Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω γὰρ ἄν μοι μάλιστα ὑπολαμβάνω τοὺσ λόγουσ εὐμαθεῖσ γενέσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 83)
καὶ μὴν εἴσ γε τὸ εὐμαθεῖσ τοὺσ ἀκροατὰσ ποιῆσαι κελεύουσι συστρέψαντασ εἰπεῖν τὸ πρᾶγμα, ἵνα μὴ ἀγνοῶσι τὴν ὑπόθεσιν οἱ δικασταί, καὶ οἱᾶ́ περ ἂν ᾖ τὰ μέλλοντα λέγεσθαι, τοιοῦτο καὶ τὸ προοίμιον ὑποτίθεσθαι ἀπ’ ἀρχῆσ καὶ δεῖγμα τοῦ πράγματοσ ποιουμένουσ κατευθὺ ἀπ’ ἐνθυμημάτων πειρᾶσθαι ἄρχεσθαι.
(디오니시오스, chapter 24 1:4)
ὅταν μὲν ὁ κηρόσ του ἐν τῇ ψυχῇ βαθύσ τε καὶ πολὺσ καὶ λεῖοσ καὶ μετρίωσ ὠργασμένοσ ᾖ, τὰ ἰόντα διὰ τῶν αἰσθήσεων, ἐνσημαινόμενα εἰσ τοῦτο τὸ τῆσ ψυχῆσ "κέαρ," ὃ ἔφη Ὅμηροσ αἰνιττόμενοσ τὴν τοῦ κηροῦ ὁμοιότητα, τότε μὲν καὶ τούτοισ καθαρὰ τὰ σημεῖα ἐγγιγνόμενα καὶ ἱκανῶσ τοῦ βάθουσ ἔχοντα πολυχρόνιά τε γίγνεται καὶ εἰσὶν οἱ τοιοῦτοι πρῶτον μὲν εὐμαθεῖσ, ἔπειτα μνήμονεσ, εἶτα οὐ παραλλάττουσι τῶν αἰσθήσεων τὰ σημεῖα ἀλλὰ δοξάζουσιν ἀληθῆ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 317:5)
ὅταν τοίνυν λάσιόν του τὸ κέαρ ᾖ, ὃ δὴ ἐπῄνεσεν ὁ πάσσοφοσ ποιητήσ, ἢ ὅταν κοπρῶδεσ καὶ μὴ καθαροῦ τοῦ κηροῦ, ἢ ὑγρὸν σφόδρα ἢ σκληρόν, ὧν μὲν ὑγρὸν εὐμαθεῖσ μέν, ἐπιλήσμονεσ δὲ γίγνονται, ὧν δὲ σκληρόν, τἀναντία.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 319:1)
ἑνὶ δὲ λόγῳ, τὸν μὴ συγγενῆ τοῦ πράγματοσ οὔτ’ ἂν εὐμάθεια ποιήσειέν ποτε οὔτε μνήμη ‐ τὴν ἀρχὴν γὰρ ἐν ἀλλοτρίαισ ἕξεσιν οὐκ ἐγγίγνεται ‐ ὥστε ὁπόσοι τῶν δικαίων τε καὶ τῶν ἄλλων ὅσα καλὰ μὴ προσφυεῖσ εἰσιν καὶ συγγενεῖσ, ἄλλοι δὲ ἄλλων εὐμαθεῖσ ἅμα καὶ μνήμονεσ, οὐδ’ ὅσοι συγγενεῖσ, δυσμαθεῖσ δὲ καὶ ἀμνήμονεσ, οὐδένεσ τούτων μήποτε μάθωσιν ἀλήθειαν ἀρετῆσ εἰσ τὸ δυνατὸν οὐδὲ κακίασ.
(플라톤, Epistles, Letter 7 133:1)
τὰ γὰρ ἐναντία ἄλληλα ταράττοντα δυσμάθειαν παρέχει, δεῖ δὲ ὅτι μάλιστα εὐμαθεῖσ εἶναι τοὺσ νέουσ·
(플라톤, Laws, book 7 153:1)
εὐμαθεῖσ καὶ μνήμονεσ καὶ ἀγχίνοι καὶ ὀξεῖσ καὶ ὅσα ἄλλα τούτοισ ἕπεται οἶσθ’ ὅτι οὐκ ἐθέλουσιν ἅμα φύεσθαι καὶ νεανικοί τε καὶ μεγαλοπρεπεῖσ τὰσ διανοίασ οἱοῖ κοσμίωσ μετὰ ἡσυχίασ καὶ βεβαιότητοσ ἐθέλειν ζῆν, ἀλλ’ οἱ τοιοῦτοι ὑπὸ ὀξύτητοσ φέρονται ὅπῃ ἂν τύχωσιν, καὶ τὸ βέβαιον ἅπαν αὐτῶν ἐξοίχεται.
(플라톤, Republic, book 6 387:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION