Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δ’ εὐτυχὴσ γένοιτ’ ἀπαλλαγὴ πόνων εὐαγγέλου φανέντοσ ὀρφναίου πυρόσ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 2:6)
καὶ οὕτωσ εὐτυχήσ ἐστιν, ὥστε τοὺσ Ἕλληνασ τῆσ παρανομίασ καὶ τῆσ δωροδοκίασ μάρτυρασ κεκτημένοσ οὐδεμίαν δέδωκε δίκην, ἀλλὰ ὁπόσοι μὲν ἄρχοντεσ ἐν μιᾷ πόλει γεγένηνται, ὑπεύθυνοί εἰσιν, ὁ δὲ πάντων τῶν συμμάχων <ἄρχων> καὶ χρήματα λαμβάνων οὐδενὸσ τούτων ὑπόδικόσ ἐστιν, ἀλλὰ τοιαῦτα διαπεπραγμένοσ σίτησιν ἐν Πρυτανείῳ ἔλαβε, καὶ προσέτι πολλῇ τῇ νίκῃ χρῆται, ὥσπερ οὐ πολὺ μᾶλλον ἠτιμακὼσ ἢ ἐστεφανωκὼσ τὴν πόλιν.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 46:3)
ὁ δὲ Σκιπίων πόλιν ὁρῶν ἑπτακοσίοισ ἔτεσιν ἀνθήσασαν ἀπὸ τοῦ συνοικισμοῦ, καὶ γῆσ τοσῆσδε καὶ νήσων καὶ θαλάσσησ ἐπάρξασαν, ὅπλων τε καὶ νεῶν καὶ ἐλεφάντων καὶ χρημάτων εὐπορήσασαν ἴσα ταῖσ ἀρχαῖσ ταῖσ μεγίσταισ, τόλμῃ δὲ καὶ προθυμίᾳ πολὺ διασχοῦσαν, ἥ γε καὶ ναῦσ καὶ ὅπλα πάντα περιῃρημένη τρισὶν ὅμωσ ἔτεσιν ἀντέσχε πολέμῳ τοσῷδε καὶ λιμῷ, τότε ἄρδην τελευτῶσαν ἐσ πανωλεθρίαν ἐσχάτην, λέγεται μὲν δακρῦσαι καὶ φανερὸσ γενέσθαι κλαίων ὑπὲρ πολεμίων, ἐπὶ πολὺ δ’ ἔννουσ ἐφ’ ἑαυτοῦ γενόμενόσ τε, καὶ συνιδὼν ὅτι καὶ πόλεισ καὶ ἔθνη καὶ ἀρχὰσ ἁπάσασ δεῖ μεταβαλεῖν ὥσπερ ἀνθρώπουσ δαίμονα, καὶ τοῦτ’ ἔπαθε μὲν Ἴλιον, εὐτυχήσ ποτε πόλισ, ἔπαθε δὲ ἡ Ἀσσυρίων καὶ Μήδων καὶ Περσῶν ἐπ’ ἐκείνοισ ἀρχὴ μεγίστη γενομένη, καὶ ἡ μάλιστα ἔναγχοσ ἐκλάμψασα ἡ Μακεδόνων, εἴτε ἑκὼν εἴτε προφυγόντοσ αὐτὸν τοῦδε τοῦ ἔπουσ, "ἔσσεται ἦμαρ ὅταν ποτ’ ὀλώλῃ Ἴλιοσ ἱρὴ καὶ Πρίαμοσ καὶ λαὸσ ἐϋμμελίω Πριάμοιο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 19 6:2)
ἀλλ’ εἰ μὲν ἄνθρωποσ οὐκ εὐτυχὴσ ἦν, πῶσ ἂν οὖν θεὸσ ἐγένετο εἰπέ μοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 10:15)
ἡ μὲν ἐπίδειξισ οὐδαμῶσ εὐτυχὴσ οὐδὲ κατ’ ἐλπίδασ, ἀναγκαία δὲ τῆσ τε πόλεωσ ἕνεκα καὶ τῶν οἰκείων τῶν Ἐτεωνέωσ καὶ προσέτι γε ἡμῶν αὐτῶν παραμυθίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 1:1)
ἔστι γὰρ οὐ νεωστὶ ἡμῖν ἡ πόλισ εὐτυχὴσ, ἀλλ’ ἐκ προγόνων, καὶ καθέστηκεν αὐτὴ πρὸσ αὑτὴν ἐν ἀποίκου σχήματι καὶ μητροπόλεωσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 1:7)
οὐχ οὕτωσ οὔτε ὁ Μέλησ καλλίπαισ οὔτε τισ εἰσ λόγουσ εὐτυχήσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 7:1)
ἐπεὶ δ’ οὐ μόνον ἡ φρόνησισ ποιεῖ τὴν εὐπραγίαν καὶ ἀρετή, ἀλλὰ φαμὲν καὶ τοὺσ εὐτυχεῖσ εὖ πράττειν ὡσ καὶ τῆσ εὐτυχίασ εὖ ποιούσησ εὐπραγίαν καὶ τὰ αὐτὰ τῆσ ἐπιστήμησ, σκεπτέον ἆρ’ ἐστι φύσει ὃ μὲν εὐτυχὴσ ὃ δ’ ἀτυχήσ, ἢ οὔ, καὶ πῶσ ἔχει περὶ τούτων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 15:1)
περὶ γὰρ ναυκληρίαν οὐχ οἱ δεινότατοι εὐτυχεῖσ, ἀλλ’ ὥσπερ ἐν κύβων πτώσει ὃ μὲν οὐδέν, ἄλλοσ δὲ βάλλει <πολὺ> καθ’ ἣν φύσει ἐστὶν εὐτυχήσ, ἢ τῷ φιλεῖσθαι, ὥσπερ φασίν, ὑπὸ θεοῦ, καὶ ἔξωθέν τι εἶναι τὸ κατορθοῦν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 21:1)
οἱο͂ν πλοῖον κακῶσ νεναυπηγημένον ἄμεινον πολλάκισ δὲ πλεῖ, ἀλλ’ οὐ δι’ αὑτό, ἀλλ’ ὅτι ἔχει κυβερνήτην ἀγαθόν, ἀλλ’ οὗτοσ εὐτυχὴσ τὸν δαίμον’ ἔχει κυβερνήτην ἀγαθόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 22:1)
εἰ μὲν οὖν τὸ παραλόγωσ ἐπιτυγχάνειν τύχησ δοκεῖ εἶναι, ἀλλ’ εἴπερ διὰ τύχην εὐτυχήσ, οὐκ ἂν τοιοῦτον εἶναι τὸ αἴτιον, οἱο͂ν ἀεὶ τοῦ αὐτοῦ ἢ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 23:1)
οὐκ ἄρα ἐστὶν εὐτυχὴσ ἀλλ’ οἱο͂ν εὐφυήσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 24:1)
φανερὸν δὴ ὅτι δύο εἴδη εὐτυχίασ, ἣ μὲν θεία διὸ καὶ δοκεῖ ὁ εὐτυχὴσ διὰ θεὸν κατορθοῦν <ἣ δὲ φύσει>.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 47:2)
δεῦρ’ ἔλθ’, ἵνα πύθῃ ὡσ εὐτυχὴσ εἶ καὶ μεγάλωσ εὐδαιμονεῖσ.
(아리스토텔레스, Prologue 4:27)
σὲ δ’ ἄλλοσ τισ λαβὼν κεκτήσεται, κλέπτησ μὲν οὐκ ἂν μᾶλλον, εὐτυχὴσ δ’ ἴσωσ.
(아리스토텔레스, Episode 2:23)

SEARCH

MENU NAVIGATION