Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ταῦτά μοὐστὶν εὐσεβῆ θεῶν πάρα;
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 3:15)
ἡ γὰρ Συρία μέχρι μὲν ἐπ’ Ἀντίοχον τὸν Εὐσεβῆ καὶ τὸν τοῦ Εὐσεβοῦσ υἱὸν Ἀντίοχον ὑπὸ τοῖσ ἐκ Σελεύκου τοῦ Νικάτοροσ ἐβασιλεύετο, ὥσ μοι περὶ Σύρων λέγοντι εἴρηται·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1 10:2)
ὃν ἐπιβουλευόμενον ὑπὸ Σελεύκου τοῦ ἀνεψιοῦ οἱ μὲν Σύροι νομίζουσι περισωθῆναι δι’ εὐσέβειαν, καὶ διὰ τοῦτο εὐσεβῆ παρωνόμασαν ἑ̔ταίρα δ’ αὐτὸν ἔσωσεν, ἐρασθεῖσα τοῦ κάλλουσ̓, ἐμοὶ δὲ δοκοῦσιν ἐπὶ γέλωτι αὐτῷ ποιήσασθαι τὸ ὄνομα οἱ Σύροι·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 5:9)
εἶχε γὰρ δὴ καὶ τήνδε καὶ Κιλικίασ τινὰ ὁ Τιγράνησ, Ἀντίοχον ἐκβαλὼν τὸν εὐσεβῆ προσαγορευθέντα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 9:4)
καὶ τὸ τοῦ Ξενοφάνουσ ἁρμόττει, ὅτι "οὐκ ἴση πρόκλησισ αὕτη τἀσεβεῖ πρὸσ εὐσεβῆ" , ἀλλ’ ὁμοία καὶ εἰ ἰσχυρὸσ ἀσθενῆ πατάξαι ἢ πληγῆναι προκαλέσαιτο.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 29:5)
γενέσθαι δ’ αὐτόν φασιν εὐσεβῆ καὶ δίκαιον, ἔτι δὲ καὶ πρὸσ τοὺσ ξένουσ φιλάνθρωπον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 7 7:2)
ὅτι Κῦροσ εὐσεβῆ νομίσασ εἶναι τὸν Κροῖσον διὰ τὸ καταρραγῆναι ὄμβρον καὶ σβέσαι τὴν φλόγα, καὶ διὰ μνήμησ ἔχων τὴν Σόλωνοσ ἀπόκρισιν, μεθ’ ἑαυτοῦ περιήγετο τὸν Κροῖσον ἐντίμωσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 34 3:1)
τὰσ πόλεισ αἰτίασ ὑπολαβών, ἃσ θρυλοῦσι μὲν ἅπαντεσ οἱ πολιτικοί, κατασκευάζουσι δ’ ὀλίγοι, πρῶτον μὲν τὴν παρὰ τῶν θεῶν εὔνοιαν, ἧσ παρούσησ ἅπαντα τοῖσ ἀνθρώποισ ἐπὶ τὰ κρείττω συμφέρεται, ἔπειτα σωφροσύνην τε καὶ δικαιοσύνην, δι’ ἃσ ἧττον ἀλλήλουσ βλάπτοντεσ μᾶλλον ὁμονοοῦσι καὶ τὴν εὐδαιμονίαν οὐ ταῖσ αἰσχίσταισ μετροῦσιν ἡδοναῖσ ἀλλὰ τῷ καλῷ, τελευταίαν δὲ τὴν ἐν τοῖσ πολέμοισ γενναιότητα τὴν παρασκευάζουσαν εἶναι καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρετὰσ τοῖσ ἔχουσιν ὠφελίμουσ, οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου παραγίνεσθαι τούτων ἕκαστον τῶν ἀγαθῶν ἐνόμισεν, ἀλλ’ ἔγνω διότι νόμοι σπουδαῖοι καὶ καλῶν ζῆλοσ ἐπιτηδευμάτων εὐσεβῆ καὶ σώφρονα καὶ τὰ δίκαια ἀσκοῦσαν καὶ τὰ πολέμια ἀγαθὴν ἐξεργάζονται πόλιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 18 2:1)
ἔπειτα περιλαβὼν ἕκαστον αὐτῶν καὶ τὰσ ἡδίστασ ἀποδοὺσ ἀσπασμῶν τε καὶ φιλημάτων φιλοφροσύνασ, Ἔχετ’, ἔφη, καὶ τὴν ἐμὴν γνώμην, ὦ παῖδεσ ἀγαθοί, καὶ πορευθέντεσ ἀποκρίνασθε Τύλλῳ τήν τ’ εὐσεβῆ καὶ καλὴν ἀπόκρισιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 17 7:3)
ὁ μὲν οὖν Τύλλοσ αὐτίκα μάλα ἐβούλετο πᾶσαν τὴν Οὐολούσκων δύναμιν παραλαβὼν ἐπὶ τὴν Ῥώμην χωρεῖν, ἑώσ ἐστασίαζέ τε καὶ ἡγεμόνασ ἀπολέμουσ εἶχεν, ὁ δὲ Μάρκιοσ αἰτίαν πρῶτον ᾤετο δεῖν εὐσεβῆ καὶ δικαίαν ἐνστήσασθαι τοῦ πολέμου διδάσκων, ὡσ ἁπάσαισ μὲν πράξεσι θεοὶ συλλαμβάνουσι, μάλιστα δὲ ταῖσ κατὰ πολέμουσ, ὅσῳ μείζουσ τέ εἰσι τῶν ἄλλων καὶ εἰσ ἀδήλουσ φιλοῦσι κατασκήπτειν τύχασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 2 3:2)
πρῶτον μὲν οὖν ὑμῖν παραινῶ σκοπεῖν, ὅπωσ εὐσεβῆ καὶ δικαίαν πορίσησθε τοῦ πολέμου πρόφασιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 8 1:2)
τὴν μὲν γὰρ πατρίδα σέσωκασ, ἐμὲ δὲ τὸν εὐσεβῆ καὶ φιλόστοργον υἱὸν ἀπολώλεκασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 54 2:3)
ἔπειτ’, ἐὰν μὲν ἔνοχον εὑρ́ητέ με ταῖσ αἰτίαισ, ἐφ’ αἷσ ὁ δῆμοσ κατεψηφίσατό μου, πονηρὰν καὶ ἀσχήμονα τελευτὴν δοῦναι τοῦ βίου, ἐὰν δ’ ἐν ἅπασιν, οἷσ ἐπιστεύθην ὑπὸ τῆσ πατρίδοσ ἐν εἰρήνῃ τε καὶ κατὰ πολέμουσ, εὐσεβῆ καὶ δίκαιον καὶ πάσησ ἀσχήμονοσ ὑποψίασ καθαρόν, τιμωροὺσ γενέσθαι μοι, τοιούτουσ ἐπιστήσαντασ τοῖσ ἠδικηκόσι κινδύνουσ καὶ φόβουσ, δι’ οὓσ ἀναγκασθήσονται μηδεμίαν ἄλλην ἐλπίδα σωτηρίασ ὁρῶντεσ ἐπ’ ἐμὲ καταφυγεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 5 5:1)
ταῦτ’ οὐκ οἶδα πῶσ ἄν τισ ἐπαινέσειεν ὡσ προσήκοντα εἰρῆσθαι στρατηγοῖσ Ἀθηναίων, ὅτι λυμαίνεται τοὺσ ἀνθρώπουσ ἡ παρὰ τῶν θεῶν ἐλπὶσ καὶ οὔτε χρησμῶν ὄφελοσ οὔτε μαντικῆσ τοῖσ εὐσεβῆ καὶ δίκαιον προῃρημένοισ τὸν βίον.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 40 1:1)
οὐ δεῖ γάρ με εἶναι ἀπαθῆ ὡσ ἀνδριάντα, ἀλλὰ τὰσ σχέσεισ τηροῦντα τὰσ φυσικὰσ καὶ ἐπιθέτουσ ὡσ εὐσεβῆ, ὡσ υἱόν, ὡσ ἀδελφόν, ὡσ πατέρα, ὡσ πολίτην.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τίνα ἀσκεῖσθαι δεῖ τὸν προκόψοντα καὶ ὅτι τῶν κυριωτάτων ἀμελοῦμεν. 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION