Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Λατώ τε κρούματά τ’ Ἀσιάδοσ ποδὶ παράρυθμ’ εὔρυθμα Φρυγίων διανεύματα Χαρίτων.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, lyric9)
καὶ οὐχὶ τὰ μὲν ἐμμελῆ καὶ εὔρυθμα ἡδονῆσ ἀγωγά ἐστι καὶ πάντεσ ὑπ’ αὐτῶν κηλούμεθα, αἱ μεταβολαὶ δὲ καὶ τὸ πρέπον οὐκ ἔχουσι τὴν αὐτὴν ὡρ́αν καὶ χάριν οὐδ’ ὑπὸ πάντων ὁμοίωσ διακούοννται·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1118)
ἢ τὰ εὐμελῆ καὶ εὔρυθμα καὶ εὔφωνα ὀνόματα, ὑφ’ ὧν γλυκαίνεταί τε καὶ ἐκμαλάττεται καὶ τὸ ὅλον οἰκείωσ διατίθεται ἡ αἴσθησισ, ταῦτα ἀλλήλοισ συναρμόττειν, ἢ τὰ μὴ τοιαύτην ἔχοντα φύσιν ἐγκαταπλέκειν τε καὶ συνυφαίνειν τοῖσ δυναμένοισ αὐτὴν γοητεύειν, ὥστε ὑπὸ τῆσ ἐκείνων χάριτοσ ἐπισκοτεῖσθαι τὴν τούτων ἀηδίαν·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1215)
ταῦτα δὴ καταμαθὼν ὁ Δημοσθένησ τά τε μέλη τῶν ὀνομάτων καὶ κώλων καὶ τοὺσ χρόνουσ αὐτῶν ἐπιλογιζόμενοσ οὕτω συναρμόττειν αὐτὰ ἐπειρᾶτο, ὥστ’ ἐμμελῆ φαίνεσθαι καὶ εὔρυθμα, ἐξαλλάττειν τε καὶ ποικίλλειν ἑκάτερον αὐτῶν ἐπειρᾶτο μυρίοισ ὅσοισ σχήμασι καὶ τρόποισ καὶ τοῦ πρέποντοσ ὅσην οὐδεὶσ τῶν περὶ λόγουσ σπουδαζόντων ἐποιεῖτο δόσιν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 48 1:9)
οἱ δὲ εὔρυθμα μέν, τὰ πράγματα δὲ μετάχρονα ἢ πρόχρονα, οἱο͂ν ἐγώ ποτε ἰδὼν μέμνημαι.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 80:4)
εἰ δ̓ ἐθέλεισ ἐπέραστοσ εἶναι, μὴ ἐπίσειε τὴν αἰγίδα μηδὲ τὸν κεραυνὸν φέρε, ἀλλ̓ ὡσ ἥδιστον ποίει σεαυτὸν ἑκατέρωθεν καθειμένοσ βοστρύχουσ, τῇ μίτρᾳ τούτουσ ἀνειλημμένοσ, πορφυρίδα ἔχε, ὑποδέου χρυσίδασ, ὑπ̓ αὐλῷ καὶ τυμπάνοισ εὔρυθμα βαῖνε, καὶ ὄψει ὅτι πλείουσ ἀκολουθήσουσί σοι τῶν Διονύσου Μαινάδων.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἔρωσ, Ζευσ. 3:5)
"ἀφεὶσ δὲ αὖ τοὺσ τηλικούτουσ καὶ τοιούτουσ ἄνδρασ καὶ πράξεισ λαμπρὰσ καὶ λόγουσ σεμνοὺσ καὶ σχῆμα εὐπρεπὲσ καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ ἔπαινον καὶ προεδρίασ καὶ δύναμιν καὶ ἀρχὰσ καὶ τὸ ἐπὶ λόγοισ εὐδοκιμεῖν καὶ τὸ ἐπὶ συνέσει εὐδαιμονίζεσθαι, χιτώνιόν τι πιναρὸν ἐνδύσῃ καὶ σχῆμα δουλοπρεπὲσ ἀναλήψῃ καὶ μοχλία καὶ γλυφεῖα καὶ κοπέασ καὶ κολαπτῆρασ ἐν ταῖν χεροῖν ἕξεισ κάτω νενευκὼσ εἰσ τὸ ἔργον, χαμαιπετὴσ καὶ χαμαίζηλοσ καὶ πάντα τρόπον ταπεινόσ, ἀνακύπτων δὲ οὐδέποτε οὐδὲ ἀνδρῶδεσ οὐδὲ ἐλεύθερον οὐδὲν ἐπινοῶν, ἀλλὰ τὰ μὲν ἔργα ὅπωσ εὔρυθμα καὶ εὐσχήμονα ἔσται σοι προνοῶν, ὅπωσ δὲ αὐτὸσ εὔρυθμόσ τε καὶ κόσμιοσ ἔσῃ, ἥκιστα πεφροντικώσ, ἀλλ’ ἀτιμότερον ποιῶν σεαυτὸν λίθων.
(루키아노스, Somnium sive vita Luciani, (no name) 8:13)
οὐκοῦν, ἔφη, σώματά γε ἀνθρώπων τὰ μὲν εὔρυθμά ἐστι, τὰ δὲ ἄρρυθμα;
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 10 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION