Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτόσ ποτε ὁ νεανίσκοσ ἑτέρων τὴν ὄψιν διαφέρων γενόμενοσ ᾤκησε πολὺν χρόνον ἐν τῇ Δημοσθένουσ οἰκίᾳ, ὅ τι δὲ πάσχων ἢ πράττων, ἀμφίβολοσ ἡ αἰτία, καὶ τὸ πρᾶγμα οὐδαμῶσ εὔσχημον ἐμοὶ λέγειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1622)
πεποιήκατ’ ἔργον οὐχ ἑταίρων γάρ, φίλαι, μὰ Δί’ ἀλλ’ ἑταίρων ’ ταὐτὰ δ’ ὄντα γράμματα τὴν προσαγόρευσιν οὐ σφόδρ’ εὔσχημον ποιεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 28 4:1)
ἦν γὰρ τὸ τῆσ ὀρχήσεωσ γένοσ τῆσ ἐν τοῖσ χοροῖσ εὔσχημον τότε καὶ μεγαλοπρεπὲσ καὶ ὡσανεὶ τὰσ ἐν τοῖσ ὅπλοισ κινήσεισ ἀπομιμούμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 25 3:5)
ἐπισκευασθῆναι δὲ καὶ τὸν βωμόν, ὅπωσ ἔχῃ τὸ τέλειον καὶ τὸ εὔσχημον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. b'. QEOFRASTOS 17:1)
πέπεισμαι γὰρ αὐτὸν οὐδὲν ἧττον ἐμοῦ συνορᾶν τὸ εὔσχημον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. d'. LUKWN 10:4)
κακῷ τῆσ πόλεωσ ὑμῶν ἀφῖγμαι Ταραντίνοισ καὶ τοῖσ ἄλλοισ Ἰταλιώταισ ὑποσχόμενοσ βοηθήσειν, οὓσ οὔτε ὅσιον οὔτ’ εὔσχημόν ἐστί μοι παρόντι μετὰ δυνάμεωσ καὶ τὴν πρώτην νενικηκότι μάχην ἐγκαταλιπεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 14 8:1)
ἀλλὰ τὸ εὔσχημον σκοπεῖ, τἆλλα δ’ οὐδ’ ὁρᾷ, οὐδ’ ἐπιλογίζεται.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 163:4)
οὐκ αἰσθάνῃ, ὅτι, ἐπειδὰν ἀφῇσ τὴν γνώμην, οὐκ ἔτι ἐπὶ σοί ἐστιν ἀνακαλέσασθαι αὐτήν, οὐκ ἐπὶ τὸ εὔσχημον, οὐκ ἐπὶ τὸ αἰδῆμον, οὐκ ἐπὶ τὸ κατεσταλμένον;
(에픽테토스, Works, book 4, chapter 12 6:1)
ὁ δὲ Φερώρασ εἰσ μέσον ἀπείληπτο μηδὲν εὔσχημον εἰσ ἀπολογίαν ἔχων, εἰπεῖν μὲν ὡμολογηκώσ, ἀκοῦσαι δ’ οὐ πιστευόμενοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 257:1)
τοῦτο δὲ πρὸσ τὸ ὑμῶν αὐτῶν σύμφορον λέγω, οὐχ ἵνα βρόχον ὑμῖν ἐπιβάλω, ἀλλὰ πρὸσ τὸ εὔσχημον καὶ εὐπάρεδρον τῷ κυρίῳ ἀπερισπάστωσ.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 7 38:1)
γὰρ αὐτὸ καὶ μετασχὸν τοῦ τὰ αὐτὰ κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ ὡσαύτωσ ἀεὶ τοὺσ αὐτοὺσ παίζειν τε καὶ εὐθυμεῖσθαι τοῖσ αὐτοῖσ παιγνίοισ, ἐᾷ καὶ τὰ σπουδῇ κείμενα νόμιμα μένειν ἡσυχῇ, κινούμενα δὲ τὰ αὐτὰ καὶ καινοτομούμενα, μεταβολαῖσ τε ἄλλαισ ἀεὶ χρώμενα, καὶ μηδέποτε ταὐτὰ φίλα προσαγορευόντων τῶν νέων, μήτ’ ἐν σχήμασιν τοῖσ τῶν αὑτῶν σωμάτων μήτε ἐν τοῖσ ἄλλοισ σκεύεσιν ὁμολογουμένωσ αὐτοῖσ ἀεὶ κεῖσθαι τό τ’ εὔσχημον καὶ ἄσχημον, ἀλλὰ τόν τι νέον ἀεὶ καινοτομοῦντα καὶ εἰσφέροντα τῶν εἰωθότων ἕτερον κατά τε σχήματα καὶ χρώματα καὶ πάντα ὅσα τοιαῦτα, τοῦτον τιμᾶσθαι διαφερόντωσ, τούτου πόλει λώβην οὐκ εἶναι μείζω φαῖμεν ἂν ὀρθότατα λέγοντεσ·
(플라톤, Laws, book 7 58:1)
οὐ μὰ τὸν Δία, ὦ ξένε, οὐδαμῶσ εὔσχημον γίγνοιτ’ ἄν, τοῦ κακοῦ χωρίσ, τοῦτο ἐν πόλει ὅπου γίγνοιτο.
(플라톤, Laws, book 7 162:2)
τί ποτε δὴ τὸ μὴ καλὸν αὐτὸ μηδ’ εὔσχημον δοκεῖν εἶναι, καὶ τί τὸ διαβεβληκὸσ τυγχάνει, ἴδωμεν, ἵνα εἰ μὴ καὶ τὸ ὅλον, ἀλλ’ οὖν μέρη γε ἐξιασώμεθα νόμῳ.
(플라톤, Laws, book 11 36:1)
καίτοι γ’ Ἀρίστιππον θαυμάζουσι τὸν Σωκρατικόν, ὅτι καὶ τρίβωνι λιτῷ καὶ Μιλησίᾳ χλαμύδι χρώμενοσ δι’ ἀμφοτέρων ἐτήρει τὸ εὔσχημον Ἀλεξάνδρῳ δ’ ἐγκαλοῦσιν, ὅτι τὴν πάτριον ἐσθῆτα κοσμῶν οὐδὲ τὴν δορίκτητον ὑπερεῖδε, μεγάλων πραγμάτων καταβαλλόμενοσ ἀρχάσ.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 8 3:2)
καὶ τὴν ὄψιν αὐτὸσ οὗτοσ ἁνὴρ ἀνάψαι φησὶ τὴν φύσιν ἐν ἡμῖν, ὅπωσ ὑπὸ θέασ τῶν ἐν οὐρανῷ φερομένων καὶ θαύματοσ ἀσπάζεσθαι καὶ ἀγαπᾶν ἐθιζομένη τὸ εὔσχημον ἡ ψυχὴ καὶ τεταγμένον ἀπεχθάνηται τοῖσ ἀναρμόστοισ καὶ πλανητοῖσ πάθεσι καὶ φεύγῃ τὸ εἰκῆ καὶ ὡσ ἔτυχεν, ὡσ κακίασ καὶ πλημμελείασ ἁπάσησ γένεσιν.
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 54)

SEARCH

MENU NAVIGATION