Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γάρ πωσ φεύγουσι τὴν αὐγήν· σκότοσ δὲ πρηο̈́νει τουτέοισι τὴν νοῦσον· οὐ δὲ ἐσιδεῖν τι ἢ ἀκοῦσαι τερπνὸν εὔφοροι · κάκοδμοι τὴν ὄσφρησιν, καὶ οὔτε τι εὐῶδεσ αὐτέουσ τέρπει, ἐκτρέπονται δὲ καὶ τὰ κακώδεα · ἄχθονται τῷ βίῳ, θανατῶσι ὥνθρωποι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.16)
πλεκτοὺσ δ’ ἀμφιτιθεῖ στεφάνουσ, ἄλλοσ δ’ εὐῶδεσ μύρον ἐν φιάλῃ παρατείνει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 7 1:1)
Ιἄκχα, ἐν τῇ Σικυωνίᾳ, στεφάνωμα εὐῶδεσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 225)
"φησί, τὴν μὲν αὐτὴν θεωρίαν ἔχει, εὐῶδεσ δ’ ἐστὶ πολὺ μᾶλλον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 28 2:2)
ἦ γὰρ καὶ λεπταὶ πτερίδεσ καὶ παιδὸσ ἔρωτεσ λεύκῃ ἰσαιόμενοι, ἐν καὶ κρόκοσ εἰάρι μύων,16 κύπροσ τ’ ὀσμηρὸν τε σισύμβριον ὅσσα τε κοίλοισ ἄσπορα ναιομένοισι τόποισ ἀνεθρέψατο λειμὼν κάλλεα, βουφθαλμόν τε καὶ εὐῶδεσ Διὸσ ἄνθοσ, χάλκασ, σὺν δ’ ὑάκινθον ἰωνιάδασ τε χαμηλὰσ ὀρφνοτέρασ, ἃσ στύξε μετ’ ἄνθεσι Φερσεφόνεια.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 31 6:1)
τὸ δὲ λευκόινον καὶ εὐῶδεσ καὶ σφόδρα πεπτικόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36 4:43)
τὸ γοῦν μῆλον ὁράσει μὲν ὠχρόν, γεύσει δὲ γλυκύ, ὀσφρήσει δ’ εὑῶδεσ ὑποπίπτει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 21:6)
Ἄγχιστα δὲ χρηστέον αὐτέῳ τοιῷδε ἐόντι, εἰ τὸ μέλι τυγχάνοι πονηρὸν ἐὸν καὶ ἀκάθαρον καὶ μέλαν καὶ μὴ εὐῶδεσ‧ ἀφέλοιτο γὰρ ἂν ἡ ἕψησισ τῶν κακοτήτων αὐτέου τὰ πλείονα τοῦ αἴσχεοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 15.9)
Τὸ δὲ ἕλκοσ ἰητρεύειν χρὴ, οἷσί περ κεφαλῆσ ὀστέα κατεηγυίησ, καὶ ψυχρὸν μηδὲν προσφέρειν‧ σιτίου δέ στερῆσαι τελέωσ‧ καὶ ἢν μὲν πικρόχολοσ φύσει ᾖ, ὀξύγλυκυ εὐῶδεσ ὀλίγον ἐπὶ ὕδωρ ἐπιστάζοντα, τουτέῳ διαιτᾷν‧ ἢν δὲ μὴ πικρόχολοσ ᾖ, ὕδατι πόματι χρῆσθαι‧ καὶ ἢν μὲν πυρεταίνῃ ξυνεχῶσ, τεσσαρεσκαίδεκα ἡμέρῃσι τὸ ἐλάχιστον οὕτω διαιτᾷν, ἢν δὲ ἀπύρετοσ ᾖ, ἑπτὰ ἡμέρῃσιν‧ ἔπειτα ἐκ προσαγωγῆσ κατὰ λόγον ἐσ φαύλην δίαιταν ἄγειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 37.2)
ὣσ φάν, ὁ δ’ ὑψόροφον θάλαμον κατεβήσετο πατρὸσ εὐρύν, ὅθι νητὸσ χρυσὸσ καὶ χαλκὸσ ἔκειτο ἐσθήσ τ’ ἐν χηλοῖσιν ἅλισ τ’ ἐυῶδεσ ἔλαιον·
(호메로스, 오디세이아, Book 2 34:1)
ἔλαιον δὲ ποιοῦνται ἀπὸ τῶν κρομμύων πάνυ λιπαρόν τε καὶ εὐῶδεσ ὥσπερ μύρον.
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 24:3)
ὁ δὲ Ἄνιγροσ οὗτοσ ἐξ Ἀρκαδικοῦ μὲν κάτεισιν ὄρουσ Λαπίθου, παρέχεται δὲ εὐθὺσ ἀπὸ τῶν πηγῶν ὕδωρ οὐκ εὐῶδεσ, ἀλλὰ καὶ δύσοσμον δεινῶσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 5 14:1)
ἐν σχερῷ δ’ οὔτ’ ὦν μέλαιναι καρπὸν ἔδωκαν ἄρουραι, δένδρεά τ’ οὐκ ἐθέλει πάσαισ ἐτέων περόδοισ ἄνθοσ εὐῶδεσ φέρειν πλούτῳ ἴσον, ἀλλ’ ἐν ἀμείβοντι.
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 11 ΑΡΙΣΤΑΓΟΡᾼ ΤΕΝΕΔΙῼ ΠΡΥΤΑΝΕΙ 13:1)
"εἴπερ οὖν μὴ μᾶλλόν ἐστιν ἡ ἑτέρα τῆσ ἑτέρασ ἀληθὴσ αἴσθησισ, εἰκόσ ἐστι καὶ τὸ ὕδωρ μὴ μᾶλλον εἶναι ψυχρὸν ἢ θερμὸν καὶ τὸ μύρον καὶ τὸ βούτυρον μὴ μᾶλλον εὐῶδεσ ἢ δυσῶδεσ.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 411)
"πολύλιστον ἀραιόν τέ ἐστιν ἀχρυσόπεπλον εὐῶδεσ ἀμβροσίων ἐκ μυχῶν ἐρανὸν ὕδωρ λαβόν.
(플루타르코스, De Pythiae oraculis, section 1712)

SEARCH

MENU NAVIGATION