헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα δὲ συντόμωσ καὶ ἀφελῶσ διανοίαισ τε χρησταῖσ καὶ γνώμαισ εὐκαίροισ καὶ ἐνθυμήμασι μετρίοισ περιλαβὼν ἐπὶ τὴν πρόθεσιν ἐπείγεται, δι’ ἧσ τὰ μέλλοντα ἐν ταῖσ ἀποδείξεσι λέγεσθαι προειπὼν καὶ τὸν ἀκροατὴν παρασκευάσασ εὐμαθῆ πρὸσ τὸν μέλλοντα λόγον ἐπὶ τὴν διήγησιν καθίσταται·
(디오니시오스, chapter 17 1:3)
ἢ τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντεσ ὑπὲρ αὐτῶν τούτων ἑκατοντάδασ καὶ χιλιάδασ βιβλίων ἕκαστοι συγγεγράφασιν, ὡσ πείσαιεν, οἶμαι, ἀληθῆ εἶναι τὰ ὀλίγα ἐκεῖνα καὶ ἅ σοι δοκεῖ ῥᾴδια καὶ εὐμαθῆ;
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 115:1)
εὐμαθῆ δὲ καὶ σαφῆ τὰ ὕστερον ποιήσει, τὰσ αἰτίασ προεκτιθέμενοσ καὶ περιορίζων τὰ κεφάλαια τῶν γεγενημένων.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 533)
τὸ γὰρ εὐμαθῆ ὄντα ὡσ ἄλλῳ χαλεπὸν πρᾷον αὖ εἶναι διαφερόντωσ, καὶ ἐπὶ τούτοισ ἀνδρεῖον παρ’ ὁντινοῦν, ἐγὼ μὲν οὔτ’ ἂν ᾠόμην γενέσθαι οὔτε ὁρῶ γιγνόμενον·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 15:3)
ταύτησ δὴ τοιαύτησ γενομένησ ἐν τῷ τότε χρόνῳ τῆσ μεταπέμψεωσ, τῶν μὲν ἐκ Σικελίασ τε καὶ Ἰταλίασ ἑλκόντων, τῶν δὲ Ἀθήνηθεν ἀτεχνῶσ μετὰ δεήσεωσ οἱο͂ν ἐξωθούντων με, καὶ πάλιν ὁ λόγοσ ἧκεν ὁ αὐτόσ, τὸ μὴ δεῖν προδοῦναι Δίωνα μηδὲ τοὺσ ἐν Τάραντι ξένουσ τε καὶ ἑταίρουσ, αὐτῷ δέ μοι ὑπῆν ὡσ οὐδὲν θαυμαστὸν νέον ἄνθρωπον παρακούοντα ἀξίων λόγου πραγμάτων, εὐμαθῆ, πρὸσ ἔρωτα ἐλθεῖν τοῦ βελτίστου βίου·
(플라톤, Epistles, Letter 7 105:2)
ταύτῃ καὶ κατὰ ταῦτα διανοηθεὶσ ὁ τοιοῦτοσ ζῇ, πράττων μὲν ἐν αἷστισιν ἂν ᾖ πράξεσιν, παρὰ πάντα δὲ ἀεὶ φιλοσοφίασ ἐχόμενοσ καὶ τροφῆσ τῆσ καθ’ ἡμέραν ἥτισ ἂν αὐτὸν μάλιστα εὐμαθῆ τε καὶ μνήμονα καὶ λογίζεσθαι δυνατὸν ἐν αὑτῷ νήφοντα ἀπεργάζηται·
(플라톤, Epistles, Letter 7 111:1)
τὸ δὲ μέγιστον, ὅτι τὸν νυστάζοντα καὶ ἀμαθῆ φύσει ἐγείρει καὶ εὐμαθῆ καὶ μνήμονα καὶ ἀγχίνουν ἀπεργάζεται, παρὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν ἐπιδιδόντα θείᾳ τέχνῃ.
(플라톤, Laws, book 5 148:2)
τοῦτον γὰρ τὸν τρόπον συνεχοῦσ γινομένησ τῆσ διηγήσεωσ, ἡμεῖσ τε δόξομεν εὐλόγωσ ἐφάπτεσθαι τῶν ἤδη προϊστορημένων ἑτέροισ, τοῖσ τε φιλομαθοῦσιν ἐκ τῆσ τοιαύτησ οἰκονομίασ εὐμαθῆ καὶ ῥᾳδίαν ἐπὶ τὰ μέλλοντα ῥηθήσεσθαι παρασκευάσομεν τὴν ἔφοδον.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 13 9:1)
δοκεῖ δέ μοι ἡ γῆ καὶ τοὺσ κακούσ τε καὶ ἀργοὺσ τῷ εὔγνωστα καὶ εὐμαθῆ πάντα παρέχειν ἄριστα ἐξετάζειν.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 20 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION