Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

αὐτὸσ δὲ βαρυθυμῶν ἐσ τὴν Ἀρδεατῶν πόλιν μετῴκησεν, εὐξάμενοσ τὴν Ἀχίλλειον εὐχήν, ἐπιποθῆσαι Ῥωμαίουσ Κάμιλλον ἐν καιρῷ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7:3)
νῦν δὲ δικαιοτέραν εὐχὴν εὔχομαι, γενέσθαι τῇ πατρίδι χρήσιμοσ ἐσ τοσοῦτον ἀγαθοῦ ἐσ ὅσον κακοῦ περιελήλυθεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:23)
τάδε σοὶ κατ’ εὐχὴν, Ζεῦ βασιλεῦ τε καὶ σῶτερ, δῶρα ἀνάγομεν, σὺ δὲ δέξαι, καὶ ὥσπερ ἔσωσασ εὐμενῶσ, καὶ προσοῦ τὰ χαριστήρια, τῷ τε λόγῳ ἐπάρκεσον καὶ παράπεμψον εἰσ ὅσον ἀνθρώπου λόγον ἐξικέσθαι δυνατὸν ὡσ πλεῖστον, ὡσ μὴ τελέωσ καταγέλαστοι γενώμεθα, μηδὲ ἀπὸ τοῦ παντὸσ πέσοιμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 1:1)
ὅμωσ δὲ πειρατέον τήν γε πρόσρησιν ἐκτελέσαι, ἄλλωσ τε καὶ εὐχὴν ἀποπληροῦντασ, ἐπειδήπερ ἐσώθημεν, καὶ ἅμα διατρίβειν περὶ μέτρου διαλεγομένουσ οὐ συμβαῖνόν ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 4:6)
ἡμεῖσ δὲ, ὦ ἄνδρεσ, παρὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐνταῦθα καὶ τὸν πλοῦν εὐχὴν ταύτην ἐποιησάμεθα, οὐκ ἄμουσον οὐδ’ ἐκμελῆ οὐδ’ ἄπο τῆσ τέχνησ, εἰ σωθείημεν, προσερεῖν ἐν τῷ μέσῳ τὴν πόλιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 1:3)
ἀλλ’, ὦ ἄνδρεσ, οἱ τῆσ μεγάλησ ἔνοικοι πόλεωσ, εἴ τι μέτεστιν ὑμῖν προνοίασ μὴ ἐμὲ ψεύσασθαι τὴν εὐχὴν, συνάρασθε τῷ τολμήματι, ἵνα τῶν ἐγκωμίων πρῶτον ἀρχόμενοι καὶ τοῦτο ἔχωμεν λέγειν ὅτι εὐθὺσ μὲν τοιούτοισ ἀνδράσιν ἐντυχεῖν ἦν, ὑφ’ ὧν τισ, κἂν ἄμουσοσ ᾖ τὸ πρὶν, κατ’ Εὐριπίδην, ἐμμελήσ τε καὶ δεξιὸσ εὐθὺσ γίγνεται καὶ δύναται λέγειν καὶ περὶ τῶν μειζόνων ἢ καθ’ αὑτόν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 1:6)
αὐτοὶ μὲν δὴ ταῦτα ἀπέλαυον, ὥσπερ ἐκ κατάρασ μᾶλλον ἄρχοντεσ ἢ κατ’ εὐχὴν, οἱ δὲ ἀρχόμενοι πάντα ἃ τοὺσ ὑπὸ τῶν τοιούτων ἀρχομένουσ ἀνάγκη, σχεδὸν δέ τι καὶ προείρηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 7:7)
οὐδεὶσ δὲ ἐφ’ ἑαυτῷ τηλικοῦτον φρονεῖ, ὅστισ τοὔνομα ἀκούσασ μόνον οἱο͂́σ τ’ ἐστὶν ἀτρεμεῖν, ἀλλ’ ἀναστὰσ ὑμνεῖ καὶ σέβει καὶ συνεύχεται διπλῆν εὐχὴν, τὴν μὲν ὑπὲρ αὑτοῦ τοῖσ θεοῖσ, τὴν δὲ αὐτῷ ἐκείνῳ περὶ τῶν ἑαυτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 11:2)
κράτιστον οὖν, ὥσπερ οἱ τῶν διθυράμβων τε καὶ παιάνων ποιηταὶ, εὐχήν τινα προσθέντα οὕτω κατακλεῖσαι τὸν λόγον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 32:6)
τὰ μὲν γὰρ Ἀμφίονοσ καὶ Ζήθου πρὸσ τοσοῦτον ἦλθεν ὅσον πυργῶσαι Θήβασ, κἀνταῦθά τινεσ τὴν τοῦ ἑτέρου μουσικὴν αἰτιῶνται, οἱ δὲ ὑπὲρ πασῶν τῶν πόλεων καὶ πάντων ἀνθρώπων κοινωσάμενοι τὴν μουσικὴν ταυτὸν ᾄδουσι, πατρόθεν μέν που καὶ ἐκ προγόνων τὸ μέλοσ παραλαβόντεσ, ἔτι δὲ αὐτὸ τῷ παντὶ λαμπρότερον καταστήσαντεσ, ὡσ ἂν μάλιστα ἐκείνων παῖδεσ κατ’ εὐχὴν ἐγένοντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 8:11)
τρίτῃ λύχνων εἰσφορά τισ ἐφαίνετο εἰσ τὸ ἱερὸν ὑπὸ τοῦ θυρωροῦ κατ’ εὐχὴν ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ ἐμεῖν ἔδει, ἤμεσα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 8:21)
μόνη μὲν γὰρ τὰσ ἐκ Διὸσ ὡρ́ασ βεβαιοῖ, μόνη δὲ ἅπαντα ἐπισφραγίζεται, τὰ μὲν κατὰ τὴν χώραν γεωργίαισ κοσμοῦσα καὶ τῶν τε ὑπαρχόντων ἐπικαρπίασ καὶ ἑτέρων κτῆσιν διδοῦσα, τὰ δ’ ἐν τῇ πόλει κατ’ εὐχὴν ἄγουσα, δι’ ἣν γάμοι τε ὡραῖοι καὶ ἐκδιδόναι καὶ λαμβάνειν εἰσ οὕσ τισ βούλεται καὶ ὅθεν βούλεται, καὶ παίδων τροφαὶ καὶ παιδεία κατὰ τοὺσ πατρίουσ νόμουσ, καὶ ὑπὲρ γυναικῶν ἄδεια καὶ πίστεισ συμβολαίων, καὶ ξένων ὑποδοχαὶ καὶ θεῶν θεραπεῖαι καὶ πρόσοδοι καὶ χοροὶ καὶ θυμηδίαι, ἔτι δὲ ἐκκλησίαι καὶ βουλευτήρια, ἃ θεῶν ἡ πρεσβυτάτη συνάγει Θέμισ, καὶ πένησιν ἀφορμαὶ βίου καὶ πλουσίοισ ἀπόλαυσισ τῶν ὄντων, καὶ πρεσβύταισ γηροκομηθῆναι καὶ νέοισ ἐν κόσμῳ ζῆν, καὶ τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο πάντα κοινὰ, ὥσπερ τὸ τοῦ ἡλίου φῶσ, ὑφ’ ᾧ σωζόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 11:7)
τί δ’ ἂν εἰή κατ’ εὐχὴν πόλεσι μᾶλλον ἢ τὸ φίλουσ καὶ εὐεργέτασ ὁσημέραι κεκτῆσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 60:3)
κἄγωγ’ ὅτε δὴ γ’νων τοῖσ βολίτοισ ἡττημένοσ, διακοσίαισι βουσὶν ὑπερηκόντισα, τῇ δ’ Ἀγροτέρᾳ κατὰ χιλιῶν παρῄνεσα εὐχὴν ποιήσασθαι χιμάρων εἰσ αὔριον, αἱ τριχίδεσ εἰ γενοίαθ’ ἑκατὸν τοὐβολοῦ.
(아리스토텔레스, Lyric-Scene, iambics 1:1)
δεῖ μὲν οὖν ὑποτίθεσθαι κατ’ εὐχήν, μηδὲν μέντοι ἀδύνατον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 105:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION