ φιλονεικοῦντα καὶ ψύχει καὶ δίψοσ ὑπομένοντα, κἂν δέῃ μαστιγούμενον καρτερεῖν καὶ τεμνόμενον καὶ καόμενον μηδὲν μαλακὸν ἐνδιδόντα·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 18:2)
Νικολάου τε παυσαμένου τῶν τε λόγων καὶ τῶν ἐλέγχων Οὐάροσ ἐκέλευσεν Ἀντίπατρον ἐπ’ ἀπολογίᾳ τῶν ἐγκλημάτων χωρεῖν, εἴ τινεσ αὐτῷ παρασκευαὶ τοῦ μὴ ἐνόχῳ τοῖσ ἐπιφερομένοισ εἶναι, καὶ γὰρ αὐτὸσ εὔχεσθαι τὸν πατέρα εἰδέναι τῶν ὁμοίων εὐχόμενον μηδὲν αὐτὸν ἀδικοῦντα φωρᾶν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 151:1)
τὸν δ’ ἐκίχανεν σπένδοντ’ εὐχόμενόν τε θοῇ παρὰ νηὶ̈ μελαίνῃ, καί μιν φωνήσασ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
(호메로스, 오디세이아, Book 15 33:2)
μυριάκισ πλεῖόν ἐστι καὶ μεῖζον αὐτῇ τὸ εὐέλπι καὶ περιχαρὲσ καὶ πᾶσαν εὐπραξίασ ὄνησιν ὡσ ἐκ θεῶν οὖσαν εὐχόμενον καὶ δεχόμενον.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 21 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION