Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἑτεροκρανίη τόδε μοῦνον καλέεται· οὐκ εὐήθεσ κακὸν, κἢν διαλείπῃ, κἢν σμικρὸν ἔμμεναι δοκέῃ· ἢν γὰρ ἐμπέσῃ κοτὲ ὀξέωσ, αἰσχρὰ καὶ δεινὰ πρήσσει· σπασμὸσ καὶ διαστροφὴ τοῦ προσώπου γίγνεται· ὀφθαλμοὶ ἢ ἀτενέεσ κέρασι ἴκελοι πεπήγασι, ἢ τῇδε κἀκεῖσε σπασμώδε εσ ἔνδον εἱλῶνται· σκοτόδινοσ · ὀφθαλμῶν ὑποβρύχιοσ πόνοσ ἄχρι μηνίγγων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.13)
Ἰδέη τισ ἑτέρη ὕδρωποσ ἥδε γιγνώσκεται, κύστιεσ σμικραὶ, συχναὶ, πλήρεεσ ὑγροῦ, ἐγκέονται τῷ χωρίῳ ἔνθα ὁ ἀσκίτησ ξυνίσταται · ἀτὰρ ἢν ἐμπλέωσι τῷ πολλῷ ὑγρῷ· τέκμαρ δέ· ἢν γὰρ τετρήνασ τὸ ἐπιγάστριον ἐκχέῃσ ἐπὶ βραχείῃ φορῇ τοῦ ὑγροῦ, ἔνδοθεν ἂν ἐπέφραξεν ἡ κύστισ, κἢν τὸ ὄργανον διώσῃ, αὖθισ ἐκρέεει · τόδε μέντοι τὸ εἶδοσ οὐκ εὐήθεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.42)
Τῶν ἐν τῇ κύστι νούσων οὐδὲν εὐήθεσ· τὰ μὲν ὀξέα φλεγμασίῃ καὶ τρώμασι, σπασμῷ καὶ πυρετοῖσι ὀξέσι κτείνοντα· ἕλκοσ δὲ καὶ ἀποστάσιεσ, ἢ παράλυσισ, ἢ λίθοσ μέγασ χρόνια μὲν, ἀναλθῆ δέ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.105)
ὃ καὶ φρόνιμον καὶ εὐήθεσ ἔξεστι προσεπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 53:11)
οὕτωσ ἔχων, ὦ Ἀθηναῖοι, γνώμησ ἀνέστηκα, ὡσ εἰ μὴ λίαν εὐήθεσ εἰπεῖν ἦν, ἐγγὺσ ἂν εἶναι τοῦ ζητεῖν ἔτι φῆσαι ποτέροισ προσθῶμαι, κἂν εἴ τισ ἀναστὰσ μικρὸν ὕστερον ἐξελέγξειε διαφεύγοντάσ με τοὺσ λογισμοὺσ καὶ δείξειεν αὐτόσ τι βέλτιον, πρῶτοσ αὐτῷ πείθεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 1:1)
πρὸσ δὲ κἀκεῖνο εὐήθεσ, εἰ αὑτῷ μὲν νομίζοι πᾶσαν ἄδειαν καὶ ἃ μὴ ταύτησ ἔστιν ἔργα ῥητορικῇ προσάπτειν ἐξεῖναι, τὸν δ’ ἀντικείμενον λόγον οὐχ ὁρᾷ, οὐδ’ οἰήσεται καὶ τὸν ὑπὲρ ταύτησ λέγοντα καὶ σεμνύνοντα πάνθ’ ὅσα πώποτ’ ἐπράχθη χρηστὰ κατ’ ἀνθρώπουσ ἐπὶ ῥητορικὴν ἄγειν δυνήσεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 55:11)
ἀλλ’ ἕτερον εὐήθεσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 19:3)
τὸ δὴ συζῆν αἱρεῖσθαι δόξειε μὲν ἂν εἶναι σκοπουμένοισ πωσ εὐήθεσ ἐπὶ τῶν κοινῶν πρῶτον καὶ τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ, οἱο͂ν τοῦ συνεσθίειν ἢ τοῦ συμπίνειν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 237:2)
τό γε μὴν ὁμοίωσ προσέχειν ταῖσ δόξαισ καὶ ταῖσ φαντασίαισ τῶν πρὸσ αὑτοὺσ διαμφισβητούντων εὐήθεσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 78:2)
οὐκοῦν εὐήθεσ καὶ κομιδῇ σχέτλιον, πρὸσ ἑκάστουσ καθ’ ἕν’ οὕτω προσενηνεγμένουσ περὶ τῶν οἰκείων καὶ ἀναγκαιοτάτων, πρὸσ πάντασ περὶ τῆσ ἐν Δελφοῖσ σκιᾶσ νυνὶ πολεμῆσαι.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῆσ Εἰρήνης 30:2)
καὶ γὰρ εὐήθεσ τὰ οἰκεῖ’ αὐτοὺσ προϊεμένουσ τῶν ἀλλοτρίων φάσκειν κήδεσθαι, καὶ τὰ παρόντα περιορῶντασ ὑπὲρ τῶν μελλόντων τοὺσ ἄλλουσ φοβεῖν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 87:2)
εἰ δὲ τεκμήριον ποιεῖ τοῦ τὰ δίκαι’ εἰρηκέναι, λίαν εὐήθεσ ποιεῖσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 194:3)
κακοήθησ δ’ ὤν, Αἰσχίνη, τοῦτο παντελῶσ εὐήθεσ ᾠήθησ, τοὺσ περὶ τῶν πεπραγμένων καὶ πεπολιτευμένων λόγουσ ἀφέντα με πρὸσ τὰσ λοιδορίασ τὰσ παρὰ σοῦ τρέψεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 17:1)
εἰ δή τισ ἔροιτ’ Ἀριστοκράτην τουτονί καὶ μὴ νομίσητ’ εὐήθεσ τὸ ἐρώτημα πρῶτον μὲν εἰ οἶδεν εἴ τισ ἀποκτενεῖ Χαρίδημον, ἢ καὶ ἄλλωσ πωσ τελευτήσει, οὐκ ἄν, οἶμαι, φαίη.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 62:1)
ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτον, ὅτ’ οὔπω συγγενὴσ ἦν ἐμοί, ὁρῶν ὥσπερ ἂν ἄλλον τιν’ οὑτωσί, νεώτερον ὄντ’ ἐμοῦ καὶ συχνῷ, ὅσ’ ἐξ ὄψεωσ, οὐ μὴν ἰσχυρίζομαι τούτῳ καὶ γὰρ εὐήθεσ·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 37:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION