Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁδὶ δὲ εὐδαίμων τε καὶ ζηλωτὸσ ἅπασι καὶ νεωτέροισ καὶ πρεσβύταισ πορεύεται, τοσαῦτα ἀπολαύσασ τοῦ βίου, ἐφ’ οἷσ μόνοισ εὐκτὸν ἦν γεννᾶσθαι, ἀπαθὴσ κακῶν, ἄπειροσ πραγμάτων, εὐκλεὴσ, ἐν λόγοισ καὶ μαθήμασι καὶ ἐπαίνοισ τραφεὶσ, ἀπὸ τῆσ φίλησ καὶ ὁμοσκήνου μητρὸσ, στειλάμενοσ παρὰ τὴν ἀρχαίαν μητέρα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 5:7)
ἀλλὰ μὴν τόν γε ὑπὲρ κεφαλῆσ ἀέρα καὶ τὴν τῶν ὡρῶν κρᾶσιν οὕτω σύμμετρον εἴληχεν ὥστε εἰ τῷ λόγῳ μετρίωσ εἰπεῖν ἦν, εὐκτὸν ἂν ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 9:6)
τὴν τοίνυν ἀνδρείαν οὐδὲ γὰρ τοῦτ’ ἄξιόν ἐστιν παραλιπεῖν, οὐχ ὡσ οὐ πολλὴν ἐπίδοσιν ἐχούσησ ἔτι τῆσ σῆσ φύσεωσ, καὶ τοῦ μέλλοντοσ χρόνου πλείουσ ἀφορμὰσ παραδώσοντοσ λόγων τοῖσ ἐπαινεῖν σε βουλομένοισ, ἀλλ’ ὡσ καλλίστων ὄντων τῶν μετὰ ταύτησ τῆσ ἡλικίασ ἐπαίνων, ἐν ᾗ τὸ μηδὲν ἐξαμαρτάνειν τοῖσ ἄλλοισ εὐκτόν ἐστι, σοῦ δ’ ἐπὶ πολλῶν μὲν ἄν τισ καὶ ἑτέρων τὴν ἀνδρείαν διέλθοι, μάλιστα δ’ ἐπὶ τῆσ ἀσκήσεωσ, ἧσ καὶ πλεῖστοι γεγένηνται μάρτυρεσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 27:1)
ὅπου γὰρ ἑνὸσ ἑκάστου τῶν προειρημένων μετασχόντεσ τινὲσ τῆσ τῶν θεῶν ὁμιλίασ ἠξιώθησαν, ἦ που τοῦ γ’ ἁπάντων κυρίου καταστάντοσ εὐκτὸν θνητῷ φύντι φίλον γενέσθαι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 36:6)
ὃ δ’ εὐκτὸν ἀνθρώποισι, κἂν ἄκουσιν ᾖ, δίκαιον εἶναί μ’ ὁ νόμοσ ἡ φύσισ θ’ ἅμα παρεῖχε τῷ θεῷ.
(에우리피데스, Ion, episode, iambic 4:6)
Σαβίνῳ μὲν οὖν εὐκτὸν ἀπιέναι μετὰ τῶν στρατιωτῶν, πιστεύειν δ’ οὐχ οἱο͂́σ τε ἦν διὰ τὰ πεπραγμένα καὶ τὸ λίαν εὔγνωμον τῶν πολεμίων ἐπ’ ἀποτροπῇ τοῦ κατασταθησομένου εἶχεν, ἅμα δὲ καὶ τὸν Οὐάρον ἥξειν προσδοκῶν ὑπέμενε τὴν πολιορκίαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 320:1)
δοκεῖν δὲ προσεποιεῖτο Κάλλιστοσ ἐπὶ θήρᾳ τῇ Κλαυδίου τὸν λόγον τοῦτον, ἔπειτα οὔτε Γάιοσ ὡρμηκὼσ μεταχειρίσασθαι Κλαύδιον ἠνείχετο τῶν Καλλίστου προφάσεων οὔτε Κάλλιστοσ κελευσθείσ που τὴν πρᾶξιν εὐκτὸν ὑπελάμβανεν ἢ κακουργῶν εἰσ τοῦ δεσπότου τὰσ ἐπιστολὰσ οὐκ ἂν ἐκ τοῦ παραχρῆμα τὸν μισθὸν ἐκομίζετο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 79:1)
καὶ ἦν μέγα καὶ εὐκτὸν ἑκάστῳ, εἴ τινοσ γυναικὶ προσβλέψειεν εἰ δὲ καὶ φιλήματοσ ἀξιώσειεν, ἀθρόαν τὴν ἀγαθὴν τύχην ᾤετο ἕκαστοσ εἰσ τὴν οἰκίαν αὐτῷ εἰσρυήσεσθαι.
(루키아노스, Alexander, (no name) 42:2)
ἐπεὶ δὲ νυκτὸσ εἰσ Πέλλαν εἰσελθὼν Εὖκτον καὶ Εὔλαιον , τοὺσ ἐπὶ τοῦ νομίσματοσ, ἀπαντήσαντασ αὐτῷ καὶ τὰ μέν ἐγκαλοῦντασ περὶ τῶν γεγονότων, τὰ δὲ παρρησιαζομένουσ ἀκαίρωσ καὶ συμβουλεύοντασ ὀργισθεὶσ ἀπέκτεινεν, αὐτὸσ τῷ ξιφιδίῳ παίων ἀμφοτέρουσ, οὐδεὶσ παρέμεινεν αὐτῷ πάρεξ Εὐάνδρου τε τοῦ Κρητὸσ καὶ Ἀρχεδάμου τοῦ Αἰτωλοῦ καὶ τοῦ Βοιωτοῦ Νέωνοσ.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 23 3:1)
σὸν δὲ πατὴρ χερὶ δέξεται εὐκτὸν ἰούλον Λεύκιοσ, αὐξομένου πουλὺν ἐσ ἠέλιον.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 10, chapter 192)
ἐμοὶ μὲν δοκεῖ νὴ τὴν Ἥραν ἐλευθέρῳ μὲν ἀνδρὶ εὐκτὸν εἶναι μὴ τυχεῖν δούλου τοιούτου, δουλεύοντα δὲ ταῖσ τοιαύταισ ἡδοναῖσ ἱκετευτέον τοὺσ θεοὺσ δεσποτῶν ἀγαθῶν τυχεῖν·
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Α, chapter 5 6:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION