Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δ’ ὁ συνήθησ τοῦ πορθμοῦ κλύδων ἐπεγίγνετο καὶ διεσπᾶτο ἡ θάλασσα ἐφ’ ἑκάτερα ὑπὸ τοῦ ῥοῦ, οἱ μὲν ἧσσον ἐμόχθουν ὑπὸ ἔθουσ τοῦ κλύδωνοσ, οἱ δ’ ἀμφὶ τὸν Σαλουιδιηνόν, οὔτε ἑστῶτεσ βεβαίωσ ὑπὸ ἀηθείασ οὔτε τὰσ κώπασ ἔτι ἀναφέρειν δυνάμενοι οὔτε τὰ πηδάλια ἔχοντεσ εὐπειθῆ, συνεταράσσοντο, ὥστε κλίνοντοσ ἐσ δείλην ἑσπέραν ἤδη τοῦ θεοῦ πρότεροσ ὁ Σαλουιδιηνὸσ ἀνεκάλει.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 11 3:8)
τὰ γὰρ στρατόπεδα τοῖσ μὲν εἶναι κεχαρισμένα τε καὶ καταφρονητικά, τοῖσ δὲ σκυθρωπὰ μὲν εὐπειθῆ δὲ καὶ πᾶσιν ἕτοιμα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 2:12)
ὁ δὲ οὐδὲν οὐδ’ ὣσ καθῄρει τῆσ ἐξουσίασ, τὸν στρατὸν ἔχων εὐπειθῆ καὶ πρόθυμον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 1:4)
καὶ οὔθ’ ὁ ἵπποσ ἔτι ἠδύνατο ὑπὸ τοῦ κακοῦ καὶ τοῦ τραύματοσ πείθεσθαι, πάντα τὸν ἔμπροσθεν χρόνον παρέχων ἑαυτὸν εὐπειθῆ οὔθ’ ὁ Νέστωρ εἶχεν ὅ τι χρήσαιτο μὴ ὅτι ἐκείνῳ, ἀλλ’ οὐδὲ τοῖσ ἄλλοισ ἵπποισ τεταραγμένοισ ὑπὸ τοῦ πάθουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 130:8)
τῶν δὲ στρατιωτῶν πυκνὰσ ποιησάμενοσ ἐξοπλισίασ μελέτασ τε καὶ γυμνασίασ πολεμικὰσ εὐπειθῆ κατεσκεύασε τὴν δύναμιν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 1 11:1)
οὗτοσ δὲ πάντα τὸν τῶν ἀνοχῶν χρόνον διετέλεσε διατάσσων καὶ γυμνάζων τὴν δύναμιν, διὰ δὲ τῆσ τῶν ἔργων ἀθλήσεωσ καὶ τῆσ τῶν λόγων παρακλήσεωσ καὶ γυμνασίασ ἐν τοῖσ ὅπλοισ εὐπειθῆ καὶ δυνατὴν ἐποίησε τὴν στρατιάν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 16 2:2)
ἢ μόνον ἀπειλεῖν στάντα ἐν τῇ πόλει σύμπασι τοῖσ ἀνθρώποισ, ὡσ εἰ μὴ φήσουσιν εἶναι θεοὺσ καὶ διανοηθήσονται δοξάζοντεσ τοιούτουσ οἱούσ φησὶν ὁ νόμοσ ‐ καὶ περὶ καλῶν καὶ δικαίων καὶ περὶ ἁπάντων τῶν μεγίστων ὁ αὐτὸσ λόγοσ, ὅσα δὲ πρὸσ ἀρετὴν τείνει καὶ κακίαν, ὡσ δεῖ ταῦτα οὕτω πράττειν διανοουμένουσ ὅπῃπερ ἂν ὁ νομοθέτησ ὑφηγήσηται γράφων ‐ ὃσ δ’ ἂν μὴ παρέχηται ἑαυτὸν τοῖσ νόμοισ εὐπειθῆ, τὸν μὲν δεῖν τεθνάναι, τὸν δέ τινα πληγαῖσ καὶ δεσμοῖσ, τὸν δὲ ἀτιμίαισ, ἄλλουσ δὲ πενίαισ κολάζεσθαι καὶ φυγαῖσ·
(플라톤, Laws, book 10 35:4)
οὕτω τὸ σῶμα μεστὸν ἦν αὐτῷ πανταχόθεν ἐγκρατείασ, καὶ πάντ’ ἔχων ὁ λόγοσ εὐπειθῆ καὶ ὑποχείρια προσέταττε τοῖσ ὄμμασι μὴ δακρύειν, τῇ γλώττῃ μὴ φθέγγεσθαι, τῇ καρδίᾳ μὴ τρέμειν μηδ’ ὑλακτεῖν.
(플루타르코스, De garrulitate, section 8 3:3)
, καὶ πάντ’ ἔχων ὁ λόγοσ εὐπειθῆ καὶ ὑποχείρια προσέταττε τοῖσ ὄμμασι μὴ δακρύειν, τῇ γλώττῃ μὴ φθέγγεσθαι, τῇ καρδίᾳ μὴ τρέμειν μηδ’ ὑλακτεῖν.
(플루타르코스, De garrulitate, section 8 10:1)
"ὑμῖν δὲ τῶν μὲν ἄλλων ἐστὶν ἄρχων ὁ δικτάτωρ, τῆσ δὲ πρὸσ ἐκεῖνον εὐχαριστίασ αὐτὸσ ἡγεμὼν ἔσομαι, πρῶτον ἐμαυτὸν εὐπειθῆ καὶ ποιοῦντα τὸ κελευόμενον ὑπ’ ἐκείνου παρεχόμενοσ.
(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 13 1:5)
"ἀηδίασ δὲ καὶ δυσχερείασ, ἣν ἐμποιεῖ τὸ κρόμμυον, οὐδ’ ὀλίγον μετέσχηκεν ἀλλὰ καὶ διαφορεῖ τὴν ἄλλην τροφὴν καὶ παραδίδωσιν εὐπειθῆ καὶ μαλακωτέραν τῇ πέψει, εὔχαριν μὲν χάριν ὄψου δύναμιν δὲ φαρμάκου τῷ σώματι τῶν ἁλῶν προσφερομένων.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ θάλασσα τῆσ γῆσ εὐοψοτέρα. 12:17)
εἶτ’ αὖθισ μετανοήσασ ἄψ ἐσ κουλεὸν ὦσε μέγα ξίφοσ, οὐδ’ ἀπίθησε μύθῳ Ἀθηναίησ , ὀρθῶσ πάλιν καὶ καλῶσ, ὅτι τὸν θυμὸν ἐκκόψαι παντάπασι μὴ δυνηθεὶσ , ὅμωσ πρὶν ἀνήκεστόν τι δρᾶσαι μετέστησε καὶ κατέσχεν εὐπειθῆ τῷ λογισμῷ γενόμενον.
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 8 16:2)
τὸ δὲ μέγιστον, ἱλασμοῖσ τισι καὶ καθαρμοῖσ καὶ ἱδρύσεσι κατοργιάσασ καὶ καθοσιώσασ τὴν πόλιν ὑπήκοον τοῦ δικαίου καὶ μᾶλλον εὐπειθῆ πρὸσ ὁμόνοιαν κατέστησε.
(플루타르코스, Σόλων, chapter 12 5:2)
ἔτι δὲ πρὸσ τούτοισ ἐννοήσασ ὅτι περὶ ὁπόσων ἂν ἐγγένωνται ἀνθρώποισ φιλονικίαι, πολὺ μᾶλλον ἐθέλουσι ταῦτ’ ἀσκεῖν, ἀγῶνάσ τε αὐτοῖσ προεῖπεν ἁπάντων ὁπόσα ἐγίγνωσκεν ἀσκεῖσθαι ἀγαθὸν εἶναι ὑπὸ στρατιωτῶν καὶ προεῖπε τάδε, ἰδιώτῃ μὲν ἑαυτὸν παρέχειν εὐπειθῆ τοῖσ ἄρχουσι καὶ ἐθελόπονον καὶ φιλοκίνδυνον μετ’ εὐταξίασ καὶ ἐπιστήμονα τῶν στρατιωτικῶν καὶ φιλόκαλον περὶ ὅπλα καὶ φιλότιμον ἐπὶ πᾶσι τοῖσ τοιούτοισ, πεμπαδάρχῳ δ’ αὐτὸν ὄντα οἱο͂́νπερ τὸν ἀγαθὸν ἰδιώτην καὶ τὴν πεμπάδα εἰσ τὸ δυνατὸν τοιαύτην παρέχειν, δεκαδάρχῳ δὲ τὴν δεκάδα ὡσαύτωσ, λοχαγῷ δὲ τὸν λόχον, καὶ ταξιάρχῳ ἀνεπίκλητον αὐτὸν ὄντα ἐπιμελεῖσθαι καὶ τῶν ὑφ’ αὑτῷ ἀρχόντων ὅπωσ ἐκεῖνοι αὖ ὧν ἂν ἄρχωσι παρέξουσι τὰ δέοντα ποιοῦντασ.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Β, chapter 1 27:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION