Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀπόλλων μὲν γὰρ ἐξ αὐτοῦ Διὸσ, Ἀσκληπιὸσ δὲ ἐξ Ἀπόλλωνοσ, οἱ δὲ ἐξ Ἀσκληπιοῦ διὰ πάσησ τῆσ κρατίστησ φύσεωσ τὴν εὐγένειαν ἀνῃρημένοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 2:5)
μόνοισ δ’ ὑμῖν ὑπάρχει καθαρὰν εὐγένειάν τε καὶ πολιτείαν αὐχῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 13:1)
ὃ δὲ τῇ τε παρούσῃ συνόδῳ μάλιστα πρέπειν ἀκοῦσαί μοι δοκεῖ καὶ αὐτῶν ἰδιαιότατον ἐγκώμιον καὶ τῶν εἰσ μνήμην ἡκόντων ἐν λόγῳ θαυμαστότατον καὶ πᾶσαν τὴν εὐγένειάν τε καὶ παιδείαν ἔχει συλλαβὸν καὶ οὔτ’ ἰδιώτησ οὐδεὶσ δύναται σιωπᾶν πόλισ τε ἅπασα καὶ γένη ἅπαντα ἀνθρώπων ἐκπέπληκται, περὶ τοῦτο εἰσ ὅσον ἔξεστι διατρίψομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 6:8)
καὶ μὴν τήν γε εὐγένειαν τοῦ δήμου, μὴ γὰρ πάνθ’ ἡμῖν ἔστω περὶ τῶν οἰκοδομημάτων, τίσ οὐκ ἂν ἠγάσθη καὶ ἐθαύμασεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 3:14)
τὸ γὰρ δίκαιον ἐν ταῖσ νομαῖσ ὁμολογοῦσι πάντεσ κατ’ ἀξίαν τινὰ δεῖν εἶναι, τὴν μέντοι ἀξίαν οὐ τὴν αὐτὴν λέγουσι πάντεσ ὑπάρχειν, ἀλλ’ οἱ μὲν δημοκρατικοὶ ἐλευθερίαν, οἱ δ’ ὀλιγαρχικοὶ πλοῦτον, οἳ δ’ εὐγένειαν, οἱ δ’ ἀριστοκρατικοὶ ἀρετήν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 39:1)
εἰώθασι δὲ καλεῖν τὰσ μὲν ἀποκλινούσασ ὡσ πρὸσ τὴν δημοκρατίαν πολιτείασ, τὰσ δὲ πρὸσ τὴν ὀλιγαρχίαν μᾶλλον ἀριστοκρατίασ διὰ τὸ μᾶλλον ἀκολουθεῖν παιδείαν καὶ εὐγένειαν τοῖσ εὐπορωτέροισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 121:5)
ἐπεὶ δὲ τρία ἐστὶ τὰ ἀμφισβητοῦντα τῆσ ἰσότητοσ τῆσ πολιτείασ, ἐλευθερία πλοῦτοσ ἀρετή τὸ γὰρ τέταρτον, ὃ καλοῦσιν εὐγένειαν, ἀκολουθεῖ τοῖσ δυσίν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 129:4)
λέγω δὲ ποιὸν μὲν ἐλευθερίαν πλοῦτον παιδείαν εὐγένειαν, ποσὸν δὲ τὴν τοῦ πλήθουσ ὑπεροχήν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 186:3)
εἰ δή ἐστιν ἡ εὐδαιμονία τοιοῦτον, ἀνάγκη αὐτῆσ εἶναι μέρη εὐγένειαν, πολυφιλίαν, χρηστοφιλίαν, πλοῦτον, εὐτεκνίαν, πολυτεκνίαν, εὐγηρίαν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 5 4:1)
οὐ γὰρ εἰ δίκαιοσ ἢ ἀνδρεῖοσ, ἢ εἰ ἀρετὴν λήψεται, νεμεσήσει τούτῳ οὐδὲ γὰρ ἔλεοι ἐπὶ τοῖσ ἐναντίοισ τούτων εἰσίν, ἀλλὰ ἐπὶ πλούτῳ καὶ δυνάμει καὶ τοῖσ τοιούτοισ, ὅσων ὡσ ἁπλῶσ εἰπεῖν ἄξιοί εἰσιν οἱ ἀγαθοὶ καὶ οἱ τὰ φύσει ἔχοντεσ ἀγαθά, οἱο͂ν εὐγένειαν καὶ κάλλοσ καὶ ὅσα τοιαῦτα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 9 8:1)
τύχην δὲ λέγω εὐγένειαν καὶ πλοῦτον καὶ δυνάμεισ καὶ τἀναντία τούτοισ καὶ ὅλωσ εὐτυχίαν καὶ δυστυχίαν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 12 2:3)
ἐν μὲν γὰρ τοῖσ ζῶσι καὶ δι’ εὐγένειαν καὶ δι’ ἀρετὴν ἄλλοσ ἄλλου φανερώτερόσ ἐστι, καὶ διὰ πλοῦτον τοῦτο συμβαίνει καὶ δι’ ἑτέρασ προφάσεισ ἀξιολόγουσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 97:4)
διὰ δὲ τὴν ἀπὸ τοῦ πατρὸσ Διὸσ εὐγένειαν, ὥσ φασι, φίλοσ ἐγένετο τῶν θεῶν ἐπὶ πλέον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 74 1:3)
τοῦτον δὲ διὰ τὴν ἀπὸ τῆσ μητρὸσ εὐγένειαν θαυμασθῆναί τε ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων καὶ βασιλεῦσαι μέρουσ τῆσ νήσου.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 83 1:3)
οἱ γὰρ ἄνδρεσ οὗτοι διά τε τὴν εὐγένειαν καὶ τὸ μέγεθοσ τῆσ ἐκ τῶν προγόνων αὐτοῖσ παρακολουθούσησ δόξησ ὡσεί τινεσ κύριοι τῆσ πόλεωσ ὑπῆρχον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 25 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION