Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"εὖνοι καὶ νῦν ἐστὲ Ῥωμαίοισ, ὧν ἔτι πολλοὶ παρ’ ἐκείνοισ εἰσί, καὶ τὰ ἐγκτήματα Ῥωμαίων καρποῦσθε, ἡμῖν οὐκ ἀναφέροντεσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 2:2)
εἰσιν εὖνοι οἷσ οὐχ ἑωράκασιν, ὑπολαμβάνουσι δὲ ἐπιεικεῖσ εἶναι ἢ χρησίμουσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 18:1)
εὖνοι μὲν οὖν οὗτοι φαίνονται ἀλλήλοισ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 20:2)
ἀλλ’ οἱ τοιοῦτοι εὖνοι μέν εἰσιν ἀλλήλοισ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 57:3)
εὖνοι γὰρ αὐτοῖσ γίνονται καὶ συνθέλουσιν, συμπράξαιεν δ’ ἂν οὐδέν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 59:1)
ὅπερ γὰρ εἴπομεν, προσπαίωσ εὖνοι γίνονται καὶ ἐπιπολαίωσ στέργουσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 59:2)
οὕτω δὴ καὶ φίλουσ οὐχ οἱο͂́ν τ’ εἶναι μὴ εὔνουσ γενομένουσ, οἱ δ’ εὖνοι οὐδὲν μᾶλλον φιλοῦσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 60:1)
βούλονται γὰρ μόνον τἀγαθὰ οἷσ εἰσὶν εὖνοι, συμπράξαιεν δ’ ἂν οὐδέν, οὐδ’ ὀχληθεῖεν ὑπὲρ αὐτῶν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 60:2)
ἢ γὰρ δι’ ἀφροσύνην οὐκ ὀρθῶσ δοξάζουσιν, ἢ δοξάζοντεσ ὀρθῶσ διὰ μοχθηρίαν οὐ τὰ δοκοῦντα λέγουσιν, ἢ φρόνιμοι μὲν καὶ ἐπιεικεῖσ εἰσιν ἀλλ’ οὐκ εὖνοι, διόπερ ἐνδέχεται μὴ τὰ βέλτιστα συμβουλεύειν γιγνώσκοντασ, καὶ παρὰ ταῦτα οὐδέν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 1 6:1)
εὖνοι γάρ ἐσμεν ἐξ οὗ τὸν δῆμον ᾐσθόμεσθά σου φιλοῦντοσ ὡσ οὐδεὶσ ἀνὴρ τῶν γε νεωτέρων.
(아리스토파네스, Wasps, Lyric-Scene, antistrophe2)
οὐ γὰρ ἔσθ’ ὅπωσ ὀλίγοι πολλοῖσ καὶ ζητοῦντεσ ἄρχειν τοῖσ μετ’ ἰσηγορίασ ζῆν ᾑρημένοισ εὖνοι γένοιντ’ ἄν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ τῆσ Ῥοδίων Ἐλευθερίας 24:3)
μαρτύρομαι τὰσ σεμνὰσ θεάσ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ τὸν τόπον ὃν ἐκεῖναι κατέχουσι, καὶ τοὺσ ἡρ́ωασ τοὺσ ἐγχωρίουσ, καὶ τὴν Ἀθηνᾶν τὴν Πολιάδα καὶ τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ οἳ τὴν χώραν καὶ τὴν πόλιν ἡμῶν εἰλήχασιν, ὅτι τοῦ δήμου παραδεδωκότοσ ὑμῖν τιμωρήσασθαι τὸν εἰληφότα τι τῶνκατὰ τῆσ πατρίδοσ, τὸν λελυμασμένον καὶ ἐφθαρκότα τὴν τῆσ πόλεωσ εὐδαιμονίαν, τὸν περικεχαρακωμένην προδεδωκότα τὴν πατρίδα ταῖσ αὑτοῦ συμβουλίαισ, [ὃν] οἱ μὲν ἐχθροὶ καὶ κακόνοι τῇ πόλει ζῆν ἂν βούλοιντο, συμφορὰν ἡγούμενοι τῆσ πόλεωσ εἶναι, ὅσοι δὲ εὖνοι τοῖσ ὑμετέροισ πράγμασι, καὶ μεταπεσούσησ τῆσ τύχησ ἐλπίζουσιν ἐπὶ τὸ βέλτιον ἂν τὰ τῆσ πόλεωσ πράγματ’ ἐλθεῖν, τὴν ἀξίαν δίκην δόντα τῶν πεπραγμένων ἀπολωλέναι βούλονται, καὶ ταῦτ’ εὔχονται τοῖσ θεοῖσ·
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 78:1)
ἄξιοι δὲ δήπου ταύτησ εἰσὶ τῆσ τιμῆσ τυγχάνειν οἱ διαμένοντεσ εὖνοι τῇ πόλει καὶ μέλλοντεσ ἰσομοιρεῖν ἡμῖν κακῶν τε καὶ ἀγαθῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 66 6:3)
ἐξ οὗ γὰρ ἀμφὶ τήνδε Τρωικὴν χθόνα Φοῖβόσ τε κἀγὼ λαί̈νουσ πύργουσ πέριξ ὀρθοῖσιν ἔθεμεν κανόσιν, οὔποτ’ ἐκ φρενῶν εὔνοι’ ἀπέστη τῶν ἐμῶν Φρυγῶν πόλει·
(에우리피데스, The Trojan Women, episode 1:2)
οὐ μόνον γάρ σοι τὰ παρὰ τῶν πολεμίων φοβερὰ ἦν, ἀλλὰ καὶ ἐπιβουλαὶ μυρίαι καὶ φθόνοσ παρὰ τῶν συνόντων καὶ μῖσοσ καὶ κολακεία, φίλοσ δὲ οὐδεὶσ ἀληθήσ, ἀλλὰ πρὸσ τὸ δέοσ ἅπαντεσ ἢ πρὸσ τὴν ἐλπίδα εὖνοι δοκοῦντεσ εἶναι.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 67:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION