Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἕνεκα δὲ τοῦ μύσουσ καὶ ὧν Καίσαρι πάντεσ ὠμόσαμεν, φύλακεσ αὐτῷ τοῦ σώματοσ ἢ τιμωροὶ παθόντι τι ἔσεσθαι, εὐόρκον ἦν τὸ ἄγοσ ἐξελαύνειν καὶ μετ’ ὀλιγωτέρων καθαρῶν βιοῦν μᾶλλον ἢ πάντασ ἐνόχουσ ὄντασ ταῖσ ἀραῖσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 7:6)
"ἐπέξιθι μόνοσ," "βούλομαι," εἶπε, "καὶ εὐόρκόν ἐστί μοι καὶ μόνῳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 6:16)
εἰ δ’ ἐπιθυμήσει τισ ἄλλοσ τυραννίδοσ, οὐδὲν πιστόν ἐστι Ῥωμαίοισ πρὸσ τύραννον οὐδ’ εὐόρκον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 4:3)
ἀλλ’ ἃ δίκαι’ ἐγνώκατε, ταῦτα φυλάξατε καὶ μνημονεύετε, ἑώσ ἂν ψηφίσησθε, ἵν’ εὐόρκον θῆσθε τὴν ψῆφον κατὰ τῶν τὰ πονηρὰ συμβουλευόντων.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 223:3)
ὅτι τοῦ δικαίαν καὶ εὐόρκον θέσθαι τὴν ψῆφον ὁ κωλύσασ ἐξαπατηθῆναι λόγοσ ὑμᾶσ οὗτοσ αἴτιοσ ἔσται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 34:4)
μηδεὶσ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῷ διεψεῦσθαι τοῦ Χαριδήμου καὶ νομίζειν εὐεργέτην εἶναι φιλονικῶν δυσχερέστερον τοὺσ περὶ τῶν νόμων λόγουσ ἀκούσῃ μου, μηδ’ ἀποστερήσῃ διὰ τοῦτο μήθ’ ἑαυτὸν τοῦ θέσθαι τὴν ψῆφον εὐόρκον μήτ’ ἐμὲ τοῦ διδάξαι περὶ πάντων ὑμᾶσ ὡσ βούλομαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 23:5)
οὐ δὴ Κόνων ὁ τοιοῦτοσ πιστόσ ἐστιν ὀμνύων, οὐδὲ πολλοῦ δεῖ, ἀλλ’ ὁ μηδ’ εὐόρκον <ἑκὼν> μηδὲν ἂν ὀμόσασ, κατὰ δὲ δὴ παίδων ὧν μὴ νομίζετε μηδ’ ἂν μελλήσασ, ἀλλὰ κἂν ὁτιοῦν παθὼν πρότερον, εἰ δ’ ἄρ’ ἀναγκαῖον, ὀμνύων ὡσ νόμιμον, <κατ’ ἐξωλείασ αὑτοῦ καὶ γένουσ καὶ οἰκίασ>, ἀξιοπιστότεροσ τοῦ κατὰ τῶν παίδων ὀμνύοντοσ καὶ διὰ τοῦ πυρόσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 56:1)
οὐ γὰρ ἃ τήμερον ἡμεῖσ φαμέν, εὐόρκον αὐτοῖσ μαρτυρεῖν, ἀλλ’ ἃ πάντα τὸν χρόνον ᾔδεσαν τὴν ἡμετέραν μὲν μητέρα, τιτθὴν δὲ τούτου νομιζομένην.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 62:3)
διὸ καὶ σωφρόνων ἐστὶ δικαστῶν, ὦ Ἀθηναῖοι, μήθ’ ὑμῖν αὐτοῖσ ἐναντίαν ἐνεγκεῖν τὴν ψῆφον μήτε πᾶσι τοῖσ ἄλλοισ Ἀθηναίοισ, ἀλλ’ ὁμοθυμαδὸν καταψηφισαμένουσ πάντασ παραδοῦναι τοῖσ ἐπὶ τοῦτο τεταγμένοισ θανάτῳ ζημιῶσαι, καὶ μὴ προέσθαι καὶ μὴ προδοῦναι τὴν ὁσίαν καὶ τὴν εὐόρκον ψῆφον, ἀναμνησθέντασ ὅτι τούτου κατέγνωκεν ἡ βουλὴ δῶρα λαμβάνειν καθ’ ὑμῶν, τούτου κατέγνωκεν ὁ πατὴρ καὶ ζῶν καὶ τελευτήσασ ἀδικεῖν ἑαυτόν, [καὶ] ἵνα τὸ πραότατον εἴπω τῶν ὀνομάτων, τούτου καταχειροτονήσασ ὁ δῆμοσ παραδέδωκεν ὑμῖν τιμωρήσασθαι, οὗτοσ πολλὰ κακὰ διαπεπραγμένοσ ἐπὶ τοιούτοισ εἴληπται πράγμασι νῦν ἀδικῶν, ἐφ’ οἷσ αἰσχρόν ἐστιν ὑμῖν τοῖσ δικάζουσιν ἀτιμώρητον ἐᾶσαι τοῦτον.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 25:1)
τὸν δὲ τοῦ Γλαύκου χρησμὸν οὐκ οἰεί πρότερον δεδωκέναι τοὺσ πλείστουσ τῶν ἀνθρώπων, ὀμνύειν ἐπεὶ θάνατόσ γε καὶ εὐόρκον μένει ἄνδρα.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 27:1)
ὄμνυ, ἐπεὶ θάνατόσ γε καὶ εὐόρκον μένει ἄνδρα.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 86C 2:2)
καὶ τοὺσ μὲν λόγουσ ἁπάντων ἡμῶν ἀφέλετε, ἐκ δὲ τῆσ εἰσαγγελίασ καὶ τῶν νόμων σκεψάμενοι ὅ τι ἂν ὑμῖν δοκῇ δίκαιον καὶ εὐόρκον εἶναι, τοῦτο ψηφίσασθε.
(히페레이데스, Speeches, Ὑπὲρ Εὐξενίππου ἐισαγγελίασ ἀπολογία πρὸσ Πολύευκτον 40:3)
ὑμεῖσ δὲ εὐόρκον τὴν ψῆφον ἐνέγκατε.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 32:4)
καλὸν γάρ ἐστ’ ἐκ πόλεωσ εὐνομουμένησ περὶ τῶν δικαίων παραδείγματα λαμβάνειν, ἵν’ ἀσφαλέστερον ἕκαστοσ ὑμῶν τὴν δικαίαν καὶ τὴν εὐόρκον ψῆφον θῆται.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 178:3)
ὄμνυ’, ἐπεὶ θάνατόσ γε καὶ εὐόρκον μένει ἄνδρα.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 912)

SEARCH

MENU NAVIGATION