Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἰατρεῖα δ’ εἰσ τὸ μέσον κατεστήσατο, καὶ φιλοτεχνεῖν ἀνέθηκεν ἑαυτῷ νύκτα καὶ ἡμέραν, ὑπὲρ εὐθυμίασ τῶν ἀεὶ δεομένων τε καὶ δεησομένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λαλιὰ εἰσ Ἀσκληπιόν 3:2)
εἰ δέ του θεῶν, καὶ Σαράπιδοσ μνησθεὶσ ἀνὴρ εὐθυμίασ ἅμα καὶ δέουσ ἐμπίπλαται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 8:3)
ὥστ’ οὐ μικρῷ τῷ παρεῖναι τεκμήρασθαι πρὸσ εὐθυμίασ ὁπόσον οὐκ ἰδίᾳ μόνον, ἀλλὰ καὶ δημοσίᾳ τὸ σχῆμα τῆσ πόλεωσ ἐπιδέδωκεν, ὥσπερ αἴσθησιν ἀθρόαν νῦν γε δὴ μάλιστα λαβούσησ, ὅσῳ παραλλάττει τὰσ λοιπὰσ εὐδαιμονίᾳ, καθάπερ πᾶσιν οἷσ ἐκρίθη πρωτεύειν δικαίοισ καὶ τὴν τοῦδε γένεσιν ἔχουσα προσθεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 1:3)
ὥστε ἐοίκεν ὀνείρατοσ εὐφροσύνῃ τὰ θεάματα καὶ χορείαν ἐξελίττειν, οὐ πλοῦν ἀνύτειν δόξαισ ἂν, οἱᾶ τὴν ναῦν ἀεὶ κύκλῳ περιίσταται κάλλη παντοδαπὰ ἄγοντα μετ’ εὐθυμίασ ἐπὶ τὴν Ἀττικήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 7:4)
ἐκ δ’ οὖν τῆσ Λεβέδου μετ’ εὐθυμίασ ἀνεχωρήσαμεν, ἡνίκα ἐδόκει τῷ θεῷ, καὶ ῥᾳστώνησ ἀπέλαυσα λόγου ἀξίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 4:13)
τότε δ’ ὡσ εἰσ θεωρίαν ἐστελλόμεθα ὑπ’ εὐθυμίασ αἰθρίασ τε οὔσησ θαυμαστῆσ καὶ τῆσ ὁδοῦ δεχομένησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 1:10)
ὡσ δὲ οὔτε τὴν δυσχέρειαν τῶν οἰκημάτων ἔφερον εἰσελθὼν, θεραπεία τε οὐ παρῆν διὰ τὸ προεκπέμψαι, ἐδόκει χρῆναι τὸ πρόσω διώκειν, καὶ διαβάντι τὸν ποταμὸν νύξ τε ἦν ἤδη καθαρὰ καὶ προσέβαλεν αὔρα τισ ἐλαφρὰ καὶ ψυχεινὴ, καὶ τό τε σῶμά πωσ ἀνελάμβανε καὶ τῇ γνώμῃ τόνοσ τισ μετ’ εὐθυμίασ ἐνεδύετο, ὡσ τῷ τε ἀέρι ὁμιλεῖν καθ’ ἡσυχίαν καὶ ἅμα πρὸσ τὴν παρελθοῦσαν ἡμέραν τὰ παρόντα κρίνοντι ὁπόσον τι μεταβεβλήκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 1:9)
λέγω γὰρ οὖν ὡσ ἐπειδὰν περιέλθῃ τὸ τοῦ θεοῦ φῶσ, καὶ τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο ἀστράψῃ δι’ ἁρ́ματοσ, οἱᾶ δὴ ταῖσ Μούσαισ ἁρ́ματα οἱ ποιηταὶ δεδώκασι, καὶ κατάσχῃ τὴν ψυχὴν τοῦ λέγοντοσ, ὥσπερ τι πῶμα παρελθὸν ἐξ Ἀπόλλωνοσ πηγῶν, εὐθὺσ μὲν τόνου καὶ θέρμησ ἐνέπλησε μετ’ εὐθυμίασ, ἦρε δὲ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἄνω καὶ τὰσ τρίχασ διέστησε, βλέπει δὲ οὐδ’ εἰσ ἓν ἄλλο ὁ τοιοῦτοσ, εἴτε χορευτὴν εἴτε βάκχον βούλει λέγειν, οὔτε παρὸν οὔτε ἀπὸν, ἀλλ’ ἢ πρὸσ αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ καὶ τοὺσ ταμίασ αὐτῶν, ὥσπερ οἱ πρὸσ τοὺσ ἄλλο τι ὀρέγοντασ ἑαυτοῖσ βλέποντεσ, καὶ ταῦθ’ ὅταν ἐξ ὑψηλῶν προτείνωσι, καί τι ἔποσ, φησὶ, προέηκεν ὅπερ ἄρρητον οὐ φορητὸν ἦν ‐ φέρει γὰρ ὁ καιρὸσ πόλλ’ ἅ τισ οὐκ ἂν ἐννοήσειεν ἰδιώτησ τῶν τοιούτων ἀγώνων ‐ καὶ οὐκ ἔστιν ἀνέντα τὴν γνώμην οὐδ’ ὑποθέντα ἑαυτὸν τοῖσ ἀκροαταῖσ, ὃ προσήκει κέντρον τῶν λόγων διασώσασθαι, ἀλλ’ ἡ θέρμη καθάπερ τι φάρμακον μόνη δὴ παραπέμπει καὶ κατευθύνει καθάπερ ναῦν τὸν λόγον καὶ τοῖσ ἐναντίοισ χώραν οὐ δίδωσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 27:10)
οὐ γὰρ ἀπὸ πάσησ εὐθυμίασ καὶ πληρώσεωσ τὸ καυχᾶσθαι καὶ σκώπτειν καὶ γελοιάζειν, ἀπὸ δὲ τῆσ ἀλλοιούσησ τὴν γνώμην καὶ πρὸσ τὸ ψευδὲσ τρεπούσησ, ἣ γίνεται κατὰ τὴν μέθην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 9 3:1)
ταῦτα δ’ οὕτωσ εὔφραινε καὶ ἐξιλάρου τοὺσ παρόντασ ὡσ εὐθυμίασ πληροῦσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 16 2:1)
φησὶ δὲ Δημήτριοσ ὁ Φαληρεὺσ ἐν τῷ Περὶ γήρωσ καὶ Παναίτιοσ ὁ Στωικὸσ ἐν τῷ Περὶ εὐθυμίασ ταῖσ ἰδίαισ χερσὶ θάψαι τοὺσ υἱεῖσ αὐτόν, καθάπερ καὶ Ἀναξαγόραν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. b'. XENOFANHS 3:9)
τίνοσ ὑποδεξομένησ ἡμᾶσ εὐθυμίασ ἢ χαρᾶσ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 78 1:4)
καὶ ὁ δῆμοσ ἀπῄει πολλῆσ γεγονὼσ μεστὸσ εὐθυμίασ, τῷ δὲ Βρούτῳ μεγάλην χάριν εἰδώσ, ἐκείνου δοκῶν εἶναι τὸ ἐνθύμημα τοῦ νόμου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 17 9:2)
ὑπὸ τούτων ἐξαπατηθεὶσ τῶν κολάκων καὶ διὰ τὴν ἀνάγκην κρείττονα παντόσ, τοῖσ εἰσηγησαμένοισ τὴν γνώμην ἀνδράσι διακόνοισ τῆσ ἱεροσυλίασ ἐχρήσατο, καὶ τὸν ἐξελαθέντα χρυσὸν ἐκ τοῦ ἱεροῦ ναυσὶν ἐνθέμενοσ μετὰ τῶν ἄλλων χρημάτων ἀπέστειλεν εἰσ Τάραντα πολλῆσ μεστὸσ εὐθυμίασ γενόμενοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 9 4:1)
τό τε γὰρ ἠπορῆσθαι θεραπείασ καὶ τροφῆσ ἐπέτεινεν εἰσ πλέον ἀρξαμένην ἰσχυρῶσ τὴν λοιμώδη νόσον ἥ τε φθορὰ τῶν οὕτωσ ἀπολλυμένων ἀφῃρεῖτο καὶ τοὺσ περιόντασ εὐθυμίασ, ἐπεὶ προσαρκεῖν ταῖσ ἀπορίαισ ἐξ ἐπιμελείασ [οὐκ] ἐδύναντο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 360:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION